24sports team
Ένας νεαρός Ουκρανός επαγγελματίας ποδοσφαιριστής, ο Ίλια Σεβτσόφ, ετών 20, παραχώρησε μία μίνι συνέντευξη στη γερμανική ιστοσελίδα «Watson» και αναφέρθηκε στον πόλεμο στην πατρίδα του, για τους γονείς του που ζουν ακόμα στην εμπόλεμη ζώνη και για την απογοήτευσή του από το ΝΑΤΟ.
Ο Σεφτσόφ, ο οποίος έχει συμβόλαιο με την Ντέσνα Τσερνίχιφ (Ουκρανία Α’ Κατηγορία) από το καλοκαίρι του 2020, υπό κανονικές συνθήκες θα αγωνιζόταν ενάντια στη Μέταλιστς Χάρκοβο αυτό το σαββατοκύριακο για την 24η αγωνιστική όμως εξαιτίας του ρωσικού επιθετικού πολέμου στην Ουκρανία, ο οποίος τώρα συνεχίζεται για περισσότερες από έξι εβδομάδες, το ποδόσφαιρο σταμάτησε όπως κάθε άλλη αθλητική δράση.
Σε συνέντευξή του ο Σεβτσόφ αποκαλύπτει ότι παρακολουθεί τις εξελίξεις με τον πόλεμο στην πατρίδα του από απόσταση στην Κύπρο και μιλάει για τις δυσκολίες που υπάρχουν στην επικοινωνία με τους φίλους και την οικογένειά του. Οι γονείς του εξακολουθούν να ζουν στη ρωσοκρατούμενη πλέον Χερσώνα και ο Σεβτσόφ μιλάει σε μια συζήτηση για τον πόλεμο, την ελπίδα και την απόγνωση.
Και όπως γίνεται αντιληπτό, ο Σεβτσόφ ο οποίος είναι επιθετικός, ήρθε στην Κύπρο σε μία προσπάθειά του να βρει ομάδα να αγωνιστεί, αλλά όπως φαίνεται για κάποιους λόγους δεν αξιοποιήθηκε από κυπριακές ομάδες το «παράθυρο» απόκτησης παικτών από την Ουκρανία ή για κάποιο λόγο έβρισκαν εμπόδια και υπενθυμίζουμε το παράδειγμα του Άρη Λεμεσού.
Πρώτα η πιο σημαντική ερώτηση: Πού βρίσκεσαι αυτή τη στιγμή, είσαι ασφαλής;
«Ναι, είμαι ασφαλής. Είμαι στη Λεμεσό της Κύπρου και μένω με έναν φίλο. Παίζει στον Απόλλωνα Λεμεσού και με φιλοξενεί (σ.σ. δεν αναφέρθηκε ονομαστικά, αλλά μάθαμε πως είναι ο Ολεξάντρ Νογιόκ ο οποίος επίσης κατάγεται από τη Χερσώνα). Μπορώ να προπονούμαι και να διατηρούμαι σε φόρμα».
Ο πόλεμος άρχισε πριν από έξι εβδομάδες. Πού ήσουν όταν η Ρωσία επιτέθηκε στην Ουκρανία;
«Δεν ήμουν στην Ουκρανία γιατί ήμασταν στην Τουρκία για προετοιμασία. Η σεζόν έπρεπε να συνεχιστεί στις 26 Φεβρουαρίου. Τις πρώτες μέρες του πολέμου καταλήφθηκε η γενέτειρά μου Χερσώνα. Οι γονείς μου μένουν εκεί. Μου ήταν αδύνατο να πάω εκεί».
Οι γονείς σου είναι ακόμα εκεί;
«Ναι, και δεν έχουν πολύ φαγητό γιατί οι Ρώσοι στρατιώτες δεν θα αφήσουν την ουκρανική βοήθεια να περάσει. Ενώ υπάρχει τρόπος να φτάσουν από την Χερσώνα στο Μικολάιβ, δρόμος είναι επί του παρόντος αμφισβητούμενος. Είναι αδύνατο να περάσεις από εκεί. Οι γονείς μου περιμένουν να βελτιωθεί η κατάσταση ή να κερδίσουν οι Ουκρανοί στρατιώτες και να αποκτήσουν πρόσβαση στον δρόμο της Χερσώνας».
Πώς διατηρείς αυτήν τη στιγμή επαφή με τους γονείς σου;
«Μιλάμε στο τηλέφωνο δύο φορές την ημέρα, αλλά την πρώτη εβδομάδα του πολέμου οι γονείς μου δεν είχαν πρόσβαση σε τηλέφωνα. Δεν μπορούσα να τους τηλεφωνήσω. Ήταν απαίσιο να μην ξέρω πώς ήταν, τα νέα τους».
Πώς είναι για σένα να μαθαίνει τα νέα από την πατρίδα σου;
«Μέσα από το ποδόσφαιρο γνωρίζω πολλούς ανθρώπους σε όλη την Ουκρανία. Όλοι μου μιλούν για την τρέχουσα κατάσταση στις διάφορες πόλεις. Δεν είναι καλό. Η κατάσταση στα νότια, τα βόρεια και τα ανατολικά είναι πραγματικά κακή. Πολλές πόλεις καταλαμβάνονται ή βομβαρδίζονται, όπως το Χάρκοβο, το Τσερνίχιβ ή η Μαριούπολη. Η Μαριούπολη έχει καταστραφεί σχεδόν ολοσχερώς».
Κάποιοι άλλοι παίκτες της ομάδας σου έχουν ήδη βρει νέο σύλλογο, για παράδειγμα στην Ουγγαρία ή τη Σλοβενία. Ποιο είναι το σχέδιο σου για το μέλλον;
«Θα φύγω από την Κύπρο τις επόμενες μέρες και ελπίζω να υπογράψω με νέο σύλλογο σε άλλη χώρα. Σίγουρα θέλω να συνεχίσω να παίζω ποδόσφαιρο».
Tο ΝΑΤΟ επιμένει να μην παρεμβαίνει ενεργά στον πόλεμο. Πώς το βρίσκεις αυτό;
«Νομίζω ότι φοβούνται τον -κατά τη γνώμη μου- τρελό Ρώσο πρόεδρο. Μπορώ να καταλάβω ότι δεν θέλουν να εμπλακούν ενεργά στον πόλεμο. Όμως, μεγάλες χώρες όπως οι ΗΠΑ, η Γαλλία, η Βρετανία, η Ιταλία και η Ισπανία μπορούν να πιέσουν τον Πούτιν και να επιβάλουν περισσότερες κυρώσεις χωρίς να πάνε σε πόλεμο. Είμαι πολύ απογοητευμένος από το ΝΑΤΟ γιατί είμαστε μόνοι απέναντι στη Ρωσία και δεν ξεκινήσαμε τον πόλεμο».
Επιμέλεια: Χρίστος Θεοχάρους.
