24news team
Την βίασε όταν ήταν έξι και επτά ετών την χρονική περίοδο 2010 - 2011 και τον κατήγγειλε μετά από οκτώ χρόνια, με αφορμή ένα επεισόδιο στο σχολείο. Σοκάρουν τα όσα βίωσε η μικρή στα χέρια του συντρόφου της μητέρας της όταν εκείνος ήταν 38 ετών.
Ο εν λόγω άνδρας, καταδικάστηκε σε ποινή φυλάκισης οκτώ ετών για την φρικαλέα πράξη του. Αντιμετώπισε ενώπιον του Κακουργιοδικείου 32 κατηγορίες, μεταξύ των οποίων και έξι κατηγορίες βιασμού, έξι κατηγορίες διαφθοράς νεαρής γυναίκας ηλικίας κάτω των 13 χρόνων, έξι κατηγορίες συνουσίας δια βίας, επτά κατηγορίες σεξουαλικής εκμετάλλευσης παιδιού, μία κατηγορία άσεμνης επίθεσης και δύο κατηγορίες απειλής βιαιοπραγίας.
Το ίδιο πρόσωπο, εφεσίβαλε την απόφαση του πρωτόδικου δικαστηρίου ωστόσο, «έφαγε πόρτα» από το Ανώτατο.
Πώς έγινε η καταγγελία
Η υπόθεση καταγγέλθηκε αρκετά χρόνια μετά, την 28.2.2018, όταν η παραπονούμενη φοιτούσε πλέον στο γυμνάσιο. Την ημέρα εκείνη είχε προηγηθεί επεισόδιο κακοποίησης της από συμμαθητές της οι οποίοι είχαν γράψει με μαρκαδόρο στα χέρια και την κοιλιά της και είχαν κάμει άσεμνες χειρονομίες προς το πρόσωπο της. Καταγγέλλοντας το περιστατικό στη Βοηθό Διευθύντρια του σχολείου της, στην παρουσία και της καθηγήτριας συμβουλευτικής και επαγγελματικής αγωγής, ζήτησε να μιλήσει ιδιαιτέρως στην τελευταία, στην οποία και αποκάλυψε τη σεξουαλική της κακοποίηση από τον Εφεσείοντα. Ειδοποιήθηκε η μητέρα της και το Γραφείο Ευημερίας και η υπόθεση καταγγέλθηκε στην Αστυνομία ακολουθώντας το δρόμο της δικαιοσύνης.
Τα τρία ξεχωριστά περιστατικά κατά τα οποία έβαλε το πέος του στον πρωκτό της παραπονούμενης, άγγιξε με το δάκτυλο του το γεννητικό της όργανο και προσπάθησε να το βάλει μέσα και έβαλε το γεννητικό του όργανο μπροστά στο πρόσωπο της, αντίστοιχα. Περαιτέρω, τον καταδίκασε σε μια κατηγορία άσεμνης επίθεσης και μια κατηγορία απειλής βιαιοπραγίας. Ο εφεσείοντας απείλησε την μικρή με τη φράση «αν το πεις της μάμας σου έννα την σκοτώσω τζείνη τζιαι μετά εσένα», προκαλώντας της τρόμο ή ανησυχία.
Οι λόγοι της έφεσης
Του επιβλήθηκαν συντρέχουσες ποινές φυλάκισης με μεγαλύτερη αυτή των 8 χρόνων στις Κατηγορίες 19, 25 και 26. Με την έφεση, προσβάλλεται τόσο η καταδίκη (λόγοι έφεσης 1-6) όσο και η ποινή (λόγος έφεσης 7).
Η καταδίκη θεμελιώθηκε στη μαρτυρία της παραπονούμενης, η οποία κρίθηκε ως μάρτυρας που έχρηζε βοήθειας και η οπτικογραφημένη κατάθεση της έγινε αποδεχτή από το Κακουργιοδικείο ως μέρος της κύριας εξέτασης της. Ο λόγος έφεσης 3 στρέφεται κατά της αποδοχής της κατάθεσης της ως ανωτέρω, ενώ με το λόγο έφεσης 2 προσβάλλεται ως λανθασμένη η αξιολόγηση της μαρτυρίας της και ουσιαστικά η αποδοχή της ως αξιόπιστης.
Σε σχέση με την καταδίκη, παραμένουν προς εξέταση οι λόγοι έφεσης 1, 4, 5 και 6 που προσβλέπουν στην ανατροπή της καταδίκης στη βάση ότι παραβιάστηκαν τα δικαιώματα του Εφεσείοντα σε δίκαια δίκη. Κατά τις εισηγήσεις του, δεν είχε δίκαια δίκη γιατί το Κακουργιοδικείο δεν έλαβε υπόψη ότι η διερεύνηση της υπόθεσης από τις αστυνομικές αρχές ήταν ελλιπής σε σχέση με τους δικούς του ισχυρισμούς (λόγος έφεσης 1), γιατί απέρριψε το αίτημα του για εξέταση της παραπονούμενης από ιατροδικαστή, παραβιάζοντας την αρχή της ισότητας των όπλων (λόγος έφεσης 4), γιατί δεν επέτρεψε την παρουσίαση δημοσιευμάτων σε σχέση με το περιστατικό σχολικού εκφοβισμού εναντίον της παραπονούμενης, στερώντας του το δικαίωμα να αντεξετάσει ως προς τα κίνητρα της να τον καταγγείλει (λόγος έφεσης 5) και γιατί υπήρξε κατάχρηση της διαδικασίας από την Κατηγορούσα Αρχή (λόγος έφεσης 6).
Ο Εφεσείων ισχυρίστηκε πως το Κακουργιοδικείο δεν έλαβε υπόψη τις προσωπικές του συνθήκες και ότι, σε κάθε περίπτωση, η ποινή των οκτώ χρόνων είναι έκδηλα υπερβολική λαμβανομένης υπόψη της μέγιστης προβλεπόμενης για τα αδικήματα που είναι 20 χρόνια και τις ενδείξεις της νομολογίας σε ίδια ή παρόμοια αδικήματα, που τιμωρούνται με δια βίου φυλάκιση. Ιδιαίτερα το γεγονός ότι είναι πατέρας δύο ανηλίκων παιδιών, που έχουν επηρεαστεί ψυχολογικά και οικονομικά από τον εγκλεισμό του πατέρα τους στη φυλακή.
Τα σημεία για τα οποία παραπονείται ο Εφεσείων ότι δεν διερευνήθηκαν, είχαν τεθεί υπόψη του αστυνομικού εξεταστή της υπόθεσης κατά την αντεξέταση του και δόθηκαν κάποιες εξηγήσεις.
Οι θέσεις του ότι δεν παραλάμβανε ο ίδιος την παραπονούμενη από το σχολείο και ότι για κάποιο χρόνο τα απογεύματα η ανήλικη απασχολείτο σε κάποιο παιδικό σταθμό, επιβεβαιώθηκαν από τη μητέρα της ανήλικης, επομένως, ακόμα και αν οι εξετάσεις στο σχολείο της παραπονούμενης και στην εργασία της μητέρας της ήταν ελλιπείς αυτό καμιά επίπτωση δεν είχε στην υπόθεση που θα ήθελε να προωθήσει ο Εφεσείοντας ενώπιον του Κακουργιοδικείου.
Σύμφωνα με την απόφαση του Ανωτάτου δεν διαπιστώνει παραλήψεις των ανακριτικών αρχών κατά τη διερεύνηση της καταγγελίας της παραπονούμενης, που θα μπορούσαν να έχουν επηρεάσει το δικαίωμα του Εφεσείοντα σε δίκαια δίκη.
Το χρονικό των σοκαριστικών γεγονότων
Κατά τους ουσιώδης χρόνους η παραπονούμενη ήταν ηλικίας 6 χρόνων και ήταν μαθήτρια της Α΄ Δημοτικού. Διέμενε μόνο με τη μητέρα της, που ήταν σε διάσταση με τον πατέρα της. Ο Εφεσείων, έχοντας δημιουργήσει σχέση με την μητέρα και έχοντας προφανώς κερδίσει την εμπιστοσύνη της, προθυμοποιήθηκε κάποια απογεύματα να προσέχει την παραπονούμενη μέχρι να σχολάσει η μητέρα της από την εργασία της. Τα περιστατικά από τα οποία προέκυψαν οι καταδίκες του διαπράχθηκαν προς το τέλος του σχολικού έτους 2010-2011.
Στη μια περίπτωση τράβηξε την παραπονούμενη στο κρεβάτι και αφού της αφαίρεσε τα ρούχα και ξεντύθηκε και ο ίδιος προσπάθησε να διεισδύσει το πέος του στον πρωκτό της προκαλώντας της πόνο. Η παραπονούμενη προσπάθησε να του ξεφύγει αλλά την κρατούσε σφικτά από τα χέρια. Όταν του είπε ότι θα το έλεγε στη μητέρα της, την απείλησε ότι αν έκανε κάτι τέτοιο θα σκότωνε και την ίδια και τη μητέρα της. Σε άλλη περίπτωση άγγιξε το αιδοίο της και προσπάθησε να εισχωρήσει το δάκτυλο του σε αυτό. Στο τρίτο περιστατικό για το οποίο καταδικάστηκε όρθιος μπροστά από την παραπονούμενη, εξέθεσε το πέος του και με το χέρι του έσπρωχνε το πρόσωπο της προς αυτό. Η παραπονούμενη κουνούσε το κεφάλι της αριστερά-δεξιά για να το αποφύγει και κλαίγοντας του ζητούσε να σταματήσει, αλλά ο Εφεσείων επέμενε.
Το Ανώτατο αναφέρει «Στις περιπτώσεις σεξουαλικής εκμετάλλευσης παιδιού, είναι επιβαρυντικό στοιχείο η επίδειξη του ανδρικού γεννητικού οργάνου του δράστη και η υπό διέγερση χρησιμοποίηση του προσεγγίζοντας το ή, χειρότερα, αγγίζοντας το στο σώμα του παιδιού. Όπως δηλαδή έκαμε ο Εφεσείων προσπαθώντας στη μια περίπτωση να επιτύχει τη διείσδυση του στον πρωκτό της παραπονούμενης προκαλώντας της πόνο και αφού με βία την είχε ακινητοποιήσει και γυμνώσει και σε άλλη περίπτωση σπρώχνοντας το πρόσωπο της προς αυτό».
Η παραπονούμενη έτυχε ψυχολογικής εξέτασης στα πλαίσια της διερεύνησης της υπόθεσης και διαπιστώθηκε ότι παρουσίαζε διαταραχή μετατραυματικού στρες το οποίο συνδεόταν με τα επίδικα γεγονότα. Μέχρι και τη περάτωση της υπόθεσης στο Κακουργιοδικείο, παρακολουθείτο από κλινικό ψυχολόγο.
Η… πόρτα του Ανωτάτου
Στον καθορισμό της ποινής το Κακουργιοδικείο ορθά καθοδηγήθηκε ότι αυτή θα έπρεπε να έχει αποτρεπτικό χαρακτήρα, χωρίς ωστόσο να παραγνωρίσει το λευκό ποινικό μητρώο του Εφεσείοντα και τις προσωπικές του περιστάσεις. Για να καταλήξει στη φυλάκιση των οκτώ χρόνων, στην απουσία του καταλυτικού σε τέτοιες περιπτώσεις μετριαστικού παράγοντα της παραδοχής, είναι βέβαιο ότι το Κακουργιοδικείο έλαβε κατά τρόπο ουσιαστικό υπόψη όλους του μετριαστικούς παράγοντες που αναφέρθηκαν. Είναι η κατάληξη μας ότι η επιβληθείσα ποινή δεν μπορεί με κανένα τρόπο να θεωρηθεί ως υπερβολική. Βρισκόταν εντός του μέτρου και στα πλαίσια τα οποία καθορίζονται από τη νομολογία και αντικατοπτρίζει την αποστροφή της κοινωνίας έναντι τέτοιων εγκλημάτων
Η έφεση, τόσο σε σχέση με τη καταδίκη όσο και σχέση με την ποινή, απορρίπτεται.
