Ηλέκτρα Στασινοπούλου
ΤΟΥ ΝΙΚΟΛΑ ΦΩΤΙΟΥ
Θα μπορούσε να πει κανείς ότι είναι μια από τις πιο πετυχημένες φωτογραφήσεις της οικογένειας Χριστοδουλίδη. Επτά χρόνια πριν, τότε που ο Νίκος Χριστοδουλίδης ήταν στη θέση του Κυβερνητικού Εκπροσώπου, φωτογραφήθηκε για πρώτη φορά στο σπίτι του με τις 5 γυναίκες της ζωής του. Και πάλι χωρίς γραβάτα!
Στην αποκλειστική φωτογράφηση για το περιοδικό «Beautiful People» τον Οκτώβριο του 2017, μίλησε για την καριέρα, τα όνειρα και τα σχέδιά του. Σήμερα κάποια απ’ αυτά φαίνεται να έγιναν πραγματικότητα, μιας και ο Νίκος Χριστοδουλίδης πλέον είναι ο νέος Πρόεδρος της Δημοκρατίας.
Νίκος Χριστοδουλίδης
Πόσο διαφοροποιήθηκε η ζωή και το καθημερινό σας πρόγραμμα από τη στιγμή που αναλάβατε τη θέση του Κυβερνητικού Εκπροσώπου;
Σίγουρα η καθημερινότητα μου άλλαξε σε μεγάλο βαθμό, αφού οι υποχρεώσεις και οι προκλήσεις, θα έλεγα, είναι πολλές. Προσπαθώ να ανταποκριθώ, έχοντας συναίσθηση της μεγάλης ευθύνης που κουβαλά μαζί της η εν λόγω θέση, αλλά και έχοντας πάντα υπόψη τις ευθύνες μου απέναντι στη σύζυγό μου και τα παιδία μας.
Τί είναι αυτό που σας λείπει περισσότερο;
Εύκολη ερώτηση. Αναμφίβολα, η οικογένειά μου και το γεγονός πως δεν είμαι μαζί τους όσο θα ήθελα. Από εκεί και πέρα, τα αδέλφια μου στην Πάφο, η οικογένειά στη Λεμεσό και οι παιδικοί μου φίλοι, τους οποίους δεν βλέπω όσο συχνά θα ήθελα.
Αλήθεια, αν και βρίσκεστε σε μία καίρια θέση στην Κυβέρνηση Αναστασιάδη, θεωρείτε τον εαυτό σας πολιτικό;
Δεν θεωρώ τον εαυτό μου πολιτικό, με την αυστηρή έννοια του όρου. Ενδεχομένως να αισθάνομαι έτσι, καθότι, παράλληλα με τα καθήκοντα του Κυβερνητικού Εκπροσώπου, ασκώ και τα καθήκοντα του Διευθυντή του Διπλωματικού Γραφείου του Προέδρου, που ουσιαστικά αποτελεί συνέχεια της προηγούμενής μου ενασχόλησης που ήταν πιο τεχνοκρατική. Εξάλλου, είμαι της άποψης πως κάποιος μπορεί να χαρακτηριστεί ως πολιτικός, από τη στιγμή που θα θέσει τον εαυτό του υποψήφιο σε μια εκλογική διαδικασία.
Ποια ήταν η πιο δύσκολη απόφαση που έπρεπε να πάρετε για τη δουλειά σας;
Καθημερινά είναι πολλές οι προκλήσεις και οι δύσκολες αποφάσεις. Τις λαμβάνω, όμως, ως Κυβερνητικός Εκπρόσωπος πάντοτε εξυπηρετώντας την ειλικρίνεια και τη διαφάνεια. Ως επικεφαλής του Διπλωματικού Γραφείου, εκφράζω πάντοτε την άποψή μου ελεύθερα και χωρίς να σκέφτομαι αν αυτό που λέω με κάνει αρεστό ή όχι. Οφείλω να λέω και να τεκμηριώνω άποψη και ας μην είναι αυτή που κάποιος θέλει να ακούσει.
Ποιο θεωρείτε το μεγαλύτερό σας επίτευγμα όσον αφορά στην καριέρα σας;
Δεν πιστεύω στα προσωπικά επιτεύγματα όταν συμμετέχεις σε ένα κυβερνητικό σχηματισμό. Είμαι μέλος μιας Κυβέρνησης που κλήθηκε να λάβει δύσκολες αποφάσεις και να διαχειριστεί μια πρωτόγνωρη κατάσταση πραγμάτων. Κάνω τη δουλειά μου όσο καλύτερα μπορώ. Οι όποιες επιτυχίες όπως και οι όποιες αποτυχίες, όμως, είναι συλλογικές.
Περνάτε αρκετές ώρες μαζί με τον Πρόεδρο. Ποιο κατά τη γνώμη σας είναι το μεγαλύτερο ελάττωμα και ποιο το μεγαλύτερο προτέρημά του και γιατί;
Καταρχάς, να αναφέρω ότι, πριν τον Σεπτέμβριο του 2013 και την ανάληψη των καθηκόντων μου ως Διευθυντή του Διπλωματικού Γραφείου, δεν είχα συνεργαστεί με τον Πρόεδρο Αναστασιάδη. Υπάρχουν δύο χαρακτηριστικά του Προέδρου που θεωρώ ως ιδιαίτερα σημαντικά και που είναι πολύ χαρακτηριστικά για τον άνθρωπο Νίκο Αναστασιάδη. Το πρώτο αφορά στο γεγονός ότι ενθαρρύνει και επιζητά την αντίθετη με τη δική του άποψη και, ακόμα κι όταν διαφωνεί μαζί σου, θα σε ακούσει και και η αποψή του θα τον προβληματίσει. Το δεύτερο αφορά στο ότι ποτέ δεν κρατά κακία σε κανένα. Μπορεί να διαφωνήσει μαζί σου, να συζητήσει έντονα, αλλά όλα αυτά τελειώνουν με την ολοκλήρωση της συζήτησης ενός θέματος.
Τί είναι αυτό που δεν γνωρίζει ή δεν φαντάζεται ο κόσμος για εσάς;
Δύσκολη ερώτηση. Ίσως κάτι που δεν είναι τόσο γνωστό είναι το πόσο μου αρέσει να πηγαίνω στο ποδόσφαιρο με τις κόρες μου όταν παίζει η Παφος!
Περιγράψετε μας ένα 24ωρό σας.
Η μέρα μου ξεκινά νωρίς το πρωί με μελέτη του ημερήσιου τύπου και συμμετοχή στις πρωινές ειδησεογραφικές εκπομπές. Την ίδια στιγμή, οργανωνόμαστε για σχολείο, γίνεται ένας πανικός στο σπίτι, παίρνω συνήθως τα τρία μεγαλύτερα κορίτσια, και έπειτα πρωινή σύσκεψη στο Προεδρικό με τον Πρόεδρο και αλλεπάλληλες συναντήσεις. Προσπαθώ τα απογεύματα να ξεκουράζομαι λίγο, αφού πάρω τα παιδιά σπίτι ή σε κάποια δραστηριότητα, και έπειτα ξανά δουλειά, υποχρεώσεις με παρουσία σε εκδηλώσεις κ.λπ. Προσπαθώ να είμαι σπίτι κάποια στιγμή για να δω τα παιδιά πριν πάνε για ύπνο, ενώ θέλω να βρίσκω λίγο χρόνο για γυμναστική, αφού είναι κάτι που με ξεκουράζει και το απολαμβάνω. Γενικότερα, η κάθε στιγμή είναι ξεχωριστή και είναι ωραίο να μπορείς να εκτιμάς το κάθετι, στη δουλειά, στο σπίτι και να το χαίρεσαι. Το σπίτι είναι η βάση μου, είμαι ευλογημένος με τόσες γυναίκες, μπορείς να αντιληφθείς εύκολα τι εννοώ...
Ποια στιγμής της ημέρας απολαμβάνετε περισσότερο;
Στιγμή απόλαυσης είναι πρωί-πρωί όταν η πιο μικρή, η Φοίβη, έρχεται στο κρεβάτι μας αγουροξυπνημένη. Aκόμα, όταν η Δέσποινα, η τρίτη στην σειρά, διαπραγματεύεται το κάθετι και με αφοπλίζει με τα λόγια της. Όταν η Αικατερίνη σε ό,τι κάνει μου θυμίζει τον πατέρα μου που έχασα, όταν στη μεγαλύτερη, στην Ιωάννα, βλέπω σχεδόν σε όλα τον εαυτό μου, όταν στη Φιλίππα βλέπω σχεδόν όλα αυτά που δεν είμαι και για αυτό και στην ουσία συμπληρώνει ο ένας τον άλλο. Μικρές, καθημερινές και αυθόρμητες στιγμές ζωής όπως τις περνάει όλος ο κόσμος.
Με τέσσερις κόρες στο σπίτι, υποθέτουμε ότι οι συζητήσεις στο σπίτι περιλαμβάνουν συχνά νεράιδες, πριγκίπισσες, την Ντόρα την Εξερευνήτρια και τα σχετικά.
Οι συζητήσεις στο σπίτι καλύπτουν ένα τεράστιο φάσμα θεμάτων, αφού οι κόρες μου καλύπτουν ηλικιακά πολλές ηλικίες ενώ έχουν και η κάθε μία άλλα ενδιαφέροντα. Δεν είναι όλα ροζ, έχουμε και μπλε, πορτοκαλί και πράσινο, προπονήσεις, μπαλέτα, πολιτικές συζητήσεις, απ’ όλα.
Η κόρη Νο 3, όπως έχετε γράψει χαρακτηριστικά σε πρόσφατη ανάρτησή σας στο Twitter, «κατεβαίνει» στις εκλογές για το μαθητικό συμβούλιο του σχολείου της. Αναμφίβολα, έχει περάσει το «μικρόβιο»…
Η Νο.3 είναι ιδιαίτερα κοινωνική, με μεγάλη αυτοπεποίθηση και φαίνεται να της αρέσουν τα κοινά. Η μητέρα της λέει ότι σε αυτήν επικράτησε το Λεμεσιανό και Βαρωσιώτικο στοιχείο. Έχασε τις εκλογές αλλά δεν πτοήθηκε. Της εξηγήσαμε ότι η χαρά της δημοκρατίας είναι η συμμετοχή, συνεχάρη την πρόεδρο και μας είπε ότι θα συνεχίσει.
Είστε από τους πατεράδες που πιστεύουν στο ρητό «ακολουθήστε τα όνειρά σας»;
Σίγουρα, όπως όλοι οι άνθρωποι, κάνω όνειρα, πάντα, όμως, προσγειωμένα και χωρίς να τα αφήνω σε καμία περίπτωση να με εγκλωβίζουν. Γενικότερα, πιστεύω ότι αυτό που πρέπει να γίνει θα γίνει και όλα έχουν τη σημασία και τον σκοπό τους.
Ποιος έχει αναλάβει τον ρόλο του αυστηρού στο σπίτι, εσείς ή σύζυγός σας;
Απουσιάζοντας τόσες ώρες από το σπίτι, δύσκολο έως αδύνατον να είμαι και ο αυστηρός. Μελλοντικά και όσο μεγαλώνουν ενδεχομένως να αναγκαστώ να αλλάξω τακτική...
Φιλίππα Καρσερά Χριστοδουλίδη
Λένε συχνά ότι η σύζυγος ενός πολιτικού χρειάζεται να έχει μεγάλα αποθέματα υπομονής μιας και το μεγαλύτερο βάρος της ανατροφής των παιδιών πέφτει πάνω της. Ισχύει αυτό στην περίπτωσή σας;
Έτσι και αλλιώς στα περισσότερα σπίτια το «βάρος» της καθημερινότητας πέφτει συνήθως στη μητέρα. Παρ’ όλα αυτά, ο Νίκος είναι ο πατέρας που θα πάει τα παιδιά στο σχολείο, θα τα πάει στον γιατρό αν χρειαστεί, γνωρίζει τις ανάγκες τους και φροντίζει να είναι «παρών» ακόμη και όταν λείπει. Όσο για τα αποθέματα υπομονής, αυτά αποκτούνται. Είναι θέμα εξάσκησης.
Βοηθάει στο σπίτι; Για παράδειγμα, μαγειρεύει;
Οι μαγειρικές του ικανότητες περιορίζονται στα σάντουιτς και στο BBQ. Όμως, βοηθάει όσο μπορεί και είναι ιδιαίτερα τακτικός, οργανωμένος και συμβάλλει, ώστε να επικρατεί τάξη στο σπίτι, στον κήπο, στα παιχνίδια των παιδιών. Μας οργανώνει γενικώς…
Πώς γνωριστήκατε με τον σύζυγό σας;
Γνωριστήκαμε την πρώτη μέρα πρόσληψής μας στη Διπλωματική Υπηρεσία, στο Υπουργείο Εξωτερικών, το Νοέμβριο του 1999.
Τί ήταν αυτό που σας γοήτευσε;
Ο χαρακτήρας του φαινόταν ότι ήταν εργατικός και πολυπράγμων. Ανήσυχο πνεύμα με πηγαία, όμως, καλοσύνη. Προφανώς, μου θύμισε αμέσως τον πατέρα μου! Εξέπεμπε κάτι θετικό, έβγαζε μια σιγουριά ότι ακόμα και στα πιο δύσκολα «παραμένω αισιόδοξος και θα τα καταφέρω».
Εσείς διπλωμάτης, ο σύζυγος σας πολιτικός. Αλήθεια, πώς τα καταφέρνετε όταν στο σπίτι σας περιμένουν, όχι ένα, άλλα τέσσερα παιδιά;
Το «multi-tasking» είναι μια τέχνη στην οποία ενδιατρίψαμε όλοι στο σπίτι! Απαιτείται πολλή οργάνωση, κάποιοι συμβιβασμοί, και η βοήθεια του «κοινού», συνήθως της μητέρας μου. Όλοι έχουν το πρόγραμμά τους και τις απαιτήσεις τους, αλλά γνωρίζουν καλά ότι πρέπει να σεβόμαστε ο ένας τα θέλω του άλλου και να προσαρμοζόμαστε χωρίς εγωισμούς. Δεν μπορούμε να τα έχουμε όλα την ώρα που τα θέλουμε. Υπάρχουν προτεραιότητες. Με τη βοήθεια του Θεού σε γενικές γραμμές πιστεύω τα καταφέρνουμε.
Τί είναι αυτό που δεν γνωρίζουμε για τον άνθρωπο, Νίκο Χριστοδουλίδη, και ήρθε η ώρα να το μάθουμε;
Ο Νίκος είναι ακριβώς αυτό που δείχνει, ίσως λίγο πιο ευαίσθητος και υπερβολικά ευσυνείδητος. Τυπικός, οργανωμένος, εργατικός, μια ήρεμη δύναμη. Αγαπάει τον κόσμο και ακούει τους πάντες με προσοχή. Αν δεν μπορεί να προσφέρει όσο θέλει, σε οποιοδήποτε επίπεδο, νιώθει ενοχές και στεναχωριέται. Κάτι που ίσως ο κόσμος δεν γνωρίζει είναι ότι δεν του αρέσει να κάνει σχέδια για το μέλλον του, θεωρεί ότι αυτό εγκλωβίζει τον άνθρωπο και εκ των πραγμάτων μειώνει την προσφορά του στο πόστο που υπηρετεί.
Ποιο είναι το μεγαλύτερο μάθημα που σας έχουν δώσει τα παιδιά σας;
Από το κάθε παιδί καθημερινά μαθαίνουμε. Συνολικά μας μαθαίνουν να μην τα βάζουμε ποτέ κάτω και να μην υποτιμούμε τις δυνάμεις μας.
Ποια πρόσφατη ερώτησή τους σας έφερε σε αμηχανία;
Οι ερωτήσεις τους που σχετίζονται με το μέλλον μας και αν θα ξαναμετακινηθούμε κάποια στιγμή στο εξωτερικό.
Τί δεν θα τους μαθαίνατε ποτέ;
Στο σπίτι απαγορεύεται το ψέμα ή έστω η απόκρυψη της αλήθειας. «Μεταξύ κατεργάρηδων… ειλικρίνεια». Επιμένουμε επίσης στο να μάθουν να είναι εργατικοί και χρήσιμοι άνθρωποι, στο σπίτι, στο σχολείο και γενικά στη ζωή. Ακόμη και τα μικρά κορίτσια βοηθούν σε ό,τι μπορούν.
Θα θέλατε ακόμα ένα παιδί ή το κεφάλαιο «παιδιά» έχει κλείσει;
Νιώθουμε ευλογημένοι που έχουμε τέσσερα κορίτσια. Ήταν επιλογή μας η μεγάλη οικογένεια και είμαστε ευτυχείς που την αποκτήσαμε και που τα κορίτσια μας θα έχουν η μια την άλλη στη ζωή τους. Προερχόμαστε και οι δύο από μεγάλες οικογένειες και είμαστε ευγνώμονες για αυτό.
Όταν οι υποχρεώσεις σε δουλειά και σπίτι τελειώσουν, τι απολαμβάνετε να κάνετε στον ελεύθερό σας χρόνο;
Αγαπάμε πολύ τα ταξίδια, ένα καλό φαγητό, αλλά και τις βόλτες και την πεζοπορία. Μας λείπει το περπάτημα δίπλα από τη θάλασσα, μεγαλώσαμε και οι δύο στα παράλια….
Αν η ζωή σας γινόταν ταινία, ποιος θα ήταν ο τίτλος;
Φ. Αν η ζωή μας γινόταν ταινία αυτή θα είχε ένα σενάριο για μια πολυμελή οικογένεια που προσπαθεί να τα κάνει όλα σε 24 ώρες, μάλλον θα είχε τίτλο «Ταξίδι», διότι αυτό είναι στην ουσία. Ένα ταξίδι στο άγνωστο, με χαρά, λύπη, αγωνία, ικανοποίηση, κούραση, περηφάνια, αναμονή, πίκρα, δράματα αλλά και προσμονή, αισίως, ενός «happy end».
- - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - -
ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣ: ΝΕΑΡΧΟΣ ΠΑΝΑΓΙΩΤΟΥ
FASHION EDITOR: ΠΑΝΤΕΛΙΤΣΑ ΠΑΝΤΕΛΗ
