
Beautiful People team
Την πρώτη της συνέντευξη μετά την απώλεια του γιου της έδωσε η Μαίρη Βιδάλη. Η ηθοποιός άνοιξε την καρδιά της στον Γιάννη Ξυνόπουλο και στον Αθήνα 9,84 και ανάμεσα σε άλλα αναφέρθηκε στις παραστάσεις που ανεβάζει στο «Διάχρονο Θέατρο», στην υποστήριξή που έχει από τους συνεργάτες με αφορμή την πρόσφατη απώλεια του γιου της.
Όταν ρωτήθηκε για τις παραστάσεις που ανεβάζει στο Διάχρονο, η Μαίρη Βιδάλη εξήγησε: «Ανεβάζουμε δύο παραστάσεις με ένα όμως εισιτήριο. Αυτή είναι η πρωτοτυπία. Ένα πασίγνωστο μονόπρακτο του Πιραντέλλο, τον "Άνθρωπο με το λουλούδι στο στόμα" και το "Έτσι όπως με θες", ένα έργο που θα χαρακτήριζα μυστηρίου, γιατί μέχρι τελευταία στιγμή δεν ξέρουμε τι και πώς και που η ηρωίδα, και δεν το ξέρει και η ίδια. Είναι ένα πρόσωπο μυστήριο με τον περιβάλλοντα χώρο που έχει πολλά κωμικά στοιχεία και ανατρεπτικά, αλλά και τρόμου, γιατί πρωταγωνιστεί σε πολλές φάσεις ένα πιστόλι, ένα περίστροφο.»
Για τους συντελεστές των παραστάσεων είπε: «Το έργο "Ο Άνθρωπος με το Λουλούδι στο Στόμα", το σκηνοθετεί ο Μπάμπης Χατζηδάκης και πρωταγωνιστεί στο "Έτσι όπως με Θες" και στο "Ο Άνθρωπος με το Λουλούδι στο Στόμα". Εγώ σκηνοθετώ και παίζω το βασικό ρόλο στο "Έτσι όπως με Θες", αντιθέτως στον "Άνθρωπο με το Λουλούδι στο Στόμα" έχω ένα πρόσωπο, φιγούρα ρόλο. Θέλω να πω ότι συμπρωταγωνιστούν ο Βύρωνας Κολάσης και η Ελένη Ροδά, εκτός από τον κύριο Χατζηδάκη και εμένα, και πάρα πολύ γνωστοί και αγαπημένοι ηθοποιοί και συνεργάτες του "Διάχρονου": ο Κώστας Ζέκος, η Φιλίτσα Καλογεράκου, ο Σωτήρης Αντωνίου, η Έφη Χατζούλη, η Αιμιλία Σπαχάι και ο Τάσος Μπλάτζιος που τόσες φορές έχει συνεργαστεί μαζί μας. Η μουσική είναι πρωτότυπη. Έχει γράψει τη μουσική και τις συνθέσεις ειδικά για το έργο μας ο Θάνος Γεωργουλάς, συνεργάτης χρόνων και μετά τη μεγάλη του επιτυχία στο "Βυσσινόκηπο". Επίσης, έχει κάνει τη μετάφραση ο Γιώργος Δανεσής και των δύο έργων, και τα σκηνικά είναι της Ιωάννας Κατσιαβού.»
Στη συνέχεια, αναφέρθηκε στους συνεργάτες της και την υποστήριξή τους: «Θέλω να ευχαριστήσω όλους τους συνεργάτες, γιατί δέχτηκαν να καθυστερήσουν ένα μήνα οι παραστάσεις για να συνέλθω και να μπορέσω έστω να αρθρώσω και να σταθώ σε αυτό το κείμενο και σε αυτή τη σκηνή, γιατί δεν είναι εύκολο να αφήσεις δέκα ανθρώπους σε μία σεζόν χωρίς δουλειά. Βλέπετε, έχω και το ρόλο της υπεύθυνης του θεάτρου, και αυτοί οι άνθρωποι ήτανε, κατά κάποιο τρόπο, στηρίγματά μου, γιατί δέχτηκαν να πενθήσουν μαζί μου αυτό το μήνα.»
Όταν ρωτήθηκε για το κουράγιο που απαιτείται για να συνεχίσει κάποιος ηθοποιός μετά από τραγικά γεγονότα, όπως η απώλεια του παιδιού της, απάντησε: «Όπως υποθέτω, δίνει το κουράγιο και σε εσάς που είσαστε δημοσιογράφοι και την άλλη μέρα πρέπει να πάτε στον σταθμό, όπως και σε έναν γιατρό που πρέπει να χειρουργήσει την άλλη μέρα. Εμείς θα λέγαμε ότι είναι και πολύ πιο παρήγορο, γιατί όταν είμαστε στη σκηνή, δεν είμαστε εμείς, είμαστε ο ήρωας που έχουμε την πρόθεση και τη δυνατότητα να υποδυθούμε. Αλλά ένας δικηγόρος που πρέπει να πάει να αγορεύσει την άλλη μέρα γιατί έχει μία υπόθεση, δεν έχει αυτή την πολυτέλεια να φύγει από τον εαυτό του. Αντιθέτως, πρέπει να σκεφτεί. Επίσης, έχω και κάτι άλλο που το πιστεύω προσωπικά, ότι επειδή ο γιος μου αγαπούσε πάρα πολύ αυτό που έκανα, πιστεύω ότι μου δίνει και τη δική του δύναμη πια.»
Απαντώντας στο ερώτημα για το πώς είναι κάποιος να είναι ταυτόχρονα ηθοποιός και σκηνοθέτης, η αγαπημένη ηθοποιός είπε: «Είναι πάρα πολύ δύσκολο, γι’ αυτό το κάνω σπάνια, αλλά υπάρχουν συγγραφείς τους οποίους λατρεύω και τους έχω μελετήσει πολύ, όπως είναι ο Λόρκα, γι’ αυτό έχω σκηνοθετήσει τρία έργα του Λόρκα, και ο Πιραντέλο, που ήταν απωθημένο μου. Είναι ένας ιδιόμορφος συγγραφέας και κεντρίζει πάρα πολύ το καλλιτεχνικό ενδιαφέρον ενός καλλιτέχνη, ενός ηθοποιού γενικά. Είναι πρόσωπο πάρα πολύ ενδιαφέρον και το στίγμα του στην ιταλική αλλά και στην παγκόσμια λογοτεχνία είναι ξεχωριστό. Και μην ξεχνάμε ότι το 1934 πήρε το βραβείο Νόμπελ.»
Για την ταινία «Ο Καποδίστριας», η Μαίρη Βιδάλη αποκάλυψε: «Είμαι πολύ χαρούμενη και περήφανη που κάνω τη Μαντώ Μαυρογένους στην καινούργια ταινία του Γιάννη Σμαραγδή "Ο Καποδίστριας". Ο Γιάννης έχει εκπληκτικούς ηθοποιούς και εκπληκτικό συνεργείο και, γενικά, προσέχει πάρα πολύ τη δουλειά του και αγαπάει πάρα πολύ τους συνεργάτες του. Αυτό φαίνεται στο αποτέλεσμα της δουλειάς.»
Η Μαίρη Βιδάλη, αναφερόμενη στον Πάνο Τουλιάτο που έφυγε πρόσφατα από τη ζωή, είπε: «Ο Πάνος ήταν φίλος μου για πολλά χρόνια και είχαμε δουλέψει σε πολλά υπέροχα έργα μαζί. Είχε κάνει μεγάλη επιτυχία στον "Άνθρωπο και τα Όπλα" του Τζορτζ Μπέρναρντ Σω και πολλές άλλες δουλειές. Είχαμε ταξιδέψει στο εξωτερικό, με ένα θίασο πολύ ωραίο που είχα κάνει μαζί με το Χρήστο Πάρλα, την Τόνια Καζιάνη. Είχαμε πάει Καναδά. Άνθρωποι οι οποίοι είναι συνυφασμένοι με την πορεία της ζωής μου και που τους τιμώ και εν ζωή και μετά θάνατο. Η παράσταση είναι αφιερωμένη σε δύο σπουδαίους θεατρανθρώπους μας και φίλους και συνεργάτες, τον Γιάννη Μόρτζου και τον Κώστα Γεωργουσόπουλου, και το "Άνθρωπος με το Λουλούδι στο Στόμα" σε ένα συνάδελφο που έφυγε πρόσφατα, το Στέλιο Γεράνη. Όταν είχε τυπωθεί το πρόγραμμα, δεν είχε φύγει ο Πάνος Τουλιάτος. Γι’ αυτό είναι μόνο στο Στέλιο του Γεράνη αφιερωμένος ο "Άνθρωπος με το Λουλούδι στο Στόμα".»
Κλείνοντας, η Μαίρη Βιδάλη απάντησε στο αν υπάρχουν όνειρα: «Να είμαστε όλοι γεροί και πάνω από όλα τα παιδιά μας. Αυτά ήταν πάντα τα όνειρά μου. Είμαι άνθρωπος που εκτιμά πάνω απ' όλα τον άνθρωπο και μετά την τέχνη. Αυτό μου το 'μαθε ο δάσκαλός μου, ο Πέλος Κατσέλης. Μας έλεγε: "Πρώτα να είστε άνθρωποι και μετά καλλιτέχνες, γιατί αν δεν είστε άνθρωποι, δε θα φτάσετε ποτέ ένα βήμα παραπάνω."»