Με αφορμή τη συμμετοχή της στη σειρά ''Famagusta'', στην οποία υποδύεται τη Χαρίτα Μάντολες, η Δέσποινα Μπεμπεδέλη μίλησε στην εκπομπή «Μεγάλη Εικόνα» και τη δημοσιογράφο Νίκη Λυμπεράκη για τις αναμνήσεις που η ίδια έχει από την τουρκική εισβολή του 1974 στην Κύπρο και την συμμετοχή του συζύγου της στον πόλεμο αυτό.
Η σπουδαία ηθοποιός αρχικά, ξεκίνησε να περιγράφει τη ζωή της στην Κύπρο λέγοντας: «Σίγουρα έχω δύο πατρίδες. Ο γενέθλιος τόπος μου είναι η Ελλάδα, η πατρίδα μου είναι η Κύπρος. Είμαι εγκατεστημένη εδώ από το 1968. Έτσι κι αλλιώς πήρα την κυπριακή υπηκόοτητα λόγω γαμου, αλλά ουσιαστικά τη ζωή μου την έχτισα εδώ γιατί ήρθα πολύ νέα, εδώ εδραίωσα την σταδιοδρομία μου τη θεατρική, την επαγγελματική, εδώ οργανώθηκε η ζωή μου οικογενειακά, έφττασα να κάνω τα εγγόνια, έχω 2 κορίτσια. Ναι, είναι δύο οι πατρίδες μου, μου λένε ότι είμαι ερωτική μετανάστις. Έτσι μου λένε. Ήξερα ότι αυτή η σχέση με τον Στέλιο θα με οδηγούσε εδώ και δεν μετάνιωσα ποτέ».
Στη συνέχεια, περιέγραψε το πώς βίωσε την τραγωδία του '74, αποκαλύπτοντας την αγωνία που πέρασε, όταν είχε βγει η φήμη ότι ο σύζυγός της, είχε σκοτωθεί: «Τα βιώσαμε αυτά τα γεγονότα. Βέβαια δηλώνω από την αρχή ότι μέσα από αυτή την τραγωδία είμαστε μια οικογένεια από εκείνες που, θα έλεγα, ήμασταν τυχερές κάτω από εκείνες τις συνθήκες, γιατί δεν κλάψαμε νεκρούς, δεν έχουμε την αγωνία την προσωπική και την ατομική των αγνοουμένων, δεν ξεριζωθήκαμε από πατρίδες. Αλλά βίωσα όμως τον πόλεμο. Ο άντρας μου πήγε να πολεμήσει ως έφεδρος. Πέρασα αγωνίες γιατί βγήκε φήμη ότι είχε σκοτωθεί, τον έψαχναν στα νοσοκομεία, να βρούνε... Ας πούμε πως ήταν μια παρεξήγηση ως προς το όνομα αλλά πέρασα πάρα πολύ μεγάλη αγωνία πάνω σε αυτό».
Τέλος, η Δέσποινα Μπεμπεδέλη είπε: «Είχα μείνει πίσω με τα δύο μωρά μου, αλλά ξέρετε τι αγαλλίαση είναι μετά από όλο αυτό το άγχος του να σκέφτομαι ότι μπορεί να έχει χαθεί και να μην τον ξαναβρώ, να τον βρίσκω μπροστά μου; Είναι πολύ μεγάλη ευτυχία αυτό: να ξαναγυρίζει ο άνθρωπος που φοβάσαι ότι δεν θα τον ξαναδείς γιατί έχει πάει στον πόλεμο. Είναι ένα απερίγραπτα πολύτιμο δώρο».
