Συνέντευξη στο περιοδικό ''ΟΚ!'' παραχώρησε η Στέλλα Στυλιανού, η οποία μεταξύ άλλων μίλησε για τα πρώτα της βήματα στο χώρο της δημοσιογραφίας. Και μπορεί πλέον να είναι μια καταξιωμένη δημοσιογράφος και παρουσιάστρια, ωστόσο δεν είναι λίγες οι δυσκολίες που έχει βιώσει στο χώρο των media.
Όπως ανέφερε μεταξύ άλλων: «Πέρασα από πολλές δουλειές στις οποίες δεν είχα πληρωθεί. Έγραφα σε sites και περιοδικά αμισθί. Δεν είχα φτάσει όμως να απογοητευτώ μέσα μου καθώς κατά βάθος ήξερα ότι όλο αυτό θα βγει σε καλό. Στην Ελλάδα υπήρχε εκείνη την περίοδο κρίση στο επάγγελμα και δεν μπορούσα να πληρώνω τα έξοδα μου. Έστειλα λοιπόν ένα βιογραφικό στην Κύπρο και με πήραν κατευθείαν. Δεν ήμουν σίγουρη ότι ήθελα να πάω αλλά έπρεπε διότι δεν είχα έσοδα. Έμεινα 10 χρόνια στην Κύπρο».
Στη συνέχεια η Στέλλα Στυλιανού μίλησε για τον χώρο των media, σχολίαζοντας: «Μου έχουν βάλει αρκετές τρικλοποδιές. Όταν είσαι μικρότερος, τα βλέπεις όλα πιο μεγάλα και επηρεάζεσαι περισσότερο μέσα σου. Έτσι, επηρεάστηκα κι εγώ. Υπέφερα μια περίοδο από κρίσεις πανικού. Τις πάθαινα στον ύπνο μου γιατί δεν ήξερα πως να χειριστώ μια συγκεκριμένη κατάσταση. Στο πέρασμα του χρόνου όμως έβαλα τα όρια μου και έμαθα να μιλάω γι' αυτό που με ενοχλεί. Πλέον συστήνω σε όλους να μιλάνε. Δυστυχώς λοιπόν, μπορώ να σου πω ότι έχω νιώσει τις τρικλοποδιές και μάλιστα από ανθρώπους που είχα στηρίξει και είχα πιστέψει. Πλέον επενδύω περισσότερο στη δουλειά μου παρά στο γύρω γύρω. Έχω άλλες άμυνες και αντιλαμβάνομαι από την αρχή τι γίνεται».
Πριν λίγες ημέρες, τη Δευτέρα (17/07) η εκπομπή ''Κοινωνία Ώρα MEGA'' έκανε την καλοκαιρινή της πρεμιέρα με παρουσιάστρια για ακόμα μία χρονιά τη Στέλλα Στυλιανού και τον Νικήτα Κορωνάκη, μιας και η Ανθή Βούλγαρη και ο Ιορδάνης Χασαπόπουλος αποχαιρέτησαν το τηλεοπτικό κοινό για το καλοκαίρι.
Η γνωστή Κύπρια δημοσιογράφος κατά τη διάρκεια της συνέντευξης μίλησε και για τη φιλία της με τον συμπαρουσιαστή της, Νικήτα Κορωνάκη αναφέροντας: «Όταν ήρθα εδώ δεν ήξερα κανέναν. Ο Νικήτας ήταν από τα παιδιά που με προσέγγισαν από την αρχή γιατί έτσι κι αλλιώς θα συνεργαζόμασταν. Θυμάμαι, ότι με έπαιρνε συχνά να βγούμε, για να μην αισθάνομαι και εγώ μόνη μου σε μια καινούρια πόλη. Αυτό το εκτίμησα πολύ και έτσι δημιουργήθηκε και χτίστηκε μια πραγματική φιλία. Είναι από τους πρώτους ανθρώπους που έκανα φίλους στην Αθήνα και αυτό δεν θα το ξεχάσω ποτέ».
