Για άλλες πέντε ώρες κατέθετε σήμερα ενώπιον της Αρχής κατά της Διαφθοράς ο Μακάριος Δρουσιώτης, σε σχέση με τα όσα γράφει στο βιβλίο του «Κράτος Μαφία» και τις αναφορές στον τέως Πρόεδρο της Δημοκρατίας, Νίκο Αναστασιάδη.
Όπως αναφέρει ο κ. Δρουσιώτης σε ανάρτησή του στην πλατφόρμα «Χ», «πέντε ολόκληρες ώρες κράτησε η σημερινή, δεύτερη μέρα της κατάθεσής μου, ενώπιον των λειτουργών επιθεώρησης της Αρχής Κατά της Διαφθοράς. Σήμερα έδωσα μια εξαντλητική κατάθεση, παρέδωσα έγγραφα και άλλα τεκμήρια και απάντησα σε ερωτήσεις για την πτυχή του χρηματισμού κομμάτων, φυσικών και νομικών προσώπων, τις αντιπαραθέσεις των διαφόρων συμφερόντων για τον έλεγχο του τραπεζικού συστήματος και για τη συγκάλυψη αυτού του εγκλήματος».
Η ώρα της αλήθειας χωρίς κενά μνήμης
— MAKARIOS DROUSIOTIS (@makdrou) April 4, 2024
Πέντε ολόκληρες ώρες κράτησε η σημερινή, δεύτερη μέρα της κατάθεσής μου, ενώπιον των λειτουργών επιθεώρησης της Αρχής Κατά της Διαφθοράς.
Τα θέματα που ερευνώνται είναι γνωστά: όλα όσα καταγράφω στο Κράτος Μαφία.
Σήμερα έδωσα μια…
Η ανάρτηση Δρουσιώτη
Η ώρα της αλήθειας χωρίς κενά μνήμης
Πέντε ολόκληρες ώρες κράτησε η σημερινή, δεύτερη μέρα της κατάθεσής μου, ενώπιον των λειτουργών επιθεώρησης της Αρχής Κατά της Διαφθοράς.
Τα θέματα που ερευνώνται είναι γνωστά: όλα όσα καταγράφω στο Κράτος Μαφία.
Σήμερα έδωσα μια εξαντλητική κατάθεση, παρέδωσα έγγραφα και άλλα τεκμήρια και απάντησα σε ερωτήσεις για την πτυχή του χρηματισμού κομμάτων, φυσικών και νομικών προσώπων, τις αντιπαραθέσεις των διαφόρων συμφερόντων για τον έλεγχο του τραπεζικού συστήματος και για τη συγκάλυψη αυτού του εγκλήματος.
Τώρα είναι η ώρα για τον κάθε ένα που γνωρίζει, είτε είναι πολιτικό πρόσωπο, είτε τεχνοκράτης στην κυβέρνηση, ή στον ιδιωτικό τομέα, να μιλήσει και να πει την αλήθεια χωρίς κενά μνήμης.
Δεν αρκεί να τα σιγοψιθυρίζουμε μεταξύ μας και να κλαίμε δημόσια τη μοίρα μας.
Ο καθένας που έχει έστω και την ελάχιστη γνώση έχει ευθύνη να μιλήσει και να δώσει στοιχεία. Το χρωστάμε στην κοινωνία και ειδικά στις νέες γενιές που πληρώνουν τον λογαριασμό.
Έκλεισε μια τράπεζα, χρεωκόπησε άλλη μία, και χάθηκαν δισεκατομμύρια χωρίς να πληρώσει κανένας τίποτε.
Ορισμένοι έγιναν πολυεκατομμυριούχοι, αλλά οι πλείστοι έγιναν φτωχότεροι, κάποιοι έχασαν τα σπίτια τους και τις οικονομίες τους, και ο φορολογούμενος πολίτης επωμίζεται το κόστος της διαφθοράς εις βάρος της ανάπτυξης και της κοινωνικής πρόνοιας.
Δεν μπορούμε να κρυβόμαστε πίσω από την υπεκφυγή «μα δεν θα γίνει τίποτα». Για να γίνει κάτι θα πρέπει πρώτα ο καθένας μας να κάμει το καθήκον του. Αν όλοι κάνουμε αυτό που πρέπει, τίποτε δεν θα μπορεί να σταματήσει αυτή τη διαδικασία.
Αν δεν μιλήσουμε, απλώς γινόμαστε συνυπεύθυνοι.
