24news team
Της Μελίνας Αλεξοπούλου
Οι άνθρωποι έχουν την τάση να μιλάνε πολύ, τις πλείστες φορές μάλιστα για πράγματα που δεν αφορούν τους ίδιους αλλά τους γύρω τους. Αν είναι και γνωστοί τους, ακόμα καλύτερα. Αυτό είναι και το λεγόμενο σύνδρομο της κλειδαρότρυπας.
Η ιστορία του Θανάση μπορεί να ξεκίνησε από κακεντρεχή σχόλια, στην πορεία ωστόσο αποκαλύφθηκε ότι ήταν αληθή όλα όσα άκουγε. Με υπερβολές ή όχι, για τον ίδιο δεν έχει σημασία, η «ουσία μετράει» όπως λέει.
Θανάση, πες μας λίγα πράγματα για σένα.
«Είμαι 45 ετών, ζω στη Λεμεσό και έχω δική μου επιχείρηση. Μην φανταστείτε ότι είμαι πλούσιος, βγάζω όμως αρκετά για μια άνετη ζωή. Είμαι, δηλαδή ήμουν παντρεμένος σχεδόν 20 χρόνια. Με την γυναίκα αυτή όλα έγιναν πολύ γρήγορα. Τότε ήταν αλλιώς, έβρισκες τον άνθρωπό σου, σου έκανε, παντρευόσουν».
Την αγάπησες; Πώς ήταν ο γάμος σας;
«Την αγάπησα πάρα πολύ…», ο ντροπαλός και συνεσταλμένος άντρας που είχα απέναντί μου αρχίζει να σπάει. «Για μένα ήταν τα πάντα. Δεν έπαψα ποτέ να νιώθω ερωτευμένος μαζί της. Περνούσαμε ωραία, τουλάχιστον εγώ από ό,τι φάνηκε! Ήταν μια γυναίκα εντυπωσιακά όμορφη, έκλεβε όπου και να πηγαίναμε τις εντυπώσεις, τραβούσε όλα τα βλέμματα πάνω της. Εγώ καμάρωνα. Δεν δούλευε, της πρόσφερα εγώ ότι επιθυμούσε. Τίποτα δεν της έλειπε. Ό,τι λέω ήταν δική μου επιλογή, γι’ αυτό τον λόγο και έκλεινα τα αφτιά μου στους κακοπροαίρετους που συχνά-πυκνά μου έλεγαν ότι με απατάει. ‘’Ζήλια’’, έλεγα και το πίστευα».
Θανάση, τι σου έλεγαν δηλαδή;
«Πολλά και διάφορα. Ότι έχει εραστές, δεν είναι πιστή, με εκμεταλλεύεται και όλα τα σχετικά, καταλαβαίνετε. Άλλοτε με αερολογίες και εικασίες, άλλοτε με δήθεν αποδείξεις. Δεν άκουγα τίποτα και κανέναν. ‘’Ο κόσμος είναι κακός’’, ‘’ας κοιτάνε την καμπούρα τους’’ αυτά πίστευα και χανόμουν στην αγκαλιά της».
Πώς έφτασες να αποκαλύψεις την αλήθεια;
«Όλοι μας έχουμε και κάποιους ανθρώπους που εμπιστευόμαστε πιο πολύ. Πώς να το εξηγήσω; Ξέρεις πως ο άλλος που έχεις απέναντί σου σε αγαπάει, νοιάζεται για σένα και σ’ το έχει αποδείξει στα δύσκολα. Κάπως έτσι, ένας τέτοιος άνθρωπος μου έσπειρε το ζιζάνιο της αμφιβολίας. Ένα πρωινό με πήρε και πήγαμε για καφέ. Μου μετέφερε αυτό που ήθελε, σαν να μου το φύτεψε στο μυαλό. Με γνώριζε πολύ καλά, ήξερε πώς να με χειριστεί. Όταν έφυγα από την καφετέρια περπάτησα για ώρες στην θάλασσα. Ήθελα να σκεφτώ, να δω τι θα κάνω».
Και ποια ήταν η απόφασή σου;
«Μην φανταστείς, οι επιλογές δεν ήταν και πολλές…», άρχισε να δακρύζει, ένας άντρας δυο μέτρα άρχισε να κλαίει σαν παιδί.
«Για να μην γίνομαι κουραστικός, μια μέρα επέστρεψα στο σπίτι νωρίτερα από ό,τι με περίμενε, κατ΄ακρίβειαν και για να είμαι απολύτως ειλικρινής, είχα πει πως θα λείπω διήμερο σε επαγγελματικό ταξίδι. Την έστησα κάτω από το σπίτι. Είδα έναν νεαρό, πολύ νεότερό μας, να μπαίνει στο σπίτι. Κατέβηκα, ούτε που θυμάμαι πώς μπήκα μέσα και τους βρήκα σε ερωτικές περιπτύξεις. Τα έχασα, γκρεμίστηκε όλος ο κόσμος μου. Ήρθε όλο το σπίτι πάνω μου και με καταπλάκωσε. Έφυγα!»
Η γυναίκα σου πώς αντέδρασε; Μιλήσατε;
«Προσπάθησε αλλά όχι! Να μου πει τι; Πώς το κάνει με τον νεαρό και τον κάθε νεαρό; Την είχα βασίλισσα και αυτή με πρόδωσε. Τα λόγια ήταν περιττά. Την τσάκωσα με άλλον, αυτή ήταν η ουσία για μένα. Θέλω να είναι καλά αλλά μακριά από εμένα».
Ο Θανάσης σταμάτησε εδώ την συζήτηση, δεν ήθελε να πει κάτι άλλο. Ένας άντρας με καλή καρδιά και βαθιά πληγωμένος αφού το μόνο σφάλμα που έκανε ήταν να αγαπήσει τυφλά την λάθος γυναίκα.
