Τα δάκρυα του Ραφαελ Ναδάλ στην απόσυρση του Ρότζερ Φέντερερ στο περσινό Laver Cup ήταν και για την δική του απόσυρση που ερχόταν . Όπως είπε στην συγκεκριμένη διάσκεψη τύπου μέσα του εκείνη την μέρα «πέθανε» και κάτι από εκείνον.
Τα «Φεντάλ» όπως τα συνηθίσαμε οι φίλοι του τένις άφησαν εποχή. Η νίκη του το 2008 πάνω του Φέντερερ στο Wimbledon έχει χαρακτηριστεί ίσως και ο σπουδαιότερος αγώνας στην ιστορία του τένις. Οι απίθανοι αγώνες που έδωσε η τρίλεπτα των goats έστειλε το τένις σε επίπεδα που μοιάζει ανέφικτο για τους προκατόχους τους να ακουμπήσουν.
Η παρακαταθήκη που αφήνει στο τένις είναι τεράστια ενώ ήδη οι ακαδημίες του προπονούν και βγάζουν μεγάλα ταλέντα.
Ένας «Γάλλος ταυρομάχος»
Στους ολυμπιακούς του Παρισιού αποθεώθηκε από τους Γάλους σαν δικό τους παιδί. Αλώστε με δεκατέσσερα Ρολάντ Γκαρός θα έπρεπε να έχει Γαλλικό διαβατήριο. Τα παιχνίδια του στο χώμα συνήθως ήταν χωρίς αντίπαλο. Διακόσιες εννέα βδομάδες στο νο1 του κόσμου, 22 grand slam και τριάντα έξι master, είναι κάποιες από τις κορυφαίες επιτυχίες του.
Το μυαλό ήθελε, το σώμα δεν μπορούσε
Ο Ράφαελ Ναδάλ έκανε τιτάνια προσπάθεια να τελειώσει την υπέρλαμπρή καριέρα του στα γήπεδα, ωστόσο το σώμα του όμως είχε διαφορετική άποψη.
Στο Ρολάντ Γκαρός δεν μπόρεσε να φτάσει το επίπεδο που ήθελε, στους Ολυμπιακούς τράκαρε στο μεγάλο όνειρο του Τζόκοβιτς για το χρυσό, ενώ τα τελευταία χρόνια σε κάθε προσπάθειά του να επιστρέψει οι αναποδιές του «χτυπούσαν την πόρτα». Δυστυχώς για τον ίδιο το σώμα του έστειλε το μήνυμα όσο πιο δυνατά μπορούσε και το «αντίο» ήταν αναπόφευκτο.
Αφού το δούλεψε μέσα του, με μια ανάρτηση στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης αποχαιρέτησε κι αυτός. Λογικά το μέλλον του είναι στο τένις και θα τον δούμε στην γωνία κάποιού τοπ αθλητή. Σε κάθε περίπτωση όποια και να είναι η επιλογή του ο κόσμος του τένις θα παρακολουθεί στενά τα επόμενα επαγγελματικά του βήματα.
Θα θέλαμε πολύ να ακούσουμε άλλη μια φορά το VAMOS σε ένα από τα μεγάλα γήπεδα που το βροντοφώναξε ο Ισπανός Θρύλος. Ας χαζέψουμε κάποια εξωπραγματικά highlights στο YouTube αυτά θα μείνουν για πάντα.
Υγ: Στέφανε Τσιτσιπά αν ακόμα ψάχνεις προπονητή γιατί όχι με τον Ναδάλ
Λούης Νικολάου
