H σεζόν 2023/2024 ολοκληρώνεται απόψε με το μεγαλύτερο και πιο σημαντικό παιχνίδι. Στο ιστορικό στάδιο του Λονδίνου, «Γουέμπλεϊ» (1/6,22:00), Ρεάλ Μαδρίτης και Μπορούσια Ντόρτμουντ κοντράρονται στον τελικό του Champions League, με στόχο την κατάκτηση της ποδοσφαιρικής Ευρώπης. Φυσικά, η «Βασίλισσα» είναι στον τελικό για άλλη μια φορά. Αυτή θα είναι η όγδοη εμφάνισή της στον τελικό της κορυφαίας διασυλλογικής διοργάνωσης από τις αρχές του αιώνα, καθώς προσπαθεί να επεκτείνει την κυριαρχία της με έναν 15ο τίτλο.
Ακόμη και τα πιο ευγενικά στατιστικά μοντέλα και στοιχηματικές εταιρείες έχουν τη Ρεάλ ως μεγάλο φαβορί για να πάρει στα χέρια της το τρόπαιο που σήκωσε η Μάντσεστερ Σίτι πέρυσι, αλλά η Ντόρτμουντ έχει γράψει μια συναρπαστική ιστορία ως αουτσάιντερ στην Ευρώπη αυτή τη σεζόν.
Ποιος θα είναι πιο απειλητικός στο τρανζίσιον; Μπορεί η Ντόρτμουντ να κρατήσει «ήσυχη» την αριστερή πλευρά της Ρεάλ; Είναι αυτή η πιο ισορροπημένη ομάδα των «Μερέγχες» τα τελευταία χρόνια; Πάμε να δούμε την τακτική προεπισκόπηση του μεγάλου τελικού.
Η Μπορούσια Ντόρτμουντ θα προσπαθήσει να ξορκίσει κάποιους δαίμονες, καθώς επιστρέφει στο «Γουέμπλεϊ» για έναν ακόμη τελικό Champions League 11 χρόνια μετά την ήττα της από τη συμπολίτισσα Μπάγερν Μονάχου στον αγώνα του 2012-13, όταν οι Βεστφαλοί του Κλοπ είδαν τον Άριεν Ρόμπεν να σκοράρει στα τελευταία λεπτά εκείνου του αγώνα για το τελικό 2-1.
Οι οπαδοί της Ντόρτμουντ θα ελπίζουν ότι η ομάδα του Έντιν Τέρζιτς θα παρουσιάσει την ευρωπαϊκή εκδοχή του εαυτού της σήμερα το βράδυ και όχι εκείνη που παρουσίασε σε μεγάλο μέρος της φετινής Bundesliga. Ήταν μια μπερδεμένη σεζόν για τον σύλλογο, φτάνοντας στον τελικό του Champions League, αλλά τερματίζοντας πέμπτος στην Bundesliga, 26 βαθμούς μακριά από τη Λεβερκούζεν.
Ακόμη και πέρα από τους βαθμούς της, η αναμενόμενη διαφορά τερμάτων της Ντόρτμουντ - η οποία μετρά την ποιότητα των ευκαιριών που έχει δημιουργήσει και δεχτεί μια ομάδα - 0,3 ανά 90 λεπτά ήταν επίσης η πέμπτη καλύτερη στην κορυφαία κατηγορία της Γερμανίας.
Το πόσο «τρελή» ήταν η σεζόν των Βεστφαλών, φάνηκε κατά τη διάρκεια της εβδομάδας που προκρίθηκαν στον τελικό του Champions League, όταν μετά από μια συνολική νίκη με 2-0 επί της Παρί Σεν Ζερμέν, ηττήθηκαν με 3-0 από τη Μάιντς μόλις τέσσερις ημέρες αργότερα.
Αυτό δεν σημαίνει ότι οι οιωνοί πρέπει να είναι εναντίον τους, καθώς υπήρξαν πολλές ομάδες που δεν παρουσίαζαν καλή εικόνα εντός συνόρων, αλλά εκτός συνόρων τα πράγματα ήταν διαφορετικά - η Λίβερπουλ (2004-05), η Τσέλσι (2011-12) και η ίδια η Ρεάλ (1997-98 και 1999-2000) είναι τα πιο εμφανή παραδείγματα τον τελευταίο καιρό.
Το ταξίδι της Ντόρτμουντ μέχρι το «Γουέμπλεϊ», ήταν βασισμένο στη συλλογική προσπάθεια. Η ομάδα του Τέρζιτς σκοράρει αρκετά τέρματα στην Ευρώπη(17), έχοντας 12 διαφορετικούς σκόρερ.
Μετά από μια αρχική αλλαγή σε τριάδα στην άμυνα για το πρώτο παιχνίδι του ομίλου εναντίον της Παρί, η Ντόρτμουντ παίζει συνήθως ένα 4-2-3-1 στους 12 ευρωπαϊκούς αγώνες της αυτή τη σεζόν. Ο Εμρέ Τσαν συχνά πέφτει ανάμεσα στους κεντρικούς αμυντικούς στο build-up, επιτρέποντας στους φουλ μπακ να ανεβαίνουν ψηλά, καθώς οι υπόλοιποι μέσοι - συνήθως οι Ζάμπιτσερ και Μπραντ εναλλάσσονται στον κεντρικό άξονα, με τους τέσσερις επιθετικούς να βρίσκονται σε κατάσταση απομόνωσης με την άμυνα του αντιπάλου.
Ο Φίλκρουγκ ήταν αυτός που ηγήθηκε της επίθεσης των Βεστφαλών, εκμεταλλευόμενος τους χώρους που παρείχαν οι Καρίμ Αντεγιέμι, Ντόνιελ Μάλεν και, στη φάση νοκ-άουτ, ένας ανανεωμένος Τζέιντον Σάντσο, ο οποίος επέστρεψε στον σύλλογο τον Ιανουάριο ως δανεικός από τη Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ, δυόμισι χρόνια μετά την αποχώρησή του για το «Ολντ Τράφορντ».
Μεγάλο μέρος της απειλής της Ντόρτμουντ σε αυτόν τον ημιτελικό εναντίον της Παρί ήρθε μέσω του Σάντσο- ειδικά στο πρώτο παιχνίδι εντός έδρας. Οι 18 προσπάθειες του 24χρονου εκείνο το βράδυ ήταν οι δεύτερες περισσότερες από οποιονδήποτε παίκτη σε ένα ματς στο Champions League αυτή τη σεζόν, με τις 12 ολοκληρωμένες ντρίμπλες του να είναι οι περισσότερες σε ημιτελικό Champions League από τον Λιονέλ Μέσι το 2008 (για την Μπαρτσελόνα εναντίον της Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ).
Το στυλ ποδοσφαίρου του Σάντσο «ζωντανεύει» όταν η Ντόρτμουντ αξιοποιεί την επιθετική της μετάβαση. Ακόμη και αν ληφθεί υπόψη ο αριθμός των παιχνιδιών που παίχτηκαν, οι άμεσες επιθέσεις των Βεστφαλών ήταν από τις υψηλότερες στο φετινό Champions League.
Δυστυχώς για την ομάδα του Τέρζιτς, αντιμετωπίζει μια εξίσου καλή ομάδα στη μετάβαση, της οποίας τα έξι γκολ στην αντεπίθεση- περισσότερα από οποιαδήποτε άλλη ομάδα – περιγράφουν ιδανικά το πόσο επικίνδυνη μπορεί να γίνει στο ανοιχτό γήπεδο.
Εάν ο τελικός καταλήξει να είναι ένα παιχνίδι που η μπάλα θα πηγαίνει πάνω-κάτω, πιθανότατα αυτό θα ταιριάξει περισσότερο στους 14 φορές πρωταθλητές Ευρώπης. Η Ντόρτμουντ είναι πιθανό να χρειαστεί αυτούς τους γρήγορους εξτρέμ να επιστρέφουν συχνά στην άμυνα, όπως ακριβώς έκαναν και στον δεύτερο ημιτελικό κόντρα στη Παρί.
Δεν ήταν ασυνήθιστο να βλέπεις τον γερμανικό σύλλογο να σχηματίζει μια πεντάδα στην άμυνά του, με τους Αντεγέμι και Σάντσο να έχουν την τακτική επίγνωση να κλείσουν σωστά τα αντίπαλα εξτρέμ.
Εκτός κατοχής, η επιτυχία της Ντόρτμουντ στη φετινή διοργάνωση βασίστηκε στην αμυντική της σταθερότητα, με τους Βεστφαλούς να έχουν δεχτεί μόλις εννέα γκολ στους 12 αγώνες τους, ενώ κράτησαν και έξι φορές απαραβίαστη την εστία τους- τις περισσότερα στο Champions League από το 1997-98, όταν υπερασπιζόταν τον τίτλο της και έφτασε στα ημιτελικά πριν χάσουν από... τη Ρεάλ Μαδρίτης.
Ένας ακόμα λόγος που η αμυντική λειτουργεία της Ντόρτμουντ είναι τόσο καλή φέτος ακούει στο όνομα Ματς Χούμελς. Κανένας παίκτης δεν κατέγραψε περισσότερες από 10 κοψίματα, τέσσερα τάκλιν και τρεις αναχαιτίσεις του Χούμελς κατά τη διάρκεια του δεύτερου αγώνα του ημιτελικού και το γκολ του με κεφαλιά εκείνο το βράδυ τον έκανε τον γηραιότερο Γερμανό (ηλικίας 35 ετών και 143 ημερών) που σημείωσε γκολ σε νοκ άουτ αγώνα του Champions League.
Ο Χούμελς και ο Μάρκο Ρέους, ο οποίος αποχωρεί από τον σύλλογο αυτό το καλοκαίρι, είναι οι μόνοι εναπομείναντες παίκτες που έπαιξαν για την Ντόρτμουντ στον τελικό του 2013. Αυτή η αμυντική συμπαγής ικανότητα υπό την ηγεσία του Χούμελς θα είναι ζωτικής σημασίας για τους Βεστφαλούς αν θέλουν να βρουν έναν τρόπο να κερδίσουν τη Ρεάλ.
Το σφιχτό σχήμα στην άμυνα, δίνει την δυνατότητα στη ομάδα του Τέρζιτς, να είναι άνετη εκτός κατοχής και έτοιμη να ξεκινήσει μια αντεπίθεση όταν έρθει η κατάλληλη στιγμή.
Αυτό που μπορεί να το κάνει δύσκολο, όμως, είναι ότι οι σημερινοί αντίπαλοι των Βεστφαλών έχουν περισσότερους από έναν τρόπους να σπάσουν τα αμυντικά μπλοκ. Αν ρίξετε μια ματιά στα γκολ της Ρεάλ Μαδρίτης στη φετινή διοργάνωση, θα δυσκολευτείτε να βρείτε ένα συγκεκριμένο μοτίβο. Αντεπιθέσεις, μακρινές μπαλιές, κεφαλιές, στιγμές ατομικής λαμπρότητας, είναι όλα εκεί. Οι «Λος Μπλάνκος» ευδοκιμούν σε στιγμές έντονης πίεσης και φαίνεται σαν τόσα πολλά από τα γκολ τους φέτος να έχουν έρθει κόντρα στη ροή του παιχνιδιού.
Όλοι γνωρίζουμε το σενάριο μέχρι τώρα, αλλά η ομάδα του Κάρλο Αντσελότι έχει την ικανότητα να κάνει το απρόβλεπτο... προβλέψιμο. Ακριβώς όταν η αντίπαλη ομάδα αισθάνεται ότι έχει τη Ρεάλ στα…σχοινιά, εκείνη πάντα βρίσκει έναν τρόπο να ξεφύγει.
Αυτό καθιστά μάλλον δύσκολο να βρούμε πάρα πολλά τακτικά μοτίβα, αλλά η χρήση ενός 4-4-2 σε σχήμα ρόμβου από τον Αντσελότι, στην κατοχή, επέτρεψε σε πολλές περιπτώσεις στους παίκτες του να παίξουν την μπάλα στο πλάι. Δεν αποτελεί έκπληξη το γεγονός ότι η πλευρά στην οποία η Ρεάλ παίζει περισσότερο είναι η αριστερή. Στο Champions League αυτή τη σεζόν, το 42% των επιθετικών αγγιγμάτων της «Βασίλισσας» έχουν γίνει αριστερά, με τους Βινίσιους και Ροδρίγο να προσπαθούν να αντιμετωπίσουν και να «βασανίσουν» τον αντίπαλο μπακ.
Κανένας παίκτης δεν έχει επιχειρήσει περισσότερες επιθέσεις από τις 184 του Βινίσιους από την αρχή της περασμένης σεζόν, οπότε μπορείτε να καταλάβετε γιατί οι συμπαίκτες του θα στραφούν σε αυτόν για να προκαλέσουν…χάος - αλλά αυτή η αριστερή κυριαρχία δεν αφορά μόνο το Νο 7 της «Βασίλισσας».
Φυσικά, θα υπάρξουν περιπτώσεις, όπου είναι καλύτερο να δοθεί στον Βινίσιους ο χώρος και η ελευθερία για να επιτεθεί μόνος του και να απομονώσει τους αντίπαλους αμυντικούς πριν τους περάσει. Στον δεύτερο ημιτελικό με την Μπάγερν στο Μπερναμπέου, οι 14 συμμετοχές του 23χρονου σε επιθέσεις της ομάδα του, ήταν άνετα περισσότερες από όσες είχε σε οποιοδήποτε άλλο παιχνίδι του Champions League όλη τη σεζόν.
Ωστόσο, η Ρεάλ θα υπερφορτώσει επίσης την αριστερή πλευρά με τους τεχνικά προικισμένους παίκτες της. Θα είναι εξίσου πιθανό να δείτε τον Τόνι Κρόος να βρίσκεται εκεί, με τον Ροδρίγο να δίνει πλάτος, πατώντας την πλάγια γραμμή, καθώς ο Βινίσιους κινείται σε κεντρικούς χώρους, ενώ ο Τζουντ Μπέλιγχαμ θα κάνει υποστηρικτικά τρεξίματα, τα οποία πολλές φορές «σέρνουν» τους αντίπαλους αμυντικούς μαζί του.
Η τριάδα των Μπέλιγχαμ, Βινίσιους και Ροδρίγο, ήταν αναμφίβολα οι τρεις καλύτεροι επιθετικοί των «Μερέγχες» αυτή τη σεζόν. Η απώλεια του Κριστιάνο Ρονάλντο, του Γκάρεθ Μπέιλ και του Καρίμ Μπενζεμά τα τελευταία χρόνια θα αποδυναμώσει αναμφίβολα οποιαδήποτε πλευρά, αλλά ο Αντσελότι έχει επιβλέψει μια ανοικοδόμηση που είναι γεμάτη νεανική πληθωρικότητα και υψηλή τεχνική ποιότητα, ακόμα και αν οι Κρόος και Λούκα Μόντριτς φτάνουν στο τέλος της καριέρας τους.
«Η στάση και η δέσμευση (των παικτών) μας επέτρεψε να έχουμε μια φανταστική σεζόν», δήλωσε ο Αντσελότι αυτή την εβδομάδα. «Υπάρχει επίσης ατομική ποιότητα, αλλά η ατάκα του (μεγάλου Αλφρέντο της Ρεάλ) Ντι Στέφανο («Κανένας παίκτης δεν είναι τόσο καλός όσο όλοι μαζί») είναι η καλύτερη ατάκα». Σίγουρα, ένας από τους Βινίσιους, Μπέλιγχαμ και Ροδρίγο είναι πιθανό να είναι ο μεγάλος πρωταγωνιστής του σημερινού παιχνιδιού για τη «Βασίλισσα», αλλά η ομαδικότητα που έχουν επιδείξει οι ποδοσφαιριστές του Ισπανικού συλλόγου είναι αξιοπρόσεκτη και πιθανότατα είναι ο βασικός λόγος, για τον οποίο οι μυθικές ανατροπές που έχουν επιτευχθεί τα τελευταία χρόνια έχουν γίνει τόσο…κανονικές.
ΠΗΓΗ: The Athletic - Μετάφραση: Γιάννη Τασσόπουλου
