Ένα όνομα συνυφασμένο με την ιστορία του Ολυμπιακού. Θρύλος, όπως και ο… Ολυμπιακός. Μια προσωπικότητα και μια μορφή που έχει τη δική της θέση στα βιβλία της ιστορίας.
«Είναι τα πάντα, η ομάδα μου, από την οποία ήμουν οπαδός όταν ήμουν παιδί, το όνειρό μου ήταν να παίξω στον Ολυμπιακό. Έπαιξα, κατέκτησα πρωταθλήματα, κύπελλα, διακρίσεις προσωπικές, είναι τα πάντα»… Αυτό είναι για τον Νίκο Αναστόπουλο ο Ολυμπιακός.
Είναι αυτή η ατελείωτη αγάπη του κόσμου που έχει λάβει και συνεχίζει να λαμβάνει. «Τα χρήματα τελειώνουν, όχι η αγάπη. Αυτό είναι το μεγαλύτερο κέρδος μου», αναφέρει στο sport-fm.gr και στην Αναστασία Βοσνάκη.
Και τι του αρέσει περισσότερο στον Ολυμπιακό από κάθε άλλη ομάδα; Ο… ποδοσφαιρικός τσαμπουκάς, το θράσος και η απαίτηση για τη νίκη. Αυτά είναι τα στοιχεία που τον ξεχωρίζουν από κάθε άλλον σύλλογο. Όπως και οι κούπες και οι πάμπολλες επιτυχίες, οι οποίες τον καθιστούν ως θρύλο!
-Θυμάστε την πρώτη σας φορά που πήγατε στο γήπεδο για να παρακολουθήσετε τον Ολυμπιακό;
«Είναι πολλά χρόνια τώρα, ήμουν παιδί. Πρέπει να ήμουν 5-6 χρονών, αν θυμάμαι το παιχνίδι ήταν με τον Άρη, ήταν Ολυμπιακός-Άρης. Εκείνη την εποχή έπαιζε ο Σιδέρης, ο Ζαντέρογλου, ο Γιούτσος, ο Μποτίνος, αυτοί οι παίκτες…».
-Ποιος σας έκανε Ολυμπιακό;
«Με έκανε ο θείος μου».
-Πως νιώσατε την πρώτη φορά που φορέσατε την ερυθρόλευκη φανέλα;
«Για αρχή, πραγματοποιήθηκε ένα όνειρο της παιδικής μου ηλικίας διότι από μικρός όταν με ρώταγα τι θέλω να γίνω εγώ τους απαντούσα θέλω να γίνω ποδοσφαιριστής του Ολυμπιακού. Όταν το όνειρό σου γίνεται πραγματικότητα, δεν υπάρχει περιγραφή το πώς μπορείς να αισθανθείς».
-Ένα παιχνίδι του Ολυμπιακού που δεν θα ξεχάσετε ποτέ;
«Υπάρχουν 3-4 ματς, δεν είναι ένα. Είναι με τον Άγιαξ που προκριθήκαμε με 2-0. Το μπαράζ στον Βόλο που κερδίσαμε με 2-1 και πήραμε το πρωτάθλημα ενώ βρισκόμασταν πέντε βαθμούς πίσω στην κανονική διάρκεια του πρωταθλήματος, αλλά στη συνέχεια κατορθώσαμε και ισοβαθμήσαμε με τον Παναθηναϊκό και πήραμε τον τίτλο. Ένα άλλο αξέχαστο παιχνίδι, που πάλι πήραμε το πρωτάθλημα ήταν το 1983, τελευταίο παιχνίδι με τη Δόξα Δράμας που συνοδεύτηκε εκτός από το πρωτάθλημα και με την κατάκτηση του χάλκινου παπουτσιού. Αυτά τα τρία παιχνίδια είναι σημαντικά, σημαδιακά και πάντα θα με συνοδεύουν στο μυαλό».
-Με ποιον προπονητή τα πηγαίνατε πολύ καλά, είχατε σχέση πατέρα-γιου να το πούμε και έτσι και με ποιον δεν είχατε τόσο καλή σχέση;
«Γενικά με τους προπονητές δεν είχα προβλήματα, ήμουν επαγγελματίας, ήθελα να κάνω σωστά τη δουλειά μου όσο μπορούσα, δεν είχα προστριβές. Με τον Παναγούλια είχα κάποια σκαμπανεβάσματα, κάποιες διαφορές όχι μεγάλες αλλά οι οποίες ξεπερνιόντουσαν».
-Μια μεγάλη προσωπικότητα της ομάδας που δεν θα ξεχάσετε ποτέ;
«Είχανε περάσει μεγάλοι ποδοσφαιριστές, ο Νοβοσέλατς, ο Τάκης ο Νικολούδης, ο Ντέταρι, παίκτες μεγάλης αξίας, είναι πολλοί».
-Αγαπηθήκατε, αλλά και αγαπιέστε πολύ από τον κόσμο του Ολυμπιακού. Είστε μια μεγάλη προσωπικότητα για την ομάδα. Πως το νιώθατε τότε όλο αυτό; Αλλά ακόμη και σήμερα…
«Νομίζω ότι το πιο σημαντικό κέρδος είναι η αγάπη και η εκτίμηση που σου έχει ο κόσμος, γιατί τα χρήματα μπορείς να τα φας, να τα χαλάσεις. Η αγάπη και η εκτίμηση δεν τρώγονται. Δεν μπορείς να τα χαλάσεις. Αυτό απεκόμισα τόσα χρόνια, ο κόσμος να σε αγαπάει και να σε εκτιμάει, όχι γιατί ήσουν καλός ποδοσφαιριστής. Αν ήμουν καλός το ξέρω εγώ. Με αγαπάει γιατί δεν πρόδωσα τη φανέλα και είναι σημαντικό κομμάτι».
-Ο αγαπημένος σας συμπαίκτης και ο χειρότερός σας αντίπαλος ποιος ήταν;
«Με τον Μητρόπουλο είχαμε μια πολύ δυνατή ποδοσφαιρική συνεργασία… Συνήθως όταν παίζαμε με τον Αλεξάκη, ήταν ένας παίκτης που έπαιζε στον ΠΑΣ Γιάννινα. Δεν ήταν ιδιαίτερα σκληρός, αλλά δεν ξέρω μου είχε βρει το κουμπί και πάντα δυσκολευόμουν με αυτόν. Παρόλο που εκείνη την εποχή υπήρχαν μεγάλοι παίκτες».
-Από την τωρινή ομάδα ποιον παίκτη ξεχωρίζετε;
«Δεν είναι ένας, υπάρχουν αρκετοί καλοί. Για παράδειγμα ο Ελ Κααμπί, ο Τσικίνιο μου αρέσει πάρα πολύ, ο Όρτα, ο Κάρμο, ο Τζολάκης επίσης. Έχει δύο τερματοφύλακες και Ελληνόπουλα και εξαιρετικοί τερματοφύλακες και ο Τζολάκης και ο Πασχαλάκης».
-Πως ζήσατε τον μεγάλο τελικό του Conference League; Ένα όνειρο που έγινε αληθινό για όλους τους φίλους της ομάδας.
«Πανηγυρίζοντας γιατί αυτή η κατάκτηση έχει αντίκτυπο και στη δική μου γενιά και σε άλλες γενιές ποδοσφαιριστών. Δεν υπάρχει, ήταν κάτι το απραγματοποίητο μέχρι εκείνη τη στιγμή. Και όμως, το κατάφερε ο Ολυμπιακός. Γι’ αυτό λέμε πως τώρα με τη συμπλήρωση των 100 χρόνων είναι η ομάδα με τα περισσότερα πρωταθλήματα, κύπελλα, νταμπλ, με τους περισσότερους φιλάθλους, με παίκτες παγκόσμιας αξίας που έχουν φορέσει τη φανέλα, με δύο ευρωπαϊκά γιατί μην ξεχνάμε και η ομάδα νέων κατέκτησε το τρόπαιο. Γι’ αυτό και την έβγαλαν θρύλο».
-Ολυμπιακός. Τι σκέφτεστε όταν ακούτε αυτή τη λέξη;
«Νίκη. Έτσι είναι ο Ολυμπιακός, είναι ταυτισμένος με τη νίκη».
-Τι σημαίνει για εσάς ο Ολυμπιακός;
«Τα πάντα! Τα περιέγραψα και προηγουμένως. Είναι τα πάντα, η ομάδα μου, από την οποία ήμουν οπαδός όταν ήμουν παιδί, το όνειρό μου ήταν να παίξω στον Ολυμπιακό. Έπαιξα, κατέκτησα πρωταθλήματα, κύπελλα, διακρίσεις προσωπικές, είναι τα πάντα».
-Τι είναι αυτό που κάνει τον Oλυμπιακό να ξεχωρίζει από τις υπόλοιπες ομάδες;
«Αυτός ο τσαμπουκάς που βγάζει στον αγωνιστικό χώρο και που δεν δέχεται την ήττα, θέλει πάντα να κερδίζει και να είναι πρώτος».
-Για τον Μεντιλιμπαρ θέλω να μου πείτε λίγα λόγια γιατί πέτυχε το ακατόρθωτο και μπήκε στην ιστορία. Ως προπονητής θέλω να μου μιλήσετε εδώ…
«Ο Μεντιλίμπαρ είναι ένας προπονητής καταξιωμένος και είναι επιτυχία του κυρίου Μαρινάκη που μπόρεσε και τον έπεισε να έρθει στον Ολυμπιακό και να συνεχίσει μάλιστα μετά από μια βαριά ήττα με 4-1 στην ομάδα. Είναι γνώστης του ποδοσφαίρου. Μπορεί προπονητές σαν αξία να έχουν περάσει και καλύτεροι από τον Μεντιλίμπαρ, αλλά δεν μπόρεσαν να κολλήσουν και να δώσουν αυτό το παραπάνω που έδωσε ο Μεντιλίμπαρ. Έφτιαξε μια ομάδα που έχει αρχή, μέση και τέλος, αυτό φαίνεται και στο γήπεδο. Γι’ αυτό πήρε και το τρόπαιο».
-Τι θέλετε να ευχηθείτε στον σύλλογο που κλείνει έναν αιώνα ζωής;
«Όσα κύπελλα, πρωταθλήματα, νταμπλ και διακρίσεις έχει, να τα χιλιάσει. Να συνεχίσει με το ίδιο σκεπτικό ο σύλλογος και θα έλεγα ότι όποιον στόχο έχει βάλει και δεν τον έχει πετύχει, να τον καταφέρει».
Πηγή: sport-fm.gr
