Χρήστος Ζαβός
Φτου, φτου να μην τους ματιάσουμε αλλά τέτοια κούκλα, τέτοια προκομμένη ομάδα δεν βλέπω άλλη να υπάρχει στο νησί. Μοιάζει με ξένη, αφού κυπριακό ψεγάδι τσαπατσουλιάς δύσκολα μπορεί να της βρεις.
Και τι δεν έχει; Πρόεδρο; Ολάκερος «τίγρης» την προστατεύει. Επιφανείς παράγοντες που την αγαπούν; Την οικογένεια Λευκαρίτη την έχεις ακουστά και κάτι άλλους Λαρνακείς μεγαλοδικηγόρους και μεγάλο- ελεγκτές; Γήπεδο ιδιόκτητο; Οπαδούς; Ρόστερ; Προπονητή ή τεχνικό διευθυντή;
Τι της λείπει αναρωτιέμαι; Αυτό ακριβώς που σκέφτηκες. Πρωτάθλημα!!! Ένας γαμημένος τίτλος. Αυτό δηλαδή που θα την πάει ένα επίπεδο πιο ψηλά και θα διευρύνει τους ιστορικούς ορίζοντες της.
Επί τούτου, βρίσκονται στο σωστό δρόμο. Και γήπεδο έχτισαν και νοικοκύρηδες είναι στα οικονομικά και ροστεράρα έχουν φτιάξει και ομίλους μπήκαν και μπάλα το χειμώνα στην Ευρώπη παίζουν… νομοτελειακά δεν απομένει τίποτα άλλο παρά ένα πρωτάθλημα. Το «πρώτο».Έτσι είναι η ζωή. Όλοι μας έχουμε την «πρώτη φορά».
Το θέμα για την ΑΕΚ Λάρνακας είναι πότε θα πραγματοποιηθεί η «πρώτη φορά». Προσωπικά το πίστεψα από πέρσι. Να και το κείμενο μου άμα δεν με πιστεύεις (δες εδώ) από τις 18 Οκτωβρίου!!
Πέρσι ήμασταν πολύ λίγοι αυτοί που εκτιμήσαμε τις δυνατότητες της ΑΕΚ. Φέτος όμως και να μην ασχολείσαι με το ποδόσφαιρο ξέρεις ότι η ΑΕΚ είναι ίσως η καλύτερη ομάδα στο πρωτάθλημα… το είπε και ο Μπεργκ άμα σου λέει κάτι αυτό.
Και πώς να μην είναι δηλαδή, αφού το κομψοτέχνημα του Τσάβι Ρόκα και που μανιπουλάρει το πατριωτάκι του, ο Όλτρα είναι ένας μηχανισμός που σου δίνει την εντύπωση ότι εσύ να μπεις, θα σε καμαρώνει η μάνα σου που σε έκανε ποδοσφαιριστή και ας έχει να τρέξεις καμιά εικοσαριά χρόνια.
Να σου πω την αλήθεια, θα μπορούσα να γράφω ακατάπαυστα για τον κάθε παίκτη ξεχωριστά και όλα αυτά που έχει η ΑΕΚ ως ποδοσφαιρική οντότητα αλλά μην σε κουράσω
Από πού να τους πιάσεις και από πού να τους αφήσεις; Από τον Πίριτς, δεξιά ή και αριστερά του, οι στοπεράρες που ξέρουν περισσότερη μπάλα από μέσους άλλων ομάδων, όλοι αυτοί οι χαφ που μαζεύτηκαν στο κέντρο και μας θυμίζουν τι σημαίνει ποδόσφαιρο. Η αγάπη μου ο Φαράζ ή ο Γκιούρσκο που είναι η επιτομή της λέξης εξτρέμ; Τον Άλτμαν ή τα τρία φορ που διαθέτει ο κομψός κόουτς με τις γραβατούλες του.
Ρε εδώ, καλά, καλά η μετάβαση στην μετά- Τρισκόφσκι εποχή είναι τόσο αριστουργηματική που στο τέλος θα τον δεις σε κανένα άλλο πόστο μες στο ποδοσφαιρικό τμήμα και εσύ θα περιμένεις να μπει μέσα να σκοράρει. Ούτε και που θα καταλάβεις ότι κρέμασε τα παπούτσια. Μήτε τον έκαψαν, μήτε τον έβρισαν, μήτε τον αμφισβήτησαν άμα καταλάβει και ο ίδιος ότι έφτασε το τέλος εποχής, τότε μιλάμε για αμερικάνικη ταινία με happy ending.
Τώρα άμα είναι να βγάλω τον Ρόκα από μέσα μου ενόψει του χειμώνα τον Ολατούντζι δεν θα τον άγγιζα. Τέτοιο άππαρο με διασκελισμό , τέτοια δύναμη, τέτοιο όγκο μες στην αντίπαλη περιοχή κανείς εκ των Λόπεζ ή Ρομό μπορεί να μου δώσει. Άσε που είναι και σε ηλικία που μπορεί να βάλει λεφτά στα ταμεία του Τίγρη.
Πήγαινε Ασάντε μου στο καλό και σε ευχαριστώ. Να φέρω έναν ακόμη εξτρέμ για να φουλάρω και μια δεκαράρα ισπανική που θα επιτίθεται για να γεμίσω περισσότερο από ποτέ. Τώρα ποιος θα είναι ο δεύτερος; Φοβάμαι να σου γράψω «Ιβάν», μήπως ακούσω και που μπήκα και που βγήκα. Ας το επωμιστεί ο Ρόκα που διδάσκει σε όλους τους υπόλοιπους πως χτίζονται και πως διατηρούνται οι ομάδες.
Για να τελειώνουμε. Τούτη η ομάδα γενικότερα φωνάζει για πρωτάθλημα. Δεν ξέρω, μήτε ρώτησα αν το πιστεύουν. Στη Λάρνακα πάω μόνο για να πετάξω. Πέρσι οι ίδιοι αδίκησαν τον εαυτό τους καθότι προς τα τέλη της σεζόν έβγαλαν φόβο. Από τον πρόεδρο μέχρι και τον τελευταίο παίκτη.
Φέτος, δείχνουν πιο τσαμπουκαλεμένοι, αλλά είναι και η Ευρώπη που δυσκολεύει τα πράγματα για προφανείς λόγους. Αν όχι όμως φέτος, του χρόνου η ομάδα πρέπει να κατακτήσει το πρωτάθλημα. Αν όχι ούτε του χρόνου, πότε; Ποτέ;
