Χρήστος Ζαβός
Πρώτη φορά έκατσα να δω ολόκληρο ένα Podcast.
Δεν πα ν’ αναστηθεί ο Άσιμος , ο Τσε ή ο Τζον Λένον και να συμμετέχουν σ’ ένα τέτοιο, βαριέμαι τούτη τη νέα κατάσταση και ας είναι κάποτε στο μέλλον να την υιοθετήσω, λαμβάνοντας μέρος σ’ αυτήν.
Αν θα αποτύχει ο Γιάννου, δεν το ξέρω. Ξέρω όμως πια, ότι η ΑΕΛ έχει τεχνικό διευθυντή.
Ομολογώ, προκατειλημμένος είμαι και έως εκ τούτου δεν είμαι και σωστός.
Στην τελική ισχύει, ότι και σ’ όλα τα υπόλοιπα. Κάποια λίγα podcast αξίζουν και κάποια είναι για φτύσιμο. Ή να στο πω καλύτερα για να τελειώνουμε… ο καθένας ότι γουστάρει, βλέπει.
Μην τα πολύ λέμε, μου το έστειλε ένας φίλος, που εμπιστεύομαι απόλυτα την κρίση του, γράφοντας μου: «Αξίζει να το παρακολουθήσεις».
Ανοίγω τον σύνδεσμο και σκάει στην οθόνη μου, το οπαδικό podcast της ΑΕΛ, με φιλοξενούμενο τον τεχνικό διευθυντή της ομάδας.
Τι στο διάολο αναρωτιέμαι. Ρεπόρτερ της ΑΕΛ δεν είμαι πια, δεν πα να δω καμιά ταινία που γουστάρω;
Εδώ δεν θα καθόμουν να δω podcast με τον Σοφοκλέους να κάνει απολογισμό του έργου του, τον Παναγιώτη Γιάννου θα δω, ν’ απαντά σε ερωτήσεις δύο νεαρών οπαδών;
Όσο πέρναγε όμως ο χρόνος, όλο και τόσο κολλούσα.
Τόσα χρόνια μες την κωλοδουλειά, σπάνια άκουσα κύπριο εμπλεκόμενο στο ποδόσφαιρο, να προβάλλει μια άλλη πτυχή του αθλήματος.
Να επιχειρηματολογεί για το τι έχει στο μυαλό του, ν΄ αναφέρεται με καθαρότητα για την ανασφάλεια, τις φιλοδοξίες ή και τους φόβους του, έτοιμος να δώσει απαντήσεις, χωρίς δισταγμό.
Δεν πρόκειται να σου κάνω αγιογραφία του νέου τεχνικού διευθυντή, μα σίγουρα διαθ΄έτει ένα καλό. Κατάγεται από τη Λύση, μεγάλωσε στη Λάρνακα και ζει στην Πάφο.. την Λεμεσό την γνωρίζει μονάχα μέσω του high way. Σούπερ θετικό, δεν θα στο αναλύσω όμως. Όποιος κατάλαβε, κατάλαβε.
Σκαλί, σκαλί η καριέρα του, δεν ήταν φίλος προέδρου, μήτε κουμπάρος, ούτε και μπλεγμένος σε κυκλώματα μάνατζερ. Επί τούτου, το χτίσιμο της ΑΕΛ έγινε με κόπο και όχι δια μέσου ενός μάνατζερ, που μοιράζει την πραμάτεια του.
Άμα αρχίσω να σου σου λέω, πόσες ομάδες της ΑΕΛ, χτίστηκαν με βάση τους μάνατζερ, δεν θα τελειώσουμε το γράψιμο.
Όπως και να έχει απάντησε ευθέως γιατί έλαβαν την απόφαση να αποχωρήσει ο Γαρμπόζης, διευκρίνισε γιατί επιλέχθηκε ο Κόλεμαν, ανέλυσε την σκέψη πάνω στην οποία βασίστηκε ο προγραμματισμός, τους κανόνες που έθεσε ο ίδιος για να υλοποιηθεί το πλάνο, ενώ δεν δίστασε να σταθεί στην κάθε περίπτωση ξεχωριστά για το πώς αποκτήθηκαν οι παίκτες. Από το Λεσοβόι, μέχρι τον Φιλιώτη.
Μεταξύ άλλων εμβάθυνε και πίσω από την εικόνα, αναφερόμενος στην ανάγκη να δοθεί χρόνος, πόσο σημαντικό ρόλο παίζουν σε μια νέα ομάδα οι ανθρώπινες σχέσεις, ο συναισθηματικός κόσμος των παικτών, η επικοινωνία μεταξύ των μελών της ομάδας, μέσα από την οποία θ’ αναδειχθούν οι ηγέτες.. προσπάθησε στην τελική με επιχειρήματα να μας δώσει να καταλάβουμε το αυτονόητο.
Ότι δηλαδή οι παίκτες, δεν είναι ρομπότ, όπως οι περισσότεροι από τους κύπριους φιλάθλους νομίζουν.
Είπε πολλά, άμα θες να στα γράψω, δεν θα τελειώσουμε.
Προειδοποίησε ότι ματς όπως με την Ομόνοια θα ξανά έρθουν, εξηγώντας κιόλας τους λόγους που η ομάδα ήταν τόσο κακή στο ΓΣΠ.
Συνάμα ξεκαθάρισε ότι οι τραγικές μέρες είναι μέρος της διαδικασίας, που βοηθούν την ομάδα να χτίσει χαρακτήρα.
Ανάμεσα στα πολλά διερωτήθηκε κιόλας, κατά πόσο υπήρχε πλάνο παλαιότερα μα δεν στηρίχθηκε, λόγω της ανυπομονησίας των οπαδών;
Που να ξέρει ο άνθρωπος, ότι το πλάνο στην ΑΕΛ, είναι ότι το κωλόχαρτο σ’ ένα δάσος. Απλά δεν υπήρχε.
Αναφέρθηκε στους στόχους, στην σημαντικότητα του πλάνου, ότι η έκτη θέση είναι εξίσου σημαντική, όσο η ομαλοποιήση της ΑΕΛ ως επιχείρηση.
Επιπλέον διαβεβαίωσε ότι γίνεται καλή δουλειά στο βοηθητικό από το τεχνικό τιμ, ενώ τόνισε την ανάγκη να δουλέψουν ακόμη περισσότερο με τις ακαδημίες.
Μην το συνεχίσω και με βγάλετε ότι είμαι άνθρωπος του Γιάννου, που τα παίρνω και τον σεκοντάρω μήπως φτιάξω καριέρα και γίνω πιο πλούσιος!!
Εγώ γούσταρα. Γούσταρα, γιατί οι της ΑΕΛ είχαν την ευκαιρία για πρώτη φορά τα τελευταία 20 χρόνια, ν’ ακούσουν τι σκατά σκέφτεται ο άνθρωπος που φτιάχνει την ομάδα.
Παρεμπιπτόντως τούτου του είδους τις ευκαιρίες καμίας ομάδας οπαδοί, δεν την έχουν!!
Υπάρχουν τεχνικοί διευθυντές που έκαναν μέχρι και 200 μεταγραφές και δεν είπαν ποτέ ούτε καλημέρα, σε κανένα και τίποτα.
Είναι καιρός κάποια πράγματα να τα σεβόμαστε μες στον κωλότοπο ακόμη και αν δεν συμφωνούμε.
Αν θα αποτύχει ο Γιάννου, δεν το ξέρω. Ούτε και αν έχει κάνει καλές ή κακές επιλογές. Ξέρω όμως πια, ότι η ΑΕΛ έχει τεχνικό διευθυντή.
Δεν ισχυρίζομαι επίσης ότι ήταν μια top συνέντευξη.
Καλά, καλά δεν ρωτήθηκε για πολλά θέματα και καυτά, όπως το κάζο με τους τερματοφύλακες, η περίπτωση του Γερολέμου, κάποια θέματα που σχετίζονται με τον τρόπο χτισίματος της ομάδας και άλλα πολλά. Εδώ μας είπε ότι η φιλοσοφία του είναι ποδόσφαιρο κατοχής και παίκτη που να κουβαλά την μπάλα με εξαίρεση κάνα δυο, δεν είδαμε.
Οι παρουσιαστές άλλωστε δεν υποστήριξαν ότι είναι οι γκράντε δημοσιογράφοι, που θα περάσουν από αξονικό τον φιλοξενούμενο τους!!
Να σου πω κιόλας, τι μου έκανε φοβερή εντύπωση. Ότι οι δύο οικοδεσπότες, οπαδοί της ΑΕΛ και νεαροί σε ηλικία, ήταν πλήρως εξοικειωμένοι με την ανάγκη να δοθεί χρόνος. Να εφαρμοστεί επιτέλους ένα πλάνο. Να στηριχθεί η ομάδα, πάνω σ’ αυτό το πλαίσιο. Δεν αναζήτησαν, ούτε επιθυμούν την αρπακτή της μιας μέρας.
Αυτό από μόνο του δείχνει και το χάσμα γενεών μεταξύ οπαδών.
Σ’ ένα υποθετικό podcast, το 2008, το στούντιο θα ήταν ντουμάνι, η μπύρα θα έρεε νερό και ο χρόνος θα μετριόταν διαφορετικά. Ποιο πλάνο; Νίκησε τον Απόλλωνα ή κάνε νίκη στη Λευκωσία, διαφορετικά θα φύγεις αργά τη νύχτα, με τις πιτζάμες!!!
Έχουν αλλάξει οι εποχές, μαζί και οι οπαδοί. Δεν είναι όλα κακά και άσχημα. Και όμως υπάρχει ελπίδα! Και τεχνικός διευθυντής. Καλός ή κακός, θα δείξει.
