Στον ΣΠΟΡ FM 95,0 και στην εκπομπή «Κάνε Παιχνίδι», με τη Στέλλα Σωκράτους, μίλησε ο Χριστάκης Πίττας, ο οποίος υπήρξε εκτελεστικός σύμβουλος της Ανόρθωσης στην πρώτη θητεία του Κίκη Κωνσταντίνου και στην πορεία δεξί του χερί.
Αναλυτικά:
Για τη σχέση του ιδίου με τον Κίκη Κωνσταντίνου: «Είχα μια ιδιαίτερη σχέση με τον αείμνηστο Κίκη Κωνσταντίνου. Τα τελευταία 35 περίπου χρόνια συνεργαστήκαμε στην Ανόρθωση, όπου εκεί ήμασταν άμεσοι συνεργάτες. Αποκτήσαμε μια πολύ φιλική σχέση, μετά και οικογενειακή αφού γίναμε κουμπάροι. Μετά την αποχώρηση μας από την Ανόρθωση παραμείναμε φίλοι και συνεργάτες σε διάφορα θέματα, έχοντας μια αδελφική σχέση μέχρι χθες που έφυγε».
Για τα προβλήματα υγείας που είχε: «Άρχισε μια μάχη με τον καρκίνο αρχές της δεκαετίας του 90’ και μπορώ να πω πως την κέρδισε. Βέβαια του άφησε αλλά πολλαπλά προβλήματα υγείας, πάλεψε αρκετά. Έδωσε τη μάχη με υπομονή και επιμονή και έμεινε μαχητής όπως ήταν πάντα στη ζωή του μέχρι τέλους».
Για το έργο του στην Ανόρθωση: «Είναι γνωστό το πως ήταν η κατάσταση στην Ανόρθωση το 1989 όταν την ανέλαβε. Με λίγες λέξεις θα πω πως πρώτα ήταν άνθρωπος, ήταν ηγέτης, ήταν ο αναμορφωτής της Ανόρθωσης, ήταν διορατικός, κάτι που τον χαρακτήριζε απόλυτα. Έκανε πράγματα πολύ πιο πριν, που δεν τα έβλεπε κανείς. Είχε ενσυναίσθηση για τον συνάνθρωπο του, πολύ ευαίσθητος για τον συνάνθρωπο του, είχε ιδιαίτερη αγάπη για τον πολιτισμό, τον οποίο υπηρέτησε με αφοσίωση. Άλλοι στη θέση του έπρεπε να είναι στο κρεβάτι, αυτός έδινε οδηγίες στον καθένα και έβαλε σε κίνδυνο την ίδια του την υγεία. Όσον τον κρατήσαν οι δυνάμεις του ήταν μέσα στο αυτοκίνητο, γιατί δεν μπορούσε να κατέβει και έδινε οδηγίες».
«Έβρισκε λύσεις, έβγαινε μπροστά, για αυτό τον χαρακτήρισα ηγέτη. Παρέσυρε όλους τους συνεργάτες του να δίνουν πάντα τον καλύτερο τους εαυτό. Τους προπονητές του... τους είχε πάντοτε ως συνεργάτες του, ασχέτως αν συμφωνούσε ή διαφωνούσε μαζί τους. Για αυτό έχει το σεβασμό τους έως και σήμερα. Ήταν αυστηρός, ζητούσε απόλυτη πειθαρχία αλλά την ίδια ώρα λειτουργούσε σαν πατέρας. Ήταν έτοιμος να ακούσει και να δώσει λύσεις».
Για τη διορατικότητα του: «Είδε ότι το μέλλον των κυπριακών ομάδων ήταν η Ευρώπη, όταν ακόμα παίζαμε ευρωπαϊκά παιχνίδια το 90’. Έβλεπε μπροστά καθώς ήθελε να φτιάξει ομάδα όχι μόνο που να πρωταγωνιστεί στην Κύπρο, αλλά να τα πηγαίνει καλά και στην Ευρώπη. Έβλεπε ότι τα οφέλη ήταν και οι διακρίσεις στην Ευρώπη. Με δική του στρατηγική είχαμε προγραμματισμό να πρωταγωνιστεί η Ανόρθωση κάθε χρόνο και να βγαίνει στην Ευρώπη με αξιοπρέπεια και για τα δεδομένα της εποχής νομίζω το πετύχαμε απόλυτα. Ήταν ο πρόδρομος όχι μόνο της Ανόρθωσή αλλά και των υπολοίπων».
Για τις μεταγραφές: «Μεταγραφές Γκόγκιτς και Σάμπουριτς, οι οποίοι ήταν έτοιμοι να πάνε στην Ομόνοια. Με την υπόδειξη του τότε προπονητή, κάναμε τα αδύντα δυνατά να τους πάρουμε και το πετύχαμε. Μεταγραφή του Τιμούρ Κετσπάγια. Ομπίκου πιο πριν. Από την κυπριακή αγορά ξεχωρίζει η μεταγραφή του Δημήτρη Ιωάννου το 1995, πάμε μετά στον Εγκωμίτη και στον Οκκά. Παίκτες που δεν μπόρεσαν να ξεχωρίσουν στις ομάδες και μεγαλούργησαν στην Ανόρθωση. Θέλαμε την αφρόκρεμα του κυπριακού ποδοσφαίρου και νομίζω τα καταφέραμε».
«Είχε άποψη για όλα. Μάλιστα ήταν πάντα στη διάθεση των διοικούντων για να τον βοηθήσει. Τη Δευτέρα το βράδυ ήμασταν μαζί και είχαμε πολύ καλή επικοινωνία. Όταν τελειώσαμε μου είπε άτε κάτσε να μου πεις για την Ανόρθωση και μιλούσαμε αλλά τριάντα λεπτά για την Ανόρθωση. Ενδεικτικό της αγάπης του».
Τελευταίο σχόλιο: «Όσον αφορά την Ανόρθωση μας είπε σε μια συγκέντρωση που έγινε, το σωματείο και τα μάτια σας και αυτό είναι παρακαταθήκη. Προσωπικά κρατώ τον φίλο μου, το συνεργάτη μου, τον κουμπάρο μου, τον αδερφό μου. Αύριο θα ενημερώσουμε για την κηδεία του. Ο τελευταίος λόγος είναι στην οικογένεια του».
