Ο Ιάκωβος Βορκάς μέσω προσωπικής του ανάρτησης έστειλε το δικό του μήνυμα για την θητείας του που διετέλεσε στα τελευταία δύο διοικητικά συμβούλια του σωματείου της Ανόρθωσης.
Αναλυτικά όσα έγραψε:
«Μετά από δύο θητείες, τέσσερα χρόνια γεμάτα με αμέτρητες ώρες δουλειάς, πολιτιστικές, εθνικές και φιλανθρωπικές εκδηλώσεις και δράσεις, και αδιάλειπτης παρουσίας στους αγώνες όλων των ομάδων της Ανόρθωσης, πιστεύω ότι τήρησα στο έπακρο την υπόσχεση που είχα δώσει όταν εκλέγηκα για πρώτη φορά ως Μέλος του Διοικητικού Συμβουλίου της Ανόρθωσης Αμμοχώστου, για μέγιστη δυνατή προσφορά.
Πιστεύω ότι φάνηκα αντάξιος της μεγάλης τιμής που μου έγινε δύο φορές από την Γενική Συνέλευση, δίνοντας μου την ευκαιρία να υπηρετήσω και να προσφέρω και από αυτό τον ρόλο στην Ανόρθωση μας. Εύχομαι το ίδιο να συνεχίσουν να πράττουν και οι συνάδελφοι που συνεχίζουν, καθώς και οι νεοεκλεγέντες, για το καλό της Ανόρθωσης μας.
Ευχαριστώ θερμά τους Προέδρους Χρίστο Χατζηστεφάνου και Ευγένιο Χαμπουλλά για την εμπιστοσύνη που έδειξαν και δείχνουν σε εμένα, όλους ανεξαιρέτως τους συναδέλφους για την συνεργασία που είχαμε αυτά τα χρόνια στα Διοικητικά Συμβούλια του Συλλόγου και της ποδοσφαιρικής εταιρείας, καθώς και για την προσφορά τους στην Ανόρθωση, αλλά και όλους τους φίλους Ανορθωσιάτες για τη στήριξη. Ιδιαίτερα όμως, ευχαριστώ τον αδελφικό μου φίλο πλέον, Αντρέα Χατζηλουκά, συνοδοιπόρο σε όλες τις πτυχές αυτής της προσπάθειας, για την εξαιρετική συνεργασία που είχαμε, το όραμα που μοιραστήκαμε και τις πολύτιμες του συμβουλές.
Η συνεχής μου παρουσία και στήριξη σε κάθε άθλημα που αγωνίζεται η Ανόρθωση Αμμοχώστου οπωσδήποτε θα συνεχιστεί, όπως συνέβαινε διαχρονικά και πριν από την παρουσία μου στα Διοικητικά της Συμβούλια. Πέρα όμως από αγώνες, νίκες, ήττες, τρόπαια και αποτυχίες, η Ανόρθωση της Αμμοχώστου επιτελεί ένα πολύ ευρύτερο και σημαντικότατο έργο και πρέπει όσοι την υπηρετούν να αντιλαμβάνονται την αποστολή και τις αξίες της, να παραμένουν πιστοί σε αυτές και να τις πρεσβεύουν επάξια.
Η διάθεση και πρόθεση μου για προσφορά στην Ανόρθωση, με μοναδικό κίνητρο την αγνή αγάπη προς αυτήν, παραμένει αναλλοίωτη».
