Από τη στιγμή που έγινε η μετακίνηση του Άλεφ στον ΑΠΟΕΛ και του Γιαννιώτα στον Απόλλωνα έχει γεμίσει το διαδίκτυο από φωτογραφίες και των δυο όταν έπαιζαν στην ακριβώς αντίθετη ομάδα και τα «μπαμ», «μπουμ» δίνουν και παίρνουν.
Σε οπαδικό επίπεδο, πέφτει και το πικάρισμα με τις αναφορές που έκαναν οι οπαδοί για τους παίκτες αυτούς όταν ήταν αντίπαλοι. Αυτό κυρίως πάει για την περίπτωση του Γιαννιώτα βέβαια, όμως δεν είναι αυτό που εξετάζουμε στο κείμενο.
ΑΠΟΕΛ: Έβαλε τα γαλαζοκίτρινα ο Άλεφ και φεύγει για Αυστρία (pics)
Μια μεταγραφή πρέπει να την κρίνεις από πολλές παραμέτρους ώστε να εκτιμήσεις για το πόσο σημαντική είναι. Ο Άλεφ του 2017-18 και ο Γιαννιώτας του 2016-17 δεν υπάρχει και κανείς να διαφωνήσει πως είναι πάνω ράφι για το δικό μας ποδόσφαιρο. Προσοχή όμως: έχουμε 2019.
Απόλλων: Σαλαϊ και Γιαννιώτας στα «μπλε»
Η ίντριγκα που προκαλεί το γεγονός πως οι φίλοι του ΑΠΟΕΛ συμπάθησαν το Γιάννη και αυτοί του Απόλλωνα καψουρεύτηκαν τις ντρίμπλες σομπρέρο του Άλεφ δεν πρέπει να μας θολώνει το μυαλό. Στην ΑΕΚ και οι δυο είχαν μέτριες σεζόν και δεν μπόρεσαν να ξεχωρίσουν. Σίγουρα οι άμυνες στην Ελλάδα είναι πολύ πιο σφικτές και το έργο για επιθετικογενείς παίκτες πιο δύσκολο από ό,τι στην Κύπρο όμως για να μην πάρουν χρόνο κάτι σημαίνει. Να ξεχωρίσουμε τις περιπτώσεις.
Ο Γιαννιώτας έπαιξε και ένα χρόνο στη Βαγιαδολίδ πριν πάει στην ΑΚΕ, με τη θητεία του εκεί να ξεκινά στραβά. Ήταν μετά την πρόκριση στους ομίλους του champions league και ο κόσμος περίμενε ένα μεγάλο όνομα. Το άκουσμα της κίνησης για το Γιάννη εκλήφθηκε ως απροθυμία της διοίκησης να δαπανήσει λεφτά. Όταν μπει στο μυαλό του οπαδού πως είναι προϊόν τσιγκουνιάς ένας παίκτης, πρέπει να βγει…Μέσσι για να τον συμπαθήσει. Στα 13 ματς που πρόλαβε να παίξει δεν ήταν πως «φώναξε» σε Ουζουνίδη και Χιμένεθ πως έπρεπε να του δώσουν περισσότερο χρόνο. Ο Γιαννιώτας που έρχεται εδώ, δεν είναι αυτός των οκτώ γκολ και εφτά ασσίστ του ΑΠΟΕΛ (2016-17) αλλά εκείνος της μηδενικής εμπλοκής σε γκολ. Υπάρχουν όμως τρία θετικά στοιχεία που ενδέχεται να λειτουργήσουν υπέρ του: Πρώτο και πιο σημαντικό, στην ΑΕΚ πήγε στο φινάλε της περιόδου ενώ τώρα κάνει βασικό στάδιο προετοιμασίας. Δεύτερο είναι η παρουσία του Σωφρόνη Αυγουστή. Επί ημερών του, οι μεσοεπιθετικοί παίκτες είναι πολύ ενεργοί στο παιχνίδι και βοηθούνται από τον τρόπο παιχνιδιού να γράψουν νούμερα. Τρίτο, στον Απόλλωνα τον πιστεύουν και τον αποκτούν με ενθουσιασμό: θα στηριχθεί και στη στραβή του. Στην ΑΕΚ πήγε με γκρίνια και δεν ένιωσε ποτέ να τον πιστεύει και κανένας.
Πάμε τώρα στον Άλεφ. Δεν υπάρχει σύγκριση της παρουσίας τους στην ΑΕΚ αφού έκανε 36 συμμετοχές, οκτώ εκ των οποίων στο τσάμπιονς λιγκ. Η παρουσία του ήταν από εκείνες που λες, «με κρύο με βράστη» αφού δεν είχε σταθερά καλή απόδοση. Δεν ήταν 100% αρνητικοί στην ΑΕΚ να τον κρατήσουν, αλλά σίγουρα όχι με τα €1,850εκ. που προνοούσε η ρήτρα του. Είχε βγει στα ρεπορτάζ πως η Μπράγκα «έπεσε» στο €1εκ. αλλά και πάλι επιλέγηκε να μην πληρωθεί. Δεν υπάρχει αμφιβολία πως πρόκειται για παίκτη με μεγάλη προοπτική αφού για τη θέση που παίζει είναι εξαιρετικός με τη μπάλα στα πόδια. Όμως υπάρχει ένα ζήτημα στο γεγονός πως του αρέσει να έχει τακτική ελευθερία στο παιχνίδι του και να δοκιμάζει πράγματα πολλές φορές εξεζητημένα. Ο Αυγουστή δίνει σε παίκτες που έχουν τα χαρίσματα τέτοιες ελευθερίες, ο Χιμένεθ με τίποτα και ο Τραμετσάνι δυσκολεύεται πολύ να το κάνει ειδικά για χαφ του. Από τη στιγμή που έρχεται για βασικός, έχει κάτι λιγότερο από ένα μήνα για να καταλάβει τα θέλω του προπονητή του ενόψει των αγώνων στα προκριματικά που καθορίζουν παρόν και μέλλον στον ΑΠΟΕΛ.
Αυτά καταγράψαμε για την εικόνα των παικτών στην αμέσως προηγούμενη σεζόν, που έπαιζαν και οι δυο στην ίδια ομάδα. Το τι θα δείξουν στο δικό μας ποδόσφαιρο τώρα που σε αυτό επέστρεψαν, μένει να φανεί.
