Χρήστος Ζαβός
Όντως ο τίτλος ηχεί πολύ λογοτεχνικά για τον καθένα, μα καμία διάθεση δεν υπάρχει, να κουράσουμε με λέξεις και σχήματα λόγου τον αναγνώστη.
Σκεπτόμενος όμως την περίπτωση του Κβίντα, δεν μπορούσα ν’ αναλογιστώ τίποτα άλλο, πέραν της προσπάθειας να μειωθούν όσο γίνεται οι ολέθριες συνέπειες που προκάλεσε το μεγαλύτερο ίσως ποδοσφαιρικό έγκλημα που διαπράχθηκε στον Απόλλωνα τα τελευταία δέκα χρόνια και που σχετίζεται με την αποπομπή του μεγάλου Βαλεντίν Ρομπέρζ.
Λαμβάνοντας υπόψη κιόλας, την όμορφη, ψιλόλιγνη κορμοστασιά του Κβίντα, που μοιάζει με κύκνο, δεν θέλαμε και πολύ να τον συσχετίσουμε με τον χώρο που συνδέεται με το έγκλημα και έχει να κάνει με το κέντρο της άμυνας.
Η διοίκηση Κίρζη, δύο χρόνια μετά από το έγκλημα και αφού εξέτισε την τιμωρία της, μη βρίσκοντας ένα στόπερ που ν’ αγγίζει έστω στο ελάχιστο την αξία του Γάλλου, επιχειρεί με την προτροπή του Σοφρώνη, να αφήσει πίσω το μέγα λάθος του παρελθόντος, κοιτάζοντας με αισιοδοξία το μέλλον.
Δεν ήθελε και πολύ, στο ντεμπούτο του ο Τσέχος, έδειξε γιατί ο Λεμεσιανός τεχνικός, επέμενε μέχρι και το τελευταίο λεπτό για να τον αποκτήσει και ας συνθηκολόγησε με την Πάφο, για να μην παίξει στα μεταξύ τους παιγνίδια.
Ο 28χρονος Τσέχος που βρίσκεται στην καλύτερη δυνατή ηλικία μοιάζει με τον ιδανικό παίκτη, να εκπονηθεί ένα πλάνο, πάνω στο οποίο θα δημιουργηθεί η δεύτερη εκτέλεση του Απόλλωνα με Σοφρώνη.
Αν έστω και λίγο φτάσει σε αποτελεσματικότητα, ότι χτίστηκε πάνω στον Ρομπέρζ τα τελευταία χρόνια, τότε οι του «θεού» μπορούν να βλέπουν με αισιοδοξία το μέλλον.
Όπως αισιόδοξα είδαν οι Απολλωνίστες και το ντεμπούτο στην ενδεκάδα του υψηλόσωμου ξανθομάλλη, στο ντέρμπι με τον ΑΠΟΕΛ.
Επιτέλους μετά από καιρό, μια φιγούρα δεσπόζει στο κέντρο της άμυνας, κυριαρχώντας στον χώρο και των αντιπάλων.
Η παρουσία του δημιουργεί μια αίσθηση ασφάλειας, αφαιρώντας εκείνη την ανασφάλεια που ένιωθε κανείς βλέποντας διάφορους μέτριους να υπερασπίζονται την άμυνα του Απόλλωνα.
Με τον Τσέχο είναι αλλιώς!!
Κατανοείς και καλύτερα απ’ όλους ο Σοφρώνης, ότι η ομάδα μπορεί να βασιστεί στην ποιότητα του.
Ταιριάζει κιόλας με την δομή της άμυνας. Η ηρεμία του Τσέχου, κολλά με την αγριότητα του Σάντος, η έλλειψη ταχύτητας του, μειώνεται από τα τρεξίματα του Βούρου, ενώ η ηγετικότητα του καθοδηγεί παίκτες που δεν είναι κλασσικά μπακ, όπως ο Ζμρχάλ ή ο Μαλεκκίδης. .
Κατά τ’ άλλα ο ψιλόλιγνος στόπερ, μπορεί όσο λίγοι να χτίσει το παιγνίδι από πίσω, καθότι οι πάσες του, μικρής ή μεγάλης απόστασης, διαγώνιες, είτε κάθετες, είναι ακριβείς.
Η αντίληψη του δε για το ματς, είναι υψηλού επιπέδου γι’ αυτό και με μόνο μια πάσα του, μπορεί να παραβιάσει δύο ή και τρεις γραμμές της αντίπαλης άμυνας.
Το διάβασμα του αντιπάλου, η καθοδήγηση των συμπαικτών του και οι ηγετικές ικανότητες του, θυμίζουν όντως τον μεγάλο Γάλλο, μα συνάμα είναι τα στοιχεία που ίσως τον καταστήσουν μια γλυκιά ανάμνηση και όχι μια ανοικτή πληγή.
Χαλάλι το μεγάλο συμβόλαιο, χαλάλι και η αναμονή για να έρθει Λεμεσό… αν ένας «κύκνος» χαράξει μια νέα εποχή, αναγκάζοντας άπαντες να ξεχάσουν το έγκλημα.
