Χρήστος Ζαβός
Αεράτη, αεράτη, μπαίνει η ΑΕΚ μες στη Λεμεσό, και στο 3’ έχει σουτ με κατεβασιά του Τόγκια.
Στο 8’ σταυρώνει ο Φαράζ από τα δεξιά, ταλαιπωρώντας τους Σιέλβικ και Μαλεκκίδη, μόνος μες στην περιοχή ο Σολ πιάνει το κεφάλι, μόνος επίσης και ο Γκάμα σουτάρει κάνει το 0-1 και κάπου εκεί λες… σήμερα δεν τελειώνει το ματς.
Κάπου θ’ αρχίσουν τα ποτήρια, κάπου θα πέσουν οι φωτοβολίδες, κάπου θα φταίξει κανά παίκτης των αντιπάλων που τόλμησε να πανηγυρίσει, θα θυμηθούν κάποιοι το Κίρζη, θα γίνει χαμός, θα γίνει πανικός, τον Αύγουστο τα ξαναλέμε, και καλά μπάνια μέχρι τότε.
Ποια ομάδα, αν και στραπατσαρισμένη στη φετινή της πορεία, μπορεί να πάει να πάρει το κύπελλο και να μείνουν όλοι χάσκοντας; Μόνο ο «θέος» ξέρει… και ένας ισπανός ιεραπόστολος
Μόνο στο «θεό» ξέρουν γιατί δεν τέθηκε σε ισχύ ο αυτοκαταστροφικός μηχανισμός που εδρεύει στο ψυχισμό τούτης της ομάδας.
Ίσα, ίσα που έγινε ακριβώς το αντίθετο.
Ευθυγραμμίστηκαν όλα εκείνα τα στοιχεία που χρειαζόταν ο Απόλλωνας για να πάρει το ματς. Και ο κόσμος και οι παίκτες και η τεχνική ηγεσία, στάθηκαν στο ύψος των περιστάσεων, κινητοποιώντας τον εγωισμό που έχει τούτη η ομάδα, αρνούμενη να πέσει με σκυμμένο το κεφάλι.
Βέβαια σ’ όλα αυτά συνέτεινε και ένας άνθρωπος που το βασικό προτέρημα που διαθέτει είναι ακριβώς η αποστασιοποίηση του, σ’ οτιδήποτε έχει να κάνει με τον Απολλωνίστικο ψυχισμό.
Ο σενιόρ Ματσίν, ψύχραιμος, ταπεινός, πλήρως συγκεντρωμένος στα καθήκοντα του, δεν υιοθέτησε ποτέ τα περί «ζωής και θανάτου», που λέμε εμείς εδώ στην Κύπρο, για να χαϊδεύουμε τη μαλακία που μας δέρνει.
Ο Ισπανός τεχνικός, εκ των δεδομένων προετοίμασε την ομάδα του πνευματικά, ψυχολογικά και εκατό τοις εκατό τακτικά.
Δεν παρασύρθηκε από την ατμόσφαιρα, ούτε και από την έκβαση του αγώνα, αντιθέτως ακόμη και μετά το ματς διατήρησε μια στάση, που για την Κύπρο μοιάζει εξωπραγματική. Με ύφος ιεραπόστολου, σου δίνει την εντύπωση ότι εργάζεται χωρίς ν' αναμένει απολαβές για το έργο του.
Απέναντι σε μια ομάδα, ποιοτικά ανώτερη του και έχοντας το εις βάρος του 0-1, ο Ματσίν κατάφερε να μεταδώσει στους παίκτες του, την ηρεμία, την συγκέντρωση και την αφοσίωση στο στόχο και με τις αλλαγές του (βλέπε Σαγκάλ, Μπακενγκά), προφύλαξε την περηφάνια του συλλόγου, αντικρούοντας ένα τεράστιο κύμα εσωστρέφειας που θα έφερνε ένας πιθανός αποκλεισμός.
Μην τα πολύ λέμε, καμία άλλη ομάδα στην Κύπρο δεν θα μπορούσε να σπάσει την άνεση των ομάδων για την εξάδα, βάζοντας φιτιλιές σ’ όποιες εξ αυτών, δεν καταλάβουν τις τρεις πρώτες θέσεις.
Δύσκολα να βρεις ομάδα, που αν και μειονεκτεί στην ποιότητα, μπορεί ν’ ανατρέψει το εις βάρος της σκορ, σε νοκ αουτ ματς.
Ποια ομάδα μπορεί να εκμεταλλευτεί πλήρως το γήπεδο της και ταυτόχρονα να διαθέτει ένα από τα πιο αρνητικά ρεκόρ στη φετινή χρονιά στα εντός έδρας παιγνίδια της;
Ποια ομάδα ενώ μπορεί να τα κάνει μαντάρα ως οικοδόμημα σ’ ένα παιγνίδι και να λειτουργήσει εις βάρος της (βλέπε το ματς με την Πάφο), μπορεί να λειτουργήσει με τέτοια αρτιότητα, σ’ ένα άλλο ματς που δεν είχε τίποτα υπέρ της;
Ποια ομάδα, αν και στραπατσαρισμένη στη φετινή της πορεία, μπορεί να πάει να πάρει το κύπελλο και να μείνουν όλοι χάσκοντας;
Μόνο ο «θέος» ξέρει… και ΄ένας Ισπανός ιεραπόστολος. Ή και ο ίδιος ο Θεός, όπως λεν οι πιστοί.
