Χρήστος Ζαβός
Δεν ξέρω αν θα σε παρηγορήσει ή θα ξύσει πληγές, αλλά τέτοια χουνέρια όπως αυτό που προκάλεσε ο Τάνκοβιτς, τα έκανε και ο Απόλλωνας κατά το παρελθόν με τους παικταράδες που διέθετε.
Τι και αν η ομάδα παρουσιάστηκε πνευματικά και τακτικά έτοιμη για να προκριθεί, η ποιότητα ενός παίκτη, που τόσο έλειπε από τον Απόλλωνα φέτος (εξαιρούνται Βαλμπουενά και Μάρκες), έπαιξε καταλυτικό ρόλο.
Έτσι έχει το ρημάδι το ποδόσφαιρο, μα η ζωή συνεχίζεται.
Στον Απόλλωνα, όπως και πέρσι, έτσι και φέτος έχουν μπόλικο χρόνο να δημιουργήσουν την επόμενη μέρα.
Επί τούτου θα σου έλεγα το απλό. Το μόνο που έχουν να κάνουν είναι να μην επαναλάβουν τον εαυτό τους.
Ξεκινώντας από τον προπονητή, θα είναι παράνοια, σχιζοφρένεια, ηλιθιότητα να μπουν στη νέα σεζόν μ’ έναν κόουτς τον οποίο δεν θα στηρίξουν μέχρι τέλους.
Θα ήταν δηλαδή εγκληματικό να επαναλάβουν, αυτό που έκαναν τις δύο τελευταίες φορές.
Να «θυσιάσουν» τον καλοκαιρινό προγραμματισμό και προετοιμασία μ’ έναν προπονητή, που με την πρώτη στραβή, θα κουνήσει μαντήλι.
Είναι αλήθεια ότι η περίπτωση Ματσίν διαφέρει σε σχέση με την περίπτωση των Τσόρνιγκερ και Μπογκτάν.
Οι δύο προκάτοχοι πιστώθηκαν ένα καλό τέλος της σεζόν, με τον μεν Γερμανό να κατακτά το πρωτάθλημα, τον δε Ρουμάνο να λογίζεται ως ο αναμορφωτής μιας ομάδας που κυνήγησε την έξοδο στην Ευρώπη μέχρι τέλους.
Κάτι τέτοιο δεν ισχύει για τον Ισπανό, ο οποίος ναι μεν έχασε την ευκαιρία να πάει τελικό για ένα σουτ, η διαχείριση του όμως στο θέμα Βαλμπουενά συν το γεγονός ότι η ομάδα ποτέ δεν έθελξε υπό την καθοδήγηση του, δημιούργησαν σύννεφα γύρω από την παρουσία του στο Κολόσσι.
Η αποστασιοποιημένη δε στάση που κρατά έναντι στα πράγματα, η εντελώς διαφορετική κουλτούρα και νοοτροπία του σε σχέση με τα Απολλωνίστικα δεδομένα, τον καθιστά όχι και τόσο δημοφιλή ανάμεσα στον κόσμο.
Για κάποιους η διαφορετικότητα του 49χρονου τεχνικού, αποτελεί το βασικό προσόν του, εκτιμώντας ότι μόνο κάποιος παντελώς ξένος στα ήθη και έθιμα του Απόλλωνα, θα μπορέσει να κάνει κουμάντο, φέροντας ως παράδειγμα τον Τσόρνιγκερ.
Η διοίκηση πάντως, είναι κάπως εγκλωβισμένη στην απόφαση της για παραμονή του ή όχι, καθώς ο Ματσίν δεσμεύεται με συμβόλαιο, το οποίο θεωρείται όχι απλά παχουλό, αλλά υπέρβαρο.
Ανεξαρτήτως τι και πόσοι είναι υπέρ ή κατά του Ματσίν, οι Απολλωνίστες κουρασμένοι από τις πολλές αλλαγές προπονητών, επιθυμούν και κάποιοι απαιτούν, να στηριχτεί επιτέλους ένας προπονητής και να του δοθεί χρόνος, ούτως ώστε να δημιουργηθεί μια ομάδα που θυμίζει την καλύτερη ομάδα του Απόλλωνα τα τελευταία 10 χρόνια.
Αυτή δηλαδή του Σοφρώνη.
Ν’ αναφέρεται κανείς για την ανάγκη του Απόλλωνα να βρει προπονητή, ο οποίος θα έχει την στήριξη και την αποδοχή του κόσμου και να μην αναφέρει τ’ όνομα του «Γάτου», σημαίνει ότι μάλλον δεν έχει ιδέα για το τι συμβαίνει στον «πλανήτη των μπλε».
Ο Σοφρώνης είναι πόθος των περισσοτέρων και ο Κίρζης το γνωρίζει πολύ καλά.
Πως όμως θα χειριστεί το θέμα του προπονητή, λαμβάνοντας υπόψη το συμβόλαιο του Ματσίν, απομένει να το δούμε στο χρονικό διάστημα που θ’ ακολουθήσει.
Από κει και πέρα, ποιος θα διαμορφώσει το ρόστερ και αν ο Μάκης Παπαιωάννου, θα βγει στο προσκήνιο καθότι χαμένος τον τελευταίο καιρό, επίσης είναι ένα σημαντικό κεφάλαιο που καλείται η διοίκηση να δώσει απαντήσεις.
Όποιος και να πάρει τις αποφάσεις, για μια ακόμη χρονιά στον Απόλλωνα θα έχει μπόλικη δουλειά να κάνει σε σχέση με το ρόστερ.
Υπάρχουν παίκτες που πρέπει ν’ ανανεωθούν και παίκτες που ναι μεν έχουν συμβόλαια, μα δεν απέδειξαν ποτέ ότι μπορούν να παίξουν στον Απόλλωνα.
Η σαβούρα που μαζεύτηκε είναι αρκετή στον Κολόσσι και δυστυχώς μια ακόμη φορά, θα πρέπει να προβούν σε βαθιές τομές, μήπως και καταστεί υγιές το ρόστερ.
Όσον αφορά το κεφάλαιο Βαλμπουενά ναι μεν άπτεται και της γνώμης των γιατρών, σε περίπτωση όμως που μείνει ο Ματσίν, δύσκολα θα μείνει ο Γάλλος, ο οποίος εξακολουθεί να τα έχει με τον προπονητή του, για τον τρόπο που τον διαχειρίστηκε τις τελευταίες τρεις εβδομάδες.
Από κει και πέρα, τα δύο σημαντικότερα μέτωπα της διοίκησης που έχει ενώπιον της σε σχέση με το υφιστάμενο ρόστερ, είναι η παραμονή των Εκπολό και Μάρκες.
Η παραμονή τους ή όχι σχετίζεται άμεσα με το οικονομικό, το οποίο στην παρούσα φάση, δεν είναι και στη καλύτερη των φάσεων.
Μπορεί η διοίκηση του Απόλλωνα να μην εκφράζει την ανησυχία της για το θέμα, να μην υιοθετεί τακτικές άλλων ομάδων που κάθε λίγο και λιγάκι απευθύνονται στον κόσμο τους ζητώντας βοήθειες, αλλά το σουτ του Τάνκοβιτς της στερεί το δικαίωμα ν’ αναζητήσει χρήματα από τις ευρωπαϊκές συμμετοχές για δεύτερη συνεχόμενη χρονιά.
Λαμβάνοντας κιόλας υπόψη ότι σ’ αντίθεση με πέρσι, που βρέθηκαν πηγές εσόδων από τις πωλήσεις παικτών (Πίττας, Σάλαι, Βα, Γιοβάνοβιτς), φέτος κα΄τι τέτοιο δύσκολα θα συμβεί αφού μάλλον κανείς δεν θα ενδιαφερθεί ν’ αγοράσει τον Πέρετζ ή τον Γιούρσεβιτς.
Το έλλειμα του Απόλλωνα, για το έτος 2022 , έτσι όπως ανακοινώθηκε από την ΚΟΠ, ήταν ήδη μεγάλο.
Άμα κανείς συνυπολογίσει το έτος 2023 ή ακόμη και το πρώτο εξάμηνο του 24’, τότε θα προσγειωθεί στην σκληρή πραγματικότητα που διέπει το κυπριακό ποδόσφαιρο και όσες ομάδες, δεν έχουν από πίσω τους επενδυτές ή τα λεφτά της ΟΥΕΦΑ.
Το μοναδικό αντίδοτο, απέναντι σ’ αυτού του είδους τις δυσκολίες, είναι το σωστό νοικοκύρεμά τόσο στο ποδοσφαιρικό όσο και στο οικονομικό.
Η διοίκηση ομολογουμένως τα δύο τελευταία χρόνια, δεν κατάφερε να εξασφαλίσει τούτο το αντίδοτο.
Το μόνο που εύχονται όλοι όσοι αγαπάνε τον Απόλλωνα, είναι να έχει μάθει από τα λάθη της. Ο χρόνος θα το δείξει…
