Κωνσταντίνος Νικολάου
Απότομα εξανεμίστηκαν οι ελπίδες του Απόλλωνα για πρόκριση στον τελικό, αφού εκεί όπου όλα έδειχναν πως το παιχνίδι με την Πάφο θα πήγαινε στην παράταση… ο Τάνκοβιτς «αποφάσισε» να το πάρει πάνω του. Με μια γκολάρα από αντίπαλο ποδοσφαιριστή, έληξε ουσιαστικά η σεζόν για τους «κυανόλευκους» της Λεμεσού. Το λέμε αυτό γιατί στο πρωτάθλημα εδώ και καιρό έχουν τελειώσει όλα, ενώ μέχρι χθες (17/04) ήλπιζαν πως θα έσωζαν τη σεζόν μέσω του κυπέλλου.
Για να φτάσουμε όμως σε αυτό το σημείο έπρεπε να προηγηθούν αρκετά λάθη από τους υπεύθυνους του ποδοσφαιρικού τμήματος. Το περασμένο καλοκαίρι έγινε μια προσπάθεια αναδόμησης του ρόστερ, με τις προσθαφαιρέσεις να ξεπερνούν τις τριάντα, ωστόσο εκ του αποτελέσματος αποκτήθηκαν για άλλη μια φορά… πολλοί παίκτες αμφιβόλου ποιότητας, χωρίς να αντικατασταθούν ποδοσφαιριστές κλειδιά.
«Τρίβουμε» εδώ και μήνες τα μάτια μας βλέποντας τον Βαλμπουενά να κάνει παπάδες στα κυπριακά γήπεδα, όμως το δυστύχημα εδώ είναι πως πέραν του Γάλλου άσου δεν είναι πολλοί εκείνοι που η απόδοση τους κυμάνθηκε σε ψηλά επίπεδα, καθ’ όλη τη διάρκεια της σεζόν. Δηλαδή όχι μόνο η συνολική ποιότητα δεν ήταν η απαιτούμενη (για τους στόχους που τέθηκαν), αλλά έλειψε και η σταθερότητα.
Από εκεί και πέρα, είναι και οι επιλογές που έγιναν στον πάγκο... Απομακρύνθηκε μόλις μετά από δύο αγώνες ο Μπογκντάν Αντόνε, ο Βλάνταν Μιλόγεβιτς δεν δικαίωσε τις προσδοκίες και το σκηνικό μέχρι το Δεκέμβριο θύμιζε σε τεράστιο βαθμό με εκείνο της προηγούμενης χρονιάς όταν και πάλι είχαμε συνεχόμενες αλλαγές στην τεχνική ηγεσία.
Σχετικά με τον Πάμπλο Ματσίν, σαφώς και έκανε λάθη (βλέπε διαχείρηση Βαλμπουενά στα τελευταία), ωστόσο έχουμε την εντύπωση ότι δεν μπορούσε να κάνει και πολλά περισσότερα με το υλικό που είχε στα χέρια του, αλλά και με το πως ήταν διαμορφωμένα τα δεδομένα όταν ανέλαβε. Κάθε άλλο βασικά, καθότι ο Ισπανός δεδομένα βοήθησε και πιστώνεται το ότι αν μη τι άλλο επανήλθε η ελπίδα για κάτι καλό από φέτος.
Εν ολίγοις, το ότι ο Απόλλωνας έμεινε εκτός Ευρώπης για δεύτερη σερί χρονιά μιλάει από μόνο του και τονίζει πως τα παθήματα της περασμένης σεζόν δεν έγιναν μαθήματα. Τουλάχιστον όχι στον βαθμό που χρειαζόταν. Πλέον, κουβέντα δεν γίνεται μόνο για την απουσία της Λεμεσιανής από τις επιτυχίες, αλλά και για το γεγονός πως χάνει εκ νέου τον... μποναμά της UEFA.
Η κατάσταση είναι μεν ανατρέψιμη, αλλά εννοείται ότι χρειάζεται να γίνουν συνεχόμενες ενέργειες προς τη σωστή κατεύθυνση, να βγουν οι υπεύθυνοι σοφότεροι και να υπάρξει επιτέλους μια σταθερότητα στα αποδυτήρια. Πρέπει το ρόστερ της νέας σεζόν να φτιαχτεί με τέτοια προσοχή, η οποία να εγγυάται όσο το δυνατό περισσότερη ποιότητα, αλλά και καλύτερο οικονομικό χειρισμό, αφού όπως είπαμε η μη έξοδος στην Ευρώπη επηρεάζει αρνητικά το μπάτζετ.
