Χρήστος Ζαβός
Από τη μια τσιμπιέσαι, αναρωτώμενός από πού και ως πού και από την άλλη χοροπηδάς τρελαμένος μέχρι το ταβάνι. Από τη μια γκρινιάζεις και ανησυχείς πως κολλά μες στην ομάδα, από την άλλη φαντασιώνεσαι ότι θα το πάρει μόνος του. Προβληματίζεται δικαίως κανείς για την ηλικία του και πως θα βγάλει τη χρονιά, και ταυτόχρονα δικαίως τον θεωρεί ως έναν από τους μεγαλύτερους παίκτες που φόρεσαν ποτέ την φανέλα κυπριακής ομάδας.
Από την αντίθεση ακριβώς των σκέψεων και συναισθημάτων αντιλαμβάνεσαι ότι πρόκειται για κάτι σημαντικό, κάτι ιδιαίτερο και ξεχωριστό.
Σε μια ομάδα όπως ο Απόλλωνας που οι ακρότητες αποτελούν βασικό στοιχείο προστίθεται το «πακέτο Βαλμπουενά» που από μόνο του διατηρεί έντονες αντιθέσεις. Και τελειωμένος και σούπερ-σταρ Γάλλος
Mesdames et Messieurs… η μεταγραφή του Βαλμπουενά στον Απόλλωνα, δεν είναι απλά μια μεταγραφή. Και δεν είναι τέτοια γιατί κανένας Αμπτουραχίμι, κανένας Νταρίκβα ή Σιέλβικ ή παίκτης της Ομόνοιας και του ΑΠΟΕΛ, της ΑΕΛ ή της Ανόρθωσης δεν έχουν προκαλέσει τόσο έντονα συναισθήματα στον κόσμο, όπως ο ερχομός του μεσιέ Ματιέ.
Και όταν στην Κύπρο αναφερόμαστε σε συναισθήματα ή σκέψεις, σπανίως εννοούμε κάτι μετριοπαθές και ισορροπημένο. Στο ξερονήσι τα πάντα είναι στο κόκκινο. Από την θερμοκρασία και τον ήλιο έως και τα συμπεράσματα των περισσότερών που στην προκειμένη περίπτωση έσπευσαν ή να αποθεώσουν ή να απαξιώσουν την κίνηση της διοίκησης του Απόλλωνα.
Επ' αυτού, οι ακρότητες στην περίπτωση του Βαλμπουενά, έχουν ένα σχετικό υπόβαθρο.
Και αυτό σχετίζεται, πρώτο, με τις αιφνιδιαστικές κινήσεις της διοίκησης για να τον αποκτήσει, δεύτερο με την όντως μεγάλη ηλικία του και τρίτο λόγω της τεράστιας ποδοσφαιρικής του οντότητας.
Όπως καταλαβαίνετε, κανένα εκ των χαρακτηριστικών της περίπτωσης του Γάλλου δεν βρίσκεται σε ισορροπία.
Επί τούτου εκτιμώ ότι και το τέλος της συνεργασίας θα ολοκληρωθεί μ’ ένα τέτοιο τρόπο. Ή που θα έχουμε να λέμε ότι η διοίκηση πέτυχε διάνα και με τον Γάλλο έγραψε ιστορία ή που θα έχουμε να λέμε ότι υπάρχουν και «πατάτες» φινετσάτες και με όμορφα περιτυλίγματα. Ο χρόνος θα το δείξει και το γήπεδο.
Και επειδή το γήπεδο είναι όντως ένα πραγματικό πεδίο και όχι τι κουβαλά ο καθένας μες στο νου του, ας προσπαθήσουμε να προσεγγίσουμε τον ποδοσφαιριστή Βαλμπουενά μες στον Απόλλωνα.
Ο «μηχανισμός» εντός του Απόλλωνα, δικαίως θα προσπαθήσει ν’ αναδείξει όλα τα θετικά της μεταγραφής.
Ότι δηλαδή με Βαλμπουενά η εταιρεία τονώνει το image της, αναπτύσσει τις δημόσιες σχέσεις της λόγω Ολυμπιακού και Μαρινάκη αλλά και του ίδιου του παίκτη και κυρίως η κίνηση με τον Γάλλο δεν ξεφεύγει από την συντηρητική οικονομική πολιτική που ακολουθεί φέτος η ομάδα για να συγκρατήσει το έλλειμμα.
Επιπλέον προσθέτει στην ομάδα εμπειρία και προσωπικότητα, ενδεχομένως και μια πηγή έμπνευσης για όλους τους υπόλοιπους συμπαίκτες του. Αγωνιστικά διαθέτει πια ένα παίκτη σημείο αναφοράς που με τη σωστή διαχείριση μπορεί να «ξεκλειδώσει» ματς, ενώ γενικώς λόγω της ποδοσφαιρικής ευφυΐας του ελπίζουν στην Αγίου Ανδρέου, ότι ο Γάλλος σούπερ- σταρ μπορεί να ξεδιπλώσει τις αρετές της ομάδας, ανεβάζοντας την επίπεδο.
Υπάρχει όμως μια άλλη σχολή σκέψης που επίσης έχει σημαντικά επιχειρήματα να προσάψει σχετικά με την ορθότητα της απόκτησης του Γάλλου και ομολογουμένως δεν είναι τόσο ενθαρρυντικά.
Αρχικά καταρρίπτουν τις δικαιολογίες που έδωσε η διοίκηση στους χειρισμούς της στην υπόθεση Ρομπέρζ. Πως είναι δυνατό ν’ αφήνεις τον καλύτερο ίσως ξένο στην ιστορία σου λόγω ηλικίας και την ίδια ώρα να φέρνεις ένα μεγαλύτερο, που αγωνίστηκε 900 λεπτά όλα και όλα την περσινή χρονιά;
Επίσης προβληματίζονται κατά πόσο κολλά ένας 39χρονος στα σχέδια του Μπογκτάν και ποιος είναι ο βαθμός παρέμβασης της διοίκησης στο αγωνιστικό πλάνο του καλοκαιριού, κάτι άλλωστε που αποτελεί διαχρονικό ζήτημα για την Απολλωνίστικη κοινωνία.
Χρεώνουν στη διοίκηση ότι η κίνηση γίνεται για επικοινωνιακούς λόγους και όχι απαραίτητα αγωνιστικούς. Επί τούτου τίθεται θέμα κατά πόσο ο Απόλλωνας είχε την ανάγκη απόκτησης ενός επιθετικού χαφ, αφού ήδη υπάρχουν οι Πέρετζ και Ίλιεφ ενώ είναι και ο Χουσαίν νοουμένου κιόλας ότι υπάρχει και φέτος λειψανδρία στους εξτρέμ (Αμπτουραχίμι, Τόνιο, Ποντικός).
Όπως και να έχει το φαινόμενο Βαλμπουενά ξεκίνησε ήδη ν’ απασχολεί τους Απολλωνίστες και όχι μόνο. Η εξέλιξη του ενδέχεται να είναι εξίσου ενδιαφέρουσα όπως και η αρχή του. Σε μια ομάδα όπως ο Απόλλωνας που οι ακρότητες αποτελούν βασικό στοιχείο της φιλοσοφίας, προστίθεται το «πακέτο Βαλμπουενά» που από μόνο του διατηρεί έντονες αντιθέσεις. Και τελειωμένος γέροντας παίκτης… και ένας σούπερ-σταρ Γάλλος που θα φέρει το «πρώτο» στο Κολόσσι.
