Χρήστος Ζαβός
Προσέγγισε το απ’ όποια μεριά θέλεις.
Θες να νομίζεις ότι οι Ρώσοι ήρθαν και κυρίευσαν το ποδόσφαιρο; Μαζί σου.
Θες να νομίζεις ότι οι ξένοι επενδυτές, έχουν τα λεφτά και αυτό αρκεί για να κάνουν κουμάντο; Ότι πεις.
Θες να νομίζεις, ότι πέσαμε θύμα μιας συνωμοσιολογίας, όπου οι «Ιλουμινάτι» ή μια μικρή ελίτ ανθρώπων, μέσω του Άρη και της Πάφου, ήρθαν και επέβαλλαν μια νέα τάξη πραγμάτων στο ποδόσφαιρο; Πάλι δίκαιο έχεις.!!
Μου το επιβεβαίωσε και ο Σάββας Κοσιάρης, ο βασικότερος θεματοφύλακας της ιστορίας του κυπριακού ποδοσφαίρου.
Για να εντοπίσεις περίπτωση όπου το πρωτάθλημα διεκδικείται από δύο ομάδες, που δεν ανήκουν στην παραδοσιακή πεντάδα, ΑΠΟΕΛ, Ομόνοια, Ανόρθωση, ΑΕΛ, Απόλλωνα, πρέπει να πας πίσω στο 70-71!!
Τότε ήταν που κονταροχτυπήθηκαν Ολυμπιακός και ο Διγενής Μόρφου με τους Λευκωσιάτες, τελικώς να κόβουν πρώτοι το νήμα.
Έπρεπε να περάσουν 54 χρόνια, για να βιώσουμε παρόμοια περίπτωση, η οποία όμως δεν δείχνει να είναι παροδική, αντιθέτως τρομάζει ότι θα καθιερωθεί.
Ο φόβος των οπαδών είναι βάσιμος, μα δυστυχώς γι’ αυτούς, δεν έχει να κάνει μόνο με το τι κάνουν και πόσο οικονομικά ισχυροί είναι Πάφος και Άρης, αλλά πως πράττουν οι δικές τους ομάδες!!!
Μπορεί οι περισσότεροι να θεωρούν ότι φετινή υπεροχή των δύο, βασίζεται αποκλειστικά και μόνο στην οικονομική ισχύ που διαθέτουν, αλλά αγνοούν ότι η επικράτηση των Παφιτών και του Άρη, έχει να κάνει κυρίως με τον σύγχρονο τρόπο διαχείρισης ποδοσφαιρικής ομάδας.
Οι μεν Παφίτες εδώ και χρόνια στηρίζουν ένα πρότζεκτ, το οποίο εμπιστεύτηκαν από πέρσι στον Καρσέδο, οι δε Λεμεσιανοί εργοδοτούν τον ίδιο προπονητή για τρία (!!) συνεχόμενα χρόνια!!
Να μην τα πολύ λέμε, δεν είναι οι της Πάφου ή του Άρη, που έδιωξαν τρεις προπονητές (βλέπε ΑΠΟΕΛ) ή που αποδυναμώθηκαν τον χειμώνα (βλέπε Ομόνοια) ή που στην τελική ευθεία βρήκε να τους τρώει η εσωστρέφεια (βλέπε ΑΕΚ). Εννοείται ότι ούτε και έκαναν τραγικό προγραμματισμό το καλοκαίρι (βλέπε Απόλλωνα).
Τα δύο κλαμπ, το καθένα με τις ιδιαιτερότητες του, δραστηριοποιήθηκαν και δραστηριοποιούνται πάνω σ’ ένα πλαίσιο κανόνων, που οι μεγάλες ομάδες όρισαν σε συνεργασία με τη ΚΟΠ για να εξυπηρετήσουν τα συμφέροντα τους.
Κακά τα ψέματα, δεν είναι ο Άρης, μήτε η Πάφος που συνέταξαν κανόνες ή αύξησαν τους ξένους ή επιτρέπουν απεριόριστο αριθμό στον Κατάλογο Β!!
Ότι βρήκαν, πάνω σ’ αυτά δούλεψαν!!
Στην τελική, ο καθένας μπορεί να ερμηνεύει και να εξηγεί καταστάσεις, ανάλογα με την αντίληψη του.
Προκειμένου όμως να επαναπαυτεί δαιμονοποιεί τους αντιπάλους, αποδίδει τις ευθύνες σε Ρώσους, ξένους ή Ιλουμινάτι, αγνοώντας όμως τις ευθύνες που αναλογούν στις διοικήσεις των ομάδων τους και πόσο βοηθητικά λειτούργησαν για να εδραιωθεί η νέα τάξη πραγμάτων.
Η αλλαγή στα δεδομένα είναι πια πασιφανής, και ορίζεται από τις Πάφο και Άρη, αλλά για τη διαμόρφωση της, συνέβαλαν ή και συμβάλουν τα μέγιστα και οι παραδοσιακές δυνάμεις.
