Χρήστος Ζαβός
Η πόλωση που εκκολάφθηκε, τον τελευταίο καιρό, εντός του ποδοσφαιρικού χώρου, διαπέρασε ολόκληρη την κοινωνία, φτάνοντας στον πολιτικό κόσμο και από κει στο Προεδρικό.
Καλώς ή κακώς, μάλλον κακώς, τα πεπραγμένα στο άθλημα, αποτέλεσαν το βασικό θέμα συζήτησης των μίντια, ιεραρχώντας τις εξελίξεις στο χώρο, ως το σημαντικότερο ζήτημα του τόπου.
Και όμως σ’ αυτή την κρίση, που για μια ακόμη φορά έπληξε το ποδόσφαιρο, η αρμόδια αρχή του αθλήματος, αποδείχθηκε ανεπαρκής να το υπερασπιστεί.
Η ηγεσία της ΚΟΠ δεν κατάφερε να επιβάλει την τάξη ανάμεσα στα μέλη της, δεν σταμάτησε τον διασυρμό του ποδοσφαίρου και κυρίως δεν μερίμνησε να προβάλει την όποια διαφάνεια χαρακτηρίζει τον τρόπο λειτουργεία της.
Παρόμοια επιπέδου αντίδραση, επιδεικνύουν δυστυχώς και τα όργανα της διαιτησίας, που επίσης βρίσκονται στο στόχαστρο.
Σε μια χρονική περίοδο που η πλειοψηφία των ομάδων αλλά και του φίλαθλων , βάλλει κατά των κυπρίων διαιτητών, ένας από τους βασικούς εκπροσώπους της σύγχρονης γενιάς τους, μερίμνησε να ισχυροποιήσει την μεριά, όσων πιστεύουν ότι οι ντόπιοι διαιτητές δεν είναι ικανοί ν’ ανταπεξέλθουν.
Σε μια φάση που θα υποδείκνυε το πέναλτι και ένας «μαχητής», «φυγάς», «πορτοκαλί» ή και Άη Νικολαΐτης της Θύρας 3, ο ίδιος επέλεξε να υποδείξει το αντίθετο που είδε όλος σχεδόν ο κόσμος. Δικαίωμα, του εννοείτε!!
Άλλωστε η γλώσσα του σώματος του, μιλώντας με τον βαρίστα μέσω της ενδοεπικοινωνίας, έδειχνε ότι ήταν απόλυτα σίγουρος για την απόφαση του. Είχε αυτό το τουπέ, που κουβαλάει κάθε άτομο που πιστεύει στην ορθότητα της σκέψης του και προσπαθεί να την επιβάλει στον συνομιλητή του.
Μόνο που η φάση δεν τον δικαιώνει, καθότι δεν είναι ούτε καν αμφισβητούμενη.
Δεν μας έφτανε η τοξικότητα των τελευταίων εβδομάδων, ήρθε η απόφαση του Χριστοφόρου, να ρίξει περισσότερο λάδι στη φωτιά, ενισχύοντας την θέση της Ομόνοιας που ισχυρίζεται ότι κυνηγιέται από την ΚΟΠ
Κάποιοι δε το πήγαν πιο πέρα, θυμίζοντας την κερκίδα που καθόταν ως έφηβος παρακολουθώντας την ομάδα του και κάποιοι του χρέωσαν εκδικητικότητα προς την Ομόνοια που βάλλει κατά της ΚΟΠ και των κυπρίων διαιτητών.
Σ’ αυτό το μπάχαλο που υπάρχει στο χώρο του αθλήματος, ο καθένας υιοθετεί κάθε λογής κουβέντα ή φήμη που ακούγεται.
Στην δικιά μας την περίπτωση, δεν διαφοροποίησε τίποτα ως προς την εδώ και χρόνια επισήμανση μας. Ότι δηλαδή οι κύπριοι διαιτητές, πέραν του χαμηλού επιπέδου τους, δεν μπορούν να βοηθήσουν ούτε και τον κλάδο τους!!
Σε μια εποχή λοιπόν που η κυπριακή κοινωνία «προσκυνάει, σώβρακα και φανέλες», κατά τον μέγα Τζίμη Πανούση «εσύ μας μάρανες», κύριε διαιτητή με την σιγουριά σου..
