Κωνσταντίνος Νικολάου
Αν είναι ένας ποδοσφαιριστής που τουλάχιστον στα μάτια των οπαδών της Νέας Σαλαμίνας μετατράπηκε από ήρωας… θολή ανάμνηση αυτός δεν είναι άλλος από τον Τσίκο Μπανζά. Πέρσι ήταν εκ των πρωταγωνιστών των «ερυθρολεύκων», ωστόσο με τη συμπεριφορά του το καλοκαίρι και κυρίως με τον τρόπο που πίεσε για να αποχωρήσει απογοήτευσε τους φίλους της πρώην πλέον ομάδας του, τους οποίους πιο πριν «ανάγκασε» με τις εμφανίσεις του να τον αποθεώνουν.
Το μεγάλο ζήτημα όμως που έφερε η φυγή του ήταν το πώς θα καλυπτόταν το εν λόγω κενό, αφού ομολογουμένως μιλάμε για έναν πολύ καλό παίκτη. Οι απαντήσεις λοιπόν δεν άργησαν και πολύ να έρθουν, διότι τρεις μήνες μετά την έναρξη της σεζόν η απουσία του (ανεξαρτήτως τι κάνει στη νέα του ομάδα) απ’ το συγκρότημα του Χριστόδουλου Χριστοδούλου δεν φαίνεται να αποτελεί πρόβλημα.
Πάντως, το πλέον αξιοσημείωτο είναι πως το κενό του δεν κλήθηκε να το καλύψει ένας και μόνο παίκτης, διότι πρόκειται… για ομαδική δουλειά! Μπορεί ακόμη να απουσιάζουν οι ενέργειες που έκανε ο Ανγκολέζος διεθνής στο αριστερό φτερό της επίθεσης (αν και βλέπουμε τους καινούργιους να ανεβάζουν συνεχώς στροφές), αλλά στο ποδόσφαιρο είναι οι αριθμοί που μετράνε και αυτοί είναι πέρα για πέρα ικανοποιητικοί.
Αρχικά πρέπει να πούμε πως πέρσι τέτοια περίοδο (δηλαδή μετά από εννέα ματς πρωταθλήματος), ο Τσίκο μετρούσε μόλις πέντε συμμετοχές, χωρίς όμως να καταγράψει γκολ ή ασίστ. Αυτό οφείλεται στο ότι άργησε να πάρει ευκαιρίες, ενώ με το τέλος του πρώτου γύρου μετρούσε 22 συμμετοχές, ένα γκολ και πέντε ασίστ.
Την περασμένη σεζόν το αντίστοιχο χρονικό διάστημα, η Νέα Σαλαμίνα είχε πάρει μόλις τρεις ασίστ και ένα γκολ από τους ακραίους επιθετικούς της, ενδεικτικό του προβλήματος που υπήρχε στα φτερά τότε.
Δύο ασίστ και ένα γκολ σημείωσε ο Τιάγκο (πέτυχε άλλα δύο γκολ μέχρι το τέλος), ενώ ένα γκολ και άλλη μια ασίστ ήταν ο απολογισμός του Φελίπε (σκόραρε ακόμη μια φορά στην πορεία). Χωρίς γκολ ή ασίστ ολοκλήρωσαν τον πρώτο γύρο οι Κουμούρης (ο μοναδικός που έμεινε στο ρόστερ), Μποτεάκ, Σαλαλίχ (απόκτημα Γενάρη) και Λιμπόμπε (έφυγε το Γενάρη).
Όσον αφορά το σήμερα, το προσφυγικό σωματείο έχει πάρει ήδη δύο γκολ και εννέα ασίστ από τους ακραίους επιθετικούς του. Πέντε ασίστ μοίρασε ο Νάρσινγκ, ένα γκολ και δυο ασίστ σημείωσε ο Παπαγεωργίου, ένα γκολ και μια ασίστ ο απολογισμός του Κονέ, ενώ ένα τέρμα μοίρασε ο Φερνάντεζ. Μιλάμε δηλαδή για ένα γκολ και έξι ασίστ παραπάνω σε σχέση με πέρσι!
Η στατιστική για κάποιους που μπορεί να μην σημαίνει πολλά, ωστόσο στην πραγματικότητα οι αριθμοί στο ποδόσφαιρο σπάνια λένε ψέματα. Πέραν απ’ το τι έχουν κάνει μέχρι στιγμής οι πιο πάνω παίκτες, βλέπουμε πως παιχνίδι με παιχνίδι ανεβάζουν στροφές, με τον καθένα ξεχωριστά να προσθέτει διαφορετικά και πολύ σημαντικά χαρακτηριστικά στην ομάδα του.
Ο Νάρσινγκ είναι εξαιρετικός στις μεταβιβάσεις και πολύ ουσιαστικός στο παιχνίδι του (εμπειρία και ποιότητα που βγάζουν μάτι), με τους Κονέ, Φερνάντεζ και Παπαγεωργίου να είναι σαφώς πιο γρήγοροι και διεισδυτικοί.
Ο Ολλανδός είναι εκείνος που πήρε τον περισσότερο αγωνιστικό χρόνο μέχρι στιγμής (613’), με τους Κονέ (415’), Φερνάντεζ (305’) και Παπαγεωργίου (272’) να ακολουθούν. Ένα ημίχρονο κατέγραψε ο Κουμούρης, ενώ μια φορά έπαιξε ως αριστερό εξτρέμ ο Ντουρμισάι.
Γενικότερα, ο εξελίξιμος προπονητής προσπαθεί να μοιράζει το χρόνο, δείχνοντας εμπιστοσύνη σε όλους και έως τώρα μόνο δικαιωμένος μπορεί να νιώθει. Το στοίχημα με τη διαδοχή του Τσίκο είναι κερδισμένο και πλέον ο στόχος αφορά… την ακόμη καλύτερη συνέχεια.
