Κωνσταντίνος Νικολάου
Τρεις αποχωρήσεις προπονητών, αλλαγή μοντέλου (από αθλητικό διευθυντή σε τεχνικό διευθυντή), τέσσερις μεταγραφές τον Γενάρη… αλλά η ουσία στη Νέα Σαλαμίνα έμεινε η ίδια. Συνολικά οι «ερυθρόλευκοι» διανύουν από τα πρώτα στάδια της χρονιάς μια κάκιστη σεζόν και το αποκορύφωμα ήρθε το περασμένο Σάββατο (01/03) στην ήττα από την Ομόνοια Αραδίππου.
Μαθηματικά υπάρχουν ελπίδες, καθότι μένουν άλλοι 24 βαθμοί προς διεκδίκηση, αλλά όσοι βλέπουν το προσφυγικό σωματείο από το καλοκαίρι γνωρίζουν πως πολύ δύσκολα θα αλλάξει κάτι. Η αγωνιστική εικόνα των «ερυθρολεύκων» δεν είναι καθόλου υποσχόμενη...
Φυσιολογικά, μεγάλη κουβέντα γίνεται από πλευράς κόσμου για τις ευθύνες. Που αυτές δηλαδή πρέπει να αποδοθούν και ποιοι φταίνε πιο πολύ. Άποψη μας πως ευθύνη έχουν όλοι (διοίκηση, υπεύθυνοι ποδοσφαιρικού, προπονητές και παίκτες), με κάποιους εξ αυτών βέβαια να τους βαραίνει λιγότερο κι άλλους περισσότερο.
Χωρίς αμφιβολία έχουν τεράστιο ενδιαφέρον τα όσα θα ειπωθούν προς τα μέλη της Γενικής Συνέλευσης το Μάιο, ωστόσο εκείνο που θέλουμε να τονίσουμε είναι πως οι κινήσεις που έγιναν... εκ πρώτης έδειχναν υποσχόμενες και σε αυτό είχαν συμφωνήσει πολλοί. Εστιάζουμε στις ανανεώσεις το καλοκαίρι, σε κάποιες μεταγραφές και στις αλλαγές προπονητών.
Από εκεί και πέρα, ο Έκτορ Γκονζάλες θα το παλέψει μέχρι τέλους από το πόστο του υπηρεσιακού, αλλά παράλληλα πρέπει να αρχίσουν να γίνονται ενέργειες για την επόμενη μέρα.
Το ιδανικό κατά την άποψη μας σενάριο είναι να αλλάξει το μοντέλο λειτουργίας και ο εθελοντισμός να δώσει τη θέση του στον επαγγελματισμό. Και μπορεί αυτό να είναι εξαιρετικά δύσκολο όσο δεν υπάρχει επενδυτής, όμως κάποια πραγματάκια μπορούν σίγουρα να γίνουν καλύτερα.
Για να μην παρεξηγούμαστε δεν λέμε πως όλα λειτουργούν λάθος, αφού τα προηγούμενα χρόνια έγιναν πολλά σωστά, με αποτέλεσμα η ομάδα να κάνει εύκολες παραμονές... Φέτος όμως είναι μια κακή χρονιά και ο κώδωνας του κινδύνου ίσως και να κτυπά πιο δυνατά από ποτέ, αφού με την κάθοδο των επενδυτών το ποδόσφαιρο στην Κύπρο έχει πάρει άλλες διαστάσεις. Ομάδες με τις οικονομικές δυνατότητες της ομάδας της Αμμοχώστου δεν έχουν το περιθώριο λάθους, κάτι που φάνηκε και φέτος.
Πιο κάτω παραθέτουμε κάποιου πιθανούς τρόπους για βελτίωση της καστάστασης τα επόμενα χρόνια, με επενδυτή ή χωρίς:
Ακαδημίες
Η Νέα Σαλαμίνα διαχρονικά φημίζεται για τις ακαδημίες της και παρότι δεν σταμάτησε να δίνει ευκαιρίες στα δικά της παιδιά… σίγουρα αυτές θα μπορούσαν να είναι περισσότερος. Ειδικά την προηγούμενη διετία όπου η ομάδα έκανε εύκολες παραμονές, στα πλέι-οφ θα μπορούσαν περισσότεροι νεαροί να πάρουν αγωνιστικά λεπτά.
Οι Βίκτωρος, Μαυρουδής και Κοντόπουλος αποτελούν αυτή τη στιγμή τα μεγάλα ταλέντα της ομάδας, αλλά επαναλαμβάνουμε ότι για τα δεδομένα των ακαδημιών των ερυθρολεύκων ο αριθμός αυτός θα μπορούσε να είναι πολύ μεγαλύτερος.
Εγκαταστάσεις
Η ομάδα της Αμμοχώστου έχει δικό της γήπεδο, αλλά και δικό της προπονητικό κέντρο. Στοιχεία που από μόνα τους αποτελούν πολύ σημαντικό πλεονέκτημα έναντι των υπολοίπων.
Εστιάζοντας στο γήπεδο θεωρούμε πως μπορεί να μετατραπεί σε ένα μέσο για περισσότερα κέρδη, καθότι υπάρχουν αρκετοί τρόποι εμπορικής εκμετάλευσης του.
Δεν αναφερόμαστε μόνο στον εκάστοτε μεγάλο χορηγό του γηπέδου, αφού μεταξύ άλλων μπορούν να γίνουν διάφορες εκδηλώσεις εκεί (συναυλίες τους καλοκαιρινούς μήνες, fun days πριν τα ματς, κτλ.). Στο κάτω κάτω υπάρχουν παραδείγματα κι από γήπεδα του εξωτερικού.
Στροφή στον Κύπριο παίκτη
Η περίπτωση του Κύπριου ποδοσφαιριστή είναι ένα θέμα που θίξαμε ξανά και η αλήθεια είναι πως το πράγμα εδώ είναι ξεκάθαρο.
Απ’ τη στιγμή που υπάρχει η πολιτική για χρησιμοποίηση δυο Κύπριων παικτών στους πρώτους έντεκα επιβάλλεται να γίνει σημαντική επένδυση στους συμπατριώτες μας. Πρέπει δηλαδή μερικά απ’ τα «καλά» συμβόλαια να πηγαίνουν σε Κύπριους, οι οποίοι παράλληλα χρειάζεται να αποτελούν αριθμητικά και ένα καλό ποσοστό του ρόστερ.
Φέτος όταν έλειπαν για παράδειγμα οι Παπαγεωργίου, Φράγκος και Σεργίου, στα πρώτα στάδια, παρατηρήθηκε τεράστια δυσκολία στον καταρτισμό ενδεκάδας. Ο Μιχαήλ έδωσε μεν βοήθειες, αλλά το ότι την προηγούμενη τριετία δεν έπαιξε αρκετά τον είχε επηρεάσει.
Στόχος οι περισσότερες πωλήσεις παικτών
Φέτος ο μέσος όρος ηλικίας του ρόστερ ήταν απ’ τους πιο ψηλούς στην Ευρώπη. Αυτό πέραν από το ότι επηρέασε προφανώς αγωνιστικά φανερώνει ακόμη κάτι. Ότι δηλαδή δεν υπήρξε πλάνο να αποκτηθούν νεαροί παίκτες με προοπτική μεταπώλησης.
Το γεγονός πως το περασμένο καλοκαίρι δεν ήρθε κανείς παίκτης καταλόγου Β (κι ενώ υπάρχει δικαίωμα για απεριόριστες κινήσεις) αποτελεί τη μεγαλύτερη απόδειξη.
Η Νέα Σαλαμίνα στο πρόσφατο παρελθόν μέτρησε αρκετές πωλήσεις και δεν πρέπει να σταματήσει να στοχεύει σε αυτό. Χρειάζεται να μην «φοβάται» να πουλήσει παίκτες μήπως και αποδυναμωθεί, αφού η οικονομική στενότητα αποτελεί μονόδρομο ούτως ώστε οι «ερυθρόλευκοι» να μετατραπούν σε μια ομάδα που θα αποτελεί το βήμα για τους ποδοσφαιριστές σε συλλόγους με υψηλότερους στόχους.
Καλώς ή κακώς οι παίκτες είναι επαγγελματίες που ψάχνουν το καλύτερο για αυτούς. Η προσφυγική ομάδα «έκτισε» ένα καλό όνομα στο ότι πληρώνει στην ώρα της, και θα την βοηθήσει ακόμη περισσότερο αν βρει σταθερότητα στα μεγάλα σαλόνια, μπορώντας να προωθεί εξελίξιμους παίκτες.
Να μην ψηφιστεί ξανά αρνητικός προϋπολογισμός
Πέρσι στη Γενική Συνέλευση ψηφίστηκε αρνητικός οικονομικός προϋπολογισμός από τα μέλη για να μπορεί να είναι η ομάδα πιο ανταγωνιστική.
Το αποτέλεσμα δεν δικαίωσε, ενώ πρόκειται ξεκάθαρα για μια πολιτική που σε βάθος χρόνου μπορεί να καταστρέψει το σωματείο.
Οι πόροι είναι συγκεκριμένοι και το να ανεβάζεις το μπάτζετ (χωρίς πραγματικά να μπορείς) για να ακολουθήσεις τους άλλους είναι τουλάχιστον επικίνδυνο.
Τα πιο πάνω είναι μερικά πολύ σημαντικά πράγματα στα οποία θεωρούμε πως χρειάζεται να στοχεύσει η Νέα Σαλαμίνα στα επόμενα χρόνια. Τόσο για να μονιμοποιηθεί στην πρώτη κατηγορία, όσο και για να αυξήσει τα έσοδα της. Οφείλουν δηλαδή οι άνθρωποι που θα αναλάβουν το Μάιο όπως δώσουν στο προσφυγικό σωματείο την ταυτότητα εκείνη που θα το καταστήσει ξανά ανταγωνιστική και υπολογίσιμη ομάδα πρώτης κατηγορίας. Εξάλλου, το να ανεβοκατεβαίνουν απ' την πρώτη στη δεύτερη κατηγορία δεν αρμόζει στην ιστορία των «ερυθρολεύκων».
