Κωνσταντίνος Νικολάου
Τις προάλλες γράφαμε για το οικονομικό σουλούπωμα των «ερυθρολεύκων», οι οποίοι σε αντίθεση με το τι συνέβαινε πριν 10-15 χρόνια… πλέον έχουν νοικοκυρευτεί σε αυτό το κομμάτι. Λέγαμε πόσο σημαντικό είναι να ξέρεις τις οικονομικές σου δυνατότητες και να μην τις υπερβαίνεις, γιατί υπάρχει ο κίνδυνος να δημιουργηθεί μεγάλη «τρύπα».
Το κείμενο αυτό διαδέχθηκαν (χρονικά) οι οικονομικές καταστάσεις των ομάδων, όπου και εκεί φάνηκε ότι η ομάδα της Αμμοχώστου έκλεισε αρκετά καλά το 2023. Προσέξτε! Δεν λέμε ότι όλα κυλάνε ιδανικά, αφού όσοι είναι κοντά στο προσφυγικό σωματείου γνωρίζουν από πρώτο χέρι πόσο δύσκολο είναι να τα φέρνουν βόλτα...
Εδώ όμως είναι που πιστώνεται ίσως και η μεγαλύτερη επιτυχία των τελευταίων χρόνων. Το ότι δηλαδή δεν βγαίνουν προς τα έξω παράπονα για μεγάλες καθυστερήσεις μισθών σε ποδοσφαιριστές και ότι το χρέος συμμαζεύτηκε σε σημαντικό βαθμό. Άλλωστε δεν είναι καθόλου εύκολο να μπορείς να μένεις σταθερός στο μπάτζετ σου, γνωρίζοντας πως αυτό δεν σου επιτρέπει να κάνεις αποφασιστικό αγωνιστικό βήμα σε μια περίοδο όπου οι προϋπολογισμοί άλλων ομάδων έχουν ξεφύγει.
Η προσπάθεια αυτή δεν άρχισε τώρα, αλλά είναι σε εξέλιξη από τα μέσα της προηγούμενης δεκαετίας. Οι δυσκολίες ήταν και παραμένουν πάρα πολλές, όμως φέτος σημειώθηκε κάτι που αποτελεί άλλη μια απόδειξη για τη σταθερότητα που παρατηρείται. Συγκεκριμένα, για πρώτη φορά εδώ και αρκετό καιρό η ομάδα της Αμμοχώστου πέτυχε άνετη παραμονή (που ήταν ο βασικός στόχος) για δεύτερη σερί σεζόν, με διαφορετικό προπονητή!
Εξηγούμε, εύκολες παραμονές έκανε και την τριετία που ήταν στον πάγκο ο Σάββας Πουρσαϊτίδης, αλλά δεν ίσχυε κάτι ανάλογο τα χρόνια πριν τον Ελλαδίτη προπονητή. Θα μπορούσαν οι «ερυθρόλευκοι» να καταγράψουν μια καλή σεζόν, όμως η επόμενη τους έβρισκε με άλλον προπονητή (απ’ την αρχή ή ενδιάμεσα της χρονιάς) και είτε λίγο είτε πολύ… έμπαινε το όνομα τους στα σενάρια για τη «μάχη» που γινόταν για παραμονή.
Με βάση τα δεδομένα των προηγούμενων χρόνων και τα όσα ισχύουν αυτή τη στιγμή στο κυπριακό ποδόσφαιρο αυτά που αναφέραμε πιο πάνω δεν πρέπει να είναι καθόλου αμελητέα. Σαφώς και δεν υπάρχει οπαδός ο οποίος να μην ονειρεύεται τίτλους και διακρίσεις, αλλά να μην ξεχνάμε πως «η Ρώμη δεν χτίστηκε σε μια νύκτα».
Από εκεί και πέρα, τονίζεται πως σε καμία των περιπτώσεων δεν πρέπει να υπάρξει εφησυχασμός, διότι είναι σημαντικό να συνεχίσει η Νέα Σαλαμίνα να «κτίζει» σε όλα τα πιο πάνω. Στόχος της διοίκησης είναι να βρεθεί κάποιος να επενδύσει, βοηθώντας την ομάδα να κάνει πιο γρήγορα κάποια βήματα, αλλά μέχρι τότε δεν υπάρχει άλλος τρόπος από την πολιτική της οικονομικής λιτότητας και την ασταμάτητη σκληρή δουλειά!
