Κωνσταντίνος Νικολάου
Δεν είναι και πολλά εκείνα που μπορούν να γραφτούν μετά τον αποκλεισμό της Νέας Σαλαμίνας από την Πάφο. Το αποτέλεσμα μιλάει από μόνο του, με την απογοήτευση και τη στεναχώρια από πλευράς των φίλων της προσφυγικής ομάδας να είναι συναισθήματα απόλυτα δικαιολογημένα.
Στο αγωνιστικό, το μόνο που χρειάζεται να πούμε είναι πως αναμφίβολα έγιναν μεγάλα λάθη από τεχνική ηγεσία, αλλά και παίκτες στον αγωνιστικό χώρο. Ο Χριστόδουλος Χριστοδούλου ανέλαβε εξ ολοκλήρου την ευθύνη για την πολύ κατώτερη των προσδοκιών εμφάνιση των «ερυθρολεύκων» και όσον αφορά την επόμενη μέρα... πλέον καλείται να βγει σοφότερος απ’ το πάθημα της περασμένης Τετάρτης (28/01).
Η διοίκηση της προσφυγικής ομάδας δεδομένα στηρίζει τον Κύπριο προπονητή, ο οποίος τώρα έχει μπροστά του ίσως τη δυσκολότερη του δοκιμασία έως πρώτος προπονητής, μέχρι την επόμενη. Πρέπει ουσιαστικά να ανεβάσει ψυχολογικά τα αποδυτήρια, δίνοντας παράλληλα κίνητρα στους παίκτες του ρόστερ, αξιολογόντας εκ νέου τον καθένα ξεχωριστά, με απώτερο στόχο να φτιάξει μια ομάδα ακόμη πιο ανταγωνιστική απ' τη φετινή (χρόνος υπάρχει μπόλικος).
Εν ολίγοις, χαστούκια σαν εκείνο κόντρα στους γαλάζιους σε κάνουν πιο δυνατό και αυτό ισχύει στην παρούσα φάση για τον εξελίξιμο τεχνικό...
Από εκεί και πέρα, θα ήταν μεγάλη μας παράβλεψη να μη σταθούμε στην παρουσία του κόσμου. Ο οπαδοί της Νέας Σαλαμίνας πίστεψαν σε μια ιστορικής σημασίας πρόκριση και κατέκλεισαν κάθε πλευρά του «Αμμόχωστος», καταγράφοντας πιθανότατα την κορυφαία προσέλευση των τελευταίων αρκετών χρόνων.
Δυστυχώς για αυτούς κι έστω αν πήγαν να χειροκροτήσουν – πανηγυρίσουν μαζί με τους ποδοσφαιριστές τους, με την τροπή που πήρε το ματς στο τέλος έφυγαν με σκυμμένο το κεφάλι… και δεν τίθεται θέμα ότι είναι εκείνοι που αξίζουν το μεγαλύτερο χειροκρότημα. Ανταποκρίθηκαν στο κάλεσμα και η παρουσία τους είναι το μοναδικό θετικό που προκύπτει απ' την τελευταία χρονικά αναμέτρηση. Ο κόσμος έδειξε ξανά ότι παρά τις διαχρονικές δυσκολίες παραμένει κοντά στην ομάδα του.
