Κωνσταντίνος Νικολάου
Η ποιότητα του είναι αναμφισβήτητη. Μπορεί τον πρώτο του χρόνο στην Ομόνοια να μην προσέφερε τα αναμενόμενα, όμως πέρσι ήταν εκ των κορυφαίων της ομάδας του, πραγματοποιώντας μια τρομερή σεζόν.
Έκανε παπάδες ο Ουκρανός μέχρι που ήρθε ο πολύ σοβαρός τραυματισμός στο παιχνίδι της έβδομης αγωνιστικής των πλέι-οφ κόντρα στην Ανόρθωση, στις 14 Απριλίου. Ο ίδιος δεν τα έβαλε κάτω και εφτά μήνες μετά (10 Νοεμβρίου) κατάφερε να επανέλθει στη δράση, για να αγωνιστεί ως αλλαγή κόντρα στην Ομόνοια Αραδίππου.
Από τότε μέχρι σήμερα έχει μετρήσει δέκα ολιγόλεπτες συμμετοχές (μεσολάβησε ακόμη ένας τραυματισμός), καταγράφοντας ένα γκολ και δυο ασίστ στο παιχνίδι κυπέλλου με τον Σπάρτακο Κιτίου. Να σημειώσουμε ακόμη ότι οι τέσσερις εξ αυτών ήρθαν στα πλέι-οφ, ωστόσο με εξαίρεση τον αγώνα κόντρα στην Πάφο (ενενηντάλεπτη συμμετοχή)… ο χρόνος που πήρε στα υπόλοιπα ήταν ελάχιστος.
Ο έμπειρος άσος δείχνει αρκετά επηρεασμένος από τον τραυματισμό που αντιμετώπισε το περασμένο καλοκαίρι, με αποτέλεσμα να μην βρίσκεται στο εκατό τοις εκατό, σε σχέση πάντα με τα όσα ο ίδιος μας συνήθισε.
Μέχρι πριν μερικές μέρες ο Μπεζούς μαζί με τον Κουλιμπαλί ήταν οι δυο παίκτες που ολοκληρωνόταν το συμβόλαιο τους (ο Αλιούμ είναι δανεικός και αποτελεί διαφορετική συζήτηση). Του στόπερ απ’ το Μάλι ανανεώθηκε αυτόματα (εδώ)… κι ως εκ τούτου τελευταία εκκρεμότητα, αυτής της κατηγορίας τουλάχιστον, αποτελεί ο έμπειρος άσος.
Χωρίς αμφιβολία οι άνθρωποι των «πρασίνων» περίμεναν πολύ περισσότερα απ’ τον Ουκρανό μεσοεπιθετικό φέτος και με βάση τα όσα είδαμε μέχρι στιγμής, σε συνδιασμό με το ότι το Σεμπτέμβριο γίνεται 35 ετών, η λογική λέει πως δύσκολα θα παραμένει στο «Ηλίας Πούλλος». Αυτό ωστόσο είναι μόνο μια άποψη, καθότι η τελική απόφαση ανήκει σε όσους θα αναλάβουν το σχεδιασμό για την επόμενη σεζόν.
