Σάββας Λαζανιάς
Έδωσαν όλοι πάνω στον Ροναλντίνιο λες και ο Βραζιλιάνος ευθύνεται για όλα τα δεινά του τόπου μας. Όπως λέγεται, πίσω από το συγκεκριμένο deal βρίσκεται ένας μάνατζερ εξ Ελλάδος, ο οποίος έβαλε το χρήμα πάνω από όλα. Ναι, είναι κατακριτέο αυτό που έγινε με την επίσκεψη του στα κατεχόμενα για ένα event μιας εταιρείας. Ωστόσο, το να «πυροβολούμε» τον Βραζιλιάνο με διάφορα επίθετα λες και είναι ο χειρότερος μας εχθρός, αυτό είναι στην καλύτερη περίπτωση υποκριτικό.
Φταίει ο Ροναλντίνιο που οι πολιτικοί μας στο εξωτερικό δεν αναφέρονται σε πρόβλημα εισβολής και κατοχής αλλά σε δικοινοτικό ζήτημα; Φταίει ο Ροναλντίνιο που αντί να διατρανώνουμε την απελευθέρωση μιλάμε για επανένωση λες και έχουμε πάρει κάποιο διαζύγιο; Φταίει ο Ροναλντίνιο που το αφήγημα της Τουρκίας για «ειρηνευτική επιχείρηση» το 1974 είναι πολύ πιο πιστευτό στο εξωτερικό από το πραγματικό γεγονός της εισβολής, του εκτοπισμού και της συνεχιζόμενης κατοχής;
Είναι τεράστιες οι ευθύνες της κυπριακής πολιτείας για την οικονομική και πολιτική ενδυνάμωση του κατοχικού μορφώματος. Το άνοιγμα των οδοφραγμάτων και ο κανονισμός της πράσινης γραμμής έφερε πολύ περισσότερα οφέλη (οικονομικά και πολιτικά) στο ψευδοκράτος από ότι στην Κυπριακή Δημοκρατία, αυτό είναι γεγονός.
Η Τουρκία είναι ένα σοβαρό κράτος με μακροχρόνιο πλάνο που δεν αφήνει τίποτα να χαλάσει το εμετικό της αφήγημα, το οποίο άρχισε να «κτίζει» από την επόμενη μέρα κιόλας της εισβολής. Δεν αφήνουν τίποτα να πέσει κάτω. Ακόμα και για μια σειρά (Famagusta) τα έβαλε με το Netflix γιατί η συγκεκριμένη ταινία χαλούσε την εικόνα της.
Αντίθετα, το δικό μας κράτος δεν κάνει ούτε τα απαραίτητα όσο αφορά την διάδοση των δίκαιων θέσεων μας, θα ασχοληθεί με τον Ροναλντίνιο; Υποβαθμίστηκε και διαστρεβλώθηκε διεθνώς το εθνικό μας πρόβλημα όμως προηγήθηκε η υποβάθμισή του από τους ίδιους μας τους εαυτούς.
Το να διαφημίζει το ψευδοκράτος ένας θρύλος του ποδοσφαίρου όπως είναι ο Ροναλντίνιο είναι πολύ κακό, σύμφωνοι. Όμως από την άλλη, το να δείχνουμε ανοχή σε ταξιδιωτικά γραφεία που διαφημίζουν παροχές στα κατεχόμενα είναι εξίσου κακό αν όχι χειρότερο. Επίσης, το να παρακολουθούμε σαν χάννοι τα ταξί με κατοχικές πινακίδες να πηγαινοέρχονται στα αεροδρόμιά μας και να μεταφέρουν τους τουρίστες στα κατεχόμενα, είναι τραγικό.
Το ίδιο τραγικό είναι αυτό που συμβαίνει καθημερινά πλέον με την επίσκεψη συμπατριωτών μας στα κατεχόμενα, όχι για να δουν τις περιουσίες τους κάτι το οποίο είναι απόλυτα σεβαστό, αλλά για να αποκτήσουν υλικά αγαθά σε συμφέρουσα τιμή, χωρίς να τους νοιάζει καθόλου ότι αιμοδοτούν τον κατακτητή. Μάλιστα, όσοι το πράττουν αυτό, θεωρούν ότι είναι κάτι απόλυτα φυσιολογικό. «Σιγά μωρέ, ένα καφεδάκι είναι, ένα πακέτο τσιγάρα, λίγα ψώνια από το σούπερ μάρκετ. Δεν ξεχνώ την εισβολή και την κατοχή, αλλά λίγη βενζίνη θα την βάλω». Κατάντια.
Εμείς, σαν πολίτες μιας κατεχομένης χώρας δεν κάνουμε ούτε στο ελάχιστο αυτά που πρέπει να γίνουν. Ούτε εμείς, ούτε βέβαια και οι πολιτικοί ηγέτες του τόπου, οι οποίοι μας αξίζουν 100%. Οπότε, δεν μπορούμε να έχουμε απαίτηση από ένα ξένο ποδοσφαιριστή να μας σεβαστεί, όταν εμείς οι ίδιοι πρώτα δεν σεβόμαστε τον εαυτό μας.
Όλοι μαζί με τον τρόπο μας (ή την απραξία μας) δώσαμε οικονομική και πολιτική ισχύ στο κατοχικό μόρφωμα, δεν μας φταίει κανένας Ροναλντίνιο.
