Χρήστος Ζαβός
Δεν είναι πάντα τα πολλά λεφτά. Δες την περίπτωση της Ντόρτμουντ.
Τα λεφτά είναι μεν ένα απαραίτητο εργαλείο για να μεγαλουργήσεις, δεν εξασφαλίζουν όμως σε κανένα την εξέλιξη.
Η επιλογή των κατάλληλων μονάδων για το ρόστερ στο πλαίσιο των οικονομικών δυνατοτήτων του κλαμπ, συγκροτούν το απόλυτο κέντημα του σύγχρονου ποδοσφαίρου. Στην Κύπρο ακόμη μπαλώνουμε..
Και η Ρεάλ, η μεγαλοπρέπεια της οποίας δεν αμφισβητείται από κανένα στον ποδοσφαιρικό πλανήτη, δεν διαθέτει μόνο οικονομική ισχύ.
Διαθέτει κυρίως γνώση.
Δεν θέλει και πολύ, δεν είμαστε κιόλας οι ειδικοί στο ρεπορτάζ των «μερένχες», μα κάποια πράγματα είναι ξεκάθαρα.
Πέρασαν στον τελικό του Τσάμπιονς Λίγκ, χάρη σε δύο γκολ που πέτυχε ένας 34χρονος φορ, που απέκτησαν ως δανεικό το περασμένο καλοκαίρι από τον Εσπανιόλ, δαπανώντας καλά, καλά μισό εκατομμύριο!!!
Πήραν δηλαδή έναν όντως αξιόλογο φορ στα τέλη της καριέρας του, χωρίς να ξηλωθούν οικονομικά, ο οποίος θα συμμετείχε στην διαδικασία της μετά- Μπενζεμά εποχής και της προ- Εμπαμπέ!!!
Πες το γνώση, διορατικότητα, μεθοδολογία, η Ρεάλ και η κάθε ομάδα που σέβεται τον εαυτό της, χτίζει.
Χτίζει με βάση τις δυνατότητες της, χτίζει σε βάθος, χτίζει για να διατηρεί τον ανταγωνισμό και υψηλό επίπεδο, χρόνο με τον χρόνο.
Είχαμε γράψει κάτι παλιά για τον Ολατούντζι και την ασχετοσύνη μας (δες εδώ) και στο ξανάγραφω, προσθέτοντας την στραβομάρα μας.
Πες μου μια ομάδα στην Κύπρο, που μπορεί να βρει έναν αντίστοιχο Χοσέλου του πρωταθλήματος, να τον πάρει, να την βοηθήσει και να βγουν κερδισμένοι και οι δύο.
Φυσικά υπάρχουν και εξαιρέσεις.
Την τελευταία δεκαετία άντε να σκεφτούμε τις περιπτώσεις του Ζελάγια, του Αμπαρτζουμιάν ή του Κορέια,, μπορεί και κάποιες άλλες να μας διαφεύγουν.
Φέτος έπεσαν με τα μούτρα στον Καμπρέρα του Εθνικού.
Σ’ ένα πρωτάθλημα που εργοδοτεί το μεγαλύτερο ποσοστό ξένων στον πλανήτη, η αξιολόγηση μονάδων και το χτίσιμο των ρόστερ εξακολουθεί να παραμένει σε χαμηλά επίπεδα.
Οι πλείστες ομάδες είναι εγκλωβισμένες σ’ ένα μοντέλο ενίσχυσης και προγραμματισμού, που στηρίζεται σε μη επαγγελματικά πλαίσια, μ αποτέλεσμα οι ζημιές να μεγεθύνονται σεζόν με σεζόν.
Η επιλογή των κατάλληλων μονάδων για το υφιστάμενο ρόστερ στο πλαίσιο των οικονομικών δυνατοτήτων του κλαμπ, συγκροτούν το απόλυτο κέντημα του σύγχρονου ποδοσφαίρου.
Στην Κύπρο ακόμη μπαλώνουμε.. Ή ράβουμε και ξηλώνουμε. Μέχρι να μάθουμε να κεντούμε... κάτσε γάρε ψόφα
