Χρήστος Ζαβός
Δεν είναι η μια ακόμη γκέλα που προστέθηκε στο πρωτάθλημα, ούτε καν η όχι και τόσο καλή απόδοση που είχε η ομάδα απέναντι σ’ έναν αντίπαλο, θεωρητικά ασθενέστερο. Μη σου πω το θέμα, δεν είναι ούτε και το -9 από την κορυφή.
Το θέμα είναι ότι υπάρχει μια ανατροπή της ομαλής πορείας. Είναι δηλαδή η ομάδα υπό κρίση. Και αν αναζητήσει κανείς τους λόγους που προέκυψε η κρίση, ο παράγοντας Νταμπράουσκας είναι μάλλον ο σημαντικότερος.
Είτε ο Παπασταύρου, πολύ περισσότερο ο Αναστασίου θα χρειαστεί να παρέμβουν για να ομαλοποιηθεί η κατάσταση.Στην τελική, η διέξοδος από την κρίση δεν είναι μονάχα έργο του Νταμπράουσκας!!!
Δεν μπορεί να εξηγηθεί διαφορετικά. Δεν είναι η έλλειψη ποιότητας των παικτών, ούτε και το αδύναμο ποσοτικά ρόστερ!! Και παικταράδες υπάρχουν και επιλογές για όλες τις θέσεις.
Συνεπώς θα πρέπει ν’ ανατρέξει κανείς σε άλλες πτυχές που ενδεχομένως ζημιώνουν την ομάδα.
Όπως για παράδειγμα ο τρόπος που υιοθετείται το rotation. Νοουμένου ότι η ομάδα, έχει δώσει από τον Ιούλιο 17 ματς, ποιοι είναι εκείνοι χειρισμοί που έγιναν από τον προπονητή για να διατηρηθεί το ρόστερ ανταγωνιστικό;
Πολύ φοβάμαι ότι το πρόσημο είναι αρνητικό. Το rotation εξαντλείται μεταξύ Κούσουλου, Χάμπου και Εράκοβιτς και δεν επεκτείνεται καθόλου στο υπόλοιπο ρόστερ.
Έχει καταγράψει ο Χαμάς 1400 λεπτά και ο Κίτσιος 100. Κοντά στα 1500 λεπτά χρησιμοποιήθηκε ο Κουλιμπαλί, μόλις που αγγίζει τα 100 ο Λάγκ. Καλά, καλά ο 37χρονος σχεδόν Φαμπιάνο, με βεβαρημένο ιατρικό παρελθόν δεν κρίθηκε ποτέ ορθό να κάτσει στον πάγκο!! Έπαιξε και στα 17 ματς!!!
Ακριβώς το αδύναμο rotation επιφέρει συνέπειες, όχι και τόσο θετικές. Οι τραυματισμοί αποτελούν πια αναπόσπαστο κομμάτι. Από το ιατρικό δελτίο, έχει περάσει η πλειοψηφία του ρόστερ.
Αν εξαιρεθεί ο Γιόβετιτς που δεν ήρθε απόλυτα έτοιμος, τραυματισμούς είχαν οι Ντιουγκού, Μασούρας, Ελάντερ, Ατζίλι, Νικόλας, Σεμέδο, Εράκοβιτς, Στεπίνσκι, Κακουλλής, Σίμιτς, βάλε και τον Κουλιμπαλί… πολύ φοβάμαι δεν θα γλυτώσει και ο Μάριτς, άμα συνεχιστεί αυτή η κατάσταση.
Με αυτά και με εκείνα, η Ομόνοια στο πρωτάθλημα, με εξαίρεση το ματς κόντρα στην ΑΕΛ, ίσως και με τη Νέα Σαλαμίνα, δεν έκανε παιγνίδι της προκοπής, ακόμη και όταν κερδίζει.
Επί τούτου, προκαλεί ανησυχία, όχι μονάχα η ισοπαλία με την 29η, αλλά η μέτρια απόδοση με τον Εθνικό, η χλωμή εμφάνιση με την ΑΕΚ, η αδυναμία να διαχειριστεί το ματς με την Ανόρθωση, το κακό ματς που έκανε με τον Άρη, ή και η «αυτοκτονία» με την Ένωση.
Μέσα κιόλας απ’ αυτά τα ματς, διαπιστώνεται η αδυναμία παρέμβασης του Νταμπράουσκας, πριν και μετά την έναρξη τους. Δεν υπάρχουν μήτε προσαρμογές, μήτε ελιγμοί για το πώς θα σωθεί ένα παιγνίδι.
Η Ομόνοια υπό το Λιθουανό, είτε παίζει με την Χαρτς το Εδιμβούργο, είτε παίζει με την 29η στο ΓΣΠ, έχει το ίδιο αγωνιστικό στυλ, το ίδιο πλάνο και τον ίδιο χαρακτήρα.
Καλά, καλά με την 29η, που ήταν ένα ιδιαίτερο ματς για όλο το Ομονοιάτικο οικοδόμημα, οι παίκτες παρουσιάστηκαν όπως παρουσιάστηκαν με την Ένωση. Ωσάν δηλαδή και πρόκειται για ένα ματς όπως όλα τα υπόλοιπα. Που δεν ήταν.
Δεν θα μπούμε σε περαιτέρω τακτική ανάλυση, γιατί επιλέχθηκε ο Κακουλλής με την 29η που παίζει με δέκα παίκτες άμυνα, γιατί δεν πήγε με 4-4-2, γιατί μπήκε ο Χάμπος στο 87 (!!) γιατί παίζει με δύο αμυντικά χαφ την Καρμιώτισσα… το δεδομένο είναι ότι η γκάμα του Λιθουανού για το πώς αντιμετωπίζεται το κάθε ματς ξεχωριστά, χρειάζεται να μεγαλώσει.
Η κριτική προς τον Λιθουανό μπορεί να τεκμηριωθεί και με το γεγονός ότι ξέρει την ομάδα από πέρσι τον Φεβρουάριο όποτε και υπέγραψε ενώ είχε την τύχη, που κανείς προκάτοχος του δεν είχε, ν’ ανταμώσει με την καλύτερη εκδοχή Παπασταύρου.
Δεν ξέρω αν ευθύνεται ο Λάρκου, ο Σίμος ή ο Μπεργκ, άμα όμως η πρωταθλήτρια ομάδα του 21, εκείνο το καλοκαίρι, είχε έναν τέτοιο ορεξάτο Παπασταύρου, θα μιλάγαμε για τη θεμελίωση μιας δυναστείας!!
Όπως και να έχει. Γράψαμε 600 λέξεις κείμενο ασκώντας κριτική στον Νταμπράουσκας!!
Άμα όμως με ρωτάς αν πρέπει να φύγει, θα σου έλεγα όχι!! Γιατί ανάμεσα στα κακά, έχει δείξει και θετικό έργο, η ομάδα ακόμη και στις κακές της δεν είναι απείθαρχη και οι εκ των έσω, έχουν να λεν ότι οι ισορροπίες στα αποδυτήρια διατηρούνται.
Υπάρχει δηλαδή η δυνατότητα, μέσα από τα λάθη του να βελτιωθεί και να βγάλει την ομάδα από την κρίση.
Για να γίνει όμως αυτό, θα πρέπει να λειτουργήσει και ο όποιος μηχανισμός υπάρχει στην ομάδα. Είτε ο Παπασταύρου, πολύ περισσότερο ο Αναστασίου θα χρειαστεί να παρέμβουν για να ομαλοποιηθεί η κατάσταση.
Ή δηλαδή που θα προστατεύσουν τον προπονητή ή που θα πρέπει να πάρουν αποφάσεις.
Στην τελική, η διέξοδος από την κρίση δεν είναι μονάχα έργο του Νταμπράουσκας!!!
