Χρήστος Ζαβός
Σωστές και καθόλου ανακριβείς ήταν οι πληροφορίες που διέρρευσαν στον τύπο αλλά και στα Ομονοιάτικα στέκια και έφεραν τον Σωφρόνη με τον Σουηδό τεχνικό διευθυντή να διαφωνούν ως προς το πώς θα πορευτεί η ομάδα το καλοκαίρι.
Δεν ήθελε και πολύ, στην Κύπρο είμαστε, ο ψύλλος γίνεται κάμηλος. Στο νησί καλά, καλά συμφωνούμε και γίνεται χαμός, πόσο μάλλον αν ακούσουμε ότι δύο άτομα μπορεί να διαφωνούν. Δεν υπάρχει μαλακία που να μην την ακούσαμε, μα συνήθισαν τ’ αυτιά μας.
Από τη μια ο ένας κοιτάει μακροπρόθεσμα και από την άλλη ο άλλος νοιάζεται για το πώς θα κερδίσει εβδομάδα με εβδομάδα. Πως τέμνονται αυτά τα δύο; Ο Γιάνσον παραδέχεται τη δυσκολία του εγχειρήματος
Όπως και να έχει δεν χρειάζεται να είσαι ντετέκτιβ, μήτε να τοποθετήσεις κοριούς στο Ηλίας Πούλλος για να καταλάβεις την ύπαρξη διαφορετικών σχολών σκέψης, αρκεί μόνο να παρακολουθήσεις την συνέντευξη που έδωσε ο Γιάνσον στα μίντια της Ομόνοιας( by the way, πολύ καλή συνέντευξη και συγχαρητήρια σ’ αυτούς που την επιμελήθηκαν ).
Είναι πέρα για πέρα εμφανές ότι υπάρχει μια διαφωνία στη φιλοσοφία και προς τιμή του, δημόσια το παραδέχθηκε ο ίδιος ο Γιάνσον. Άμα το σκεφτείς κιόλας θα ήταν περίεργο να ερχόταν ένας άνθρωπος από τη Σουηδία και ευθύς εξ αρχής να ταίριαζε με τον Σωφρόνη, τον καλύτερο για μένα κύπριο προπονητή.
Από τη μια δηλαδή ένας άνθρωπος που βλέπει, σκέφτεται και οραματίζεται το μακροπρόθεσμο και από την άλλη ένας επαγγελματίας που βλέπει, σκέφτεται και ανησυχεί μέρα με τη μέρα, Πέμπτη με Κυριακή και πάει λέγοντας. Δεν φτάνει η διαφορά των καταβολών τους, είναι και η θέση τους τέτοια που μεγαλώνει το χάσμα που προφανώς υπάρχει μεταξύ τους.
Το περιέγραψε με τη συνήθη απλότητα που έχουν οι Σκανδιναβοί όταν αναλύουν μια κατάσταση, ο αθλητικός διευθυντής της Ομόνοιας. Από τη μια ο ένας κοιτάει μακροπρόθεσμα το συμφέρον του συλλόγου και από την άλλη ο άλλος νοιάζεται και ανησυχεί για το πώς θα κερδίσει εβδομάδα με εβδομάδα, μέρα με την ημέρα. Λογικό.
Πως τέμνονται αυτά τα δύο; Ο Γιάνσον παραδέχεται ότι είναι το δυσκολότερο εγχείρημα της διαδικασίας. Δεν το απέφυγε πάντως, ούτε το έκρυψε, ούτε επέλεξε να το αναφέρει με τη διπλωματία του κώλου που χρησιμοποιούν κυρίως οι Κύπριοι όταν μιλούν δημόσια.
Αν θα καταφέρουν οι δύο τους, να συμπτύξουν την φιλοσοφία προς το καλό του συλλόγου και της δικής τους δουλειάς, ο χρόνος θα το δείξει. Καταλυτική εκατό τοις εκατό είναι η παρέμβαση Παπασταύρου
Ο οποίος ναι μεν επέλεξε ένα Σουηδό υπό τις περσινές συγκυρίες που δεν ήταν και οι καλύτερες, την ίδια ώρα όμως διέθετε και διαθέτει ένα προπονητή που έβγαλε την ομάδα Ευρώπη ενώ μόλις το προηγούμενο καλοκαίρι δημιούργησε τον ΑΠΟΕΛ, ο οποίος ακόμη αγωνίζεται με την ομάδα που έχτισε ο Σωφρόνης.
Επί τούτου ο ίδιος ο Παπασταύρου θα πρέπει να βρει τη λύση για να συνυπάρξουν και να αποδώσουν τα δύο αυτά άτομα. Ναι μεν ο Σουηδός επιφορτίστηκε με την οργάνωση, τον έλεγχο των οικονομικών, την ανάπτυξη παικτών και να γίνει η Ομόνοια ένας βιώσιμος και υγιής οργανισμός… ο Σοφρώνης όμως έχει την ευθύνη να μπει η ομάδα στους ομίλους, που είναι κατά τον ίδιο τον Γιάνσον άρα και τον Παπασταύρου ο κυριότερος στόχος της ομάδας στην παρούσα φάση.
Πως διαφυλάσσονται τα δύο και πως λειτουργούν; Το πρώτο βήμα έγινε και έχει να κάνει με την επίγνωση του προβλήματος. Ακολουθεί πια η λύση του προβλήματος.
Άμα με ρωτάς ο Σωφρόνης άξιζε να χτίσει την ομάδα με τον μηχανισμό που στήθηκε από τον Ταραπουλούζη, μα η έλευση του Γιάνσον διαφοροποιεί τα δεδομένα. Στο δικό τους χέρι και κυρίως στο μυαλό του Παπασταύρου είναι να συνυπάρξουν οι δύο οντότητες που ομολογουμένως μοιάζουν πέρα για πέρα ενδιαφέρουσες. Και ο τρόπος σκέψης του Σουηδού και ο τρόπος δράσης του Σωφρόνη.
Σ΄ αυτή την μεταβλητή κατάσταση που προκύπτει μέσα από τ’ αντίθετα, η σταθερά μοιάζει αναγκαία. Και η σταθερά σε τούτη την περίπτωση είναι ο Παπασταύρου. Ο οποίος με τους χειρισμούς του καλείται να διαφυλάξει το όραμα του Γιάνσον το οποίο συμμερίζεται κιόλας, αλλά και την ποδοσφαιρική υπόσταση του «Γάτου» και τον οίστρο του για επιτυχίες.
