Κωνσταντίνος Νικολάου
Πολλά τα παράπονα στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης (και όχι μόνο) αναφορικά με την παρουσία της Εθνικής Κύπρου στα προκριματικά του EURO 2024, όμως με μια δεύτερη ανάγνωση είναι δύσκολο να καταλάβουμε από πού προκύπτουν όλες αυτές οι αντιδράσεις.
Δεν είχαμε γεμίσει το «ΑΕΚ Αρένα» για να δούμε τον κορυφαίο εν ενεργεία σκόρερ του πλανήτη, Έρλινγκ Χάλαντ, βλέποντας τον να βάζει δύο γκολ; Από κοντά δεν παρακολουθήσαμε επίσης τον Κβίτσα Κβαρατσχέλια που πρωταγωνίστησε για να επιστρέψει η Νάπολι στην κορυφή της Ιταλίας έπειτα από τρεις ολόκληρες δεκαετίες;
Για όσους το ξέχασαν, το νησί μας φιλοξένησε ακόμη τον Ρόμπερτσον της Λίβερπουλ με τους υπόλοιπους παικταράδες της Σκωτίας, ενώ σαν κερασάκι στην τούρτα… ήρθε το χθεσινό (16.11) παιχνίδι. Το «Αλφαμέγα» υποδέχθηκε για πρώτη φορά αγώνες Εθνικών ομάδων και μάλιστα ο αντίπαλος μας δεν ήταν όποιος κι όποιος. Από που να αρχίσεις και που να τελειώσεις με τους Ισπανούς, με τα αστέρια τους να προσθέτουν στο βιογραφικό τους μια χαλαρή βραδιά στη Λεμεσό…
Παρέλαση ονομάτων λοιπόν στην Κύπρο τους τελευταίους μήνες, με αφορμή τη συμμετοχή της ομάδας του Τιμούρ Κετσπάγια στα προκριματικά του Ευρωπαϊκού Πρωταθλήματος, δίνοντας μας έτσι την ευκαιρία να δούμε από κοντά ορισμένους από τους κορυφαίους ποδοσφαιριστές στον κόσμο.
Τι; Θέλατε καλύτερη παρουσία και να μην τελειώναμε με μηδέν βαθμούς μετά από οκτώ αγώνες; Λυπόμαστε, αλλά οι απαιτήσεις σας κρίνονται μάλλον υπερβολικές. Άλλωστε, εμείς μια χαρά περάσαμε αυτό το διάστημα…
Όσο για εκείνους που μιλάνε για ποδόσφαιρο, αυτοί είμαστε κι άμα η Κυπριακή Ομοσπονδία Ποδοσφαίρου δεν δίνει έμφαση στην Εθνική και τον Κύπριο ποδοσφαιριστή τότε το μόνο που μπορούμε να κάνουμε είναι να απολαμβάνουμε τους παικταράδες που έρχονται τυχαία εδώ για να παίξουν μπάλα.
