Χρήστος Ζαβός
Γράφαμε τις προάλλες (δες εδώ), για την επιδερμική ανάλυση πολλών Κυπρίων, που επιχειρούν να περιορίσουν το φαινόμενο Γιαμάλ, στο αθλητικό- ποδοσφαιρικό κομμάτι και όχι στο κοινωνικό.
Κόντρα σ’ αυτή την άποψη, πιστεύουμε ότι η μη ανάδειξη των νεαρών παικτών στην Κύπρο άπτεται κυρίως της κοινωνικής πραγματικότητας και κατά δεύτερο λόγο της ποδοσφαιρικής.
Ορθώς οι ομάδες εκμεταλλεύονται την παράμετρο του Καταλόγου Β', αφού είναι πέρα για πέρα συμφέρουσα σε σχέση με την ανάδειξη παικτών από μικρές ηλικίες. Και φθηνότερη και πιο άμεση λύση.
Αν είναι όμως να το περιορίσουμε στο ποδοσφαιρικό, θα ήταν υποκριτικό εκ μέρους μας, να μην παραδεχόμασταν το χαμηλό επίπεδο αντίληψης που υπάρχει για το άθλημα.
Σ’ αυτό συμβάλει και η Ομοσπονδία, η οποία πέραν του ότι διοικείται από άτομα άσχετα με το ποδόσφαιρο, σε καμία περίπτωση δεν φροντίζει ν’ αναδείξει την γνώση και την μεθοδολογία γύρω από το άθλημα.
Μην το πολύ σκοτίζουμε, μια φορά ετησίως στην Αγία Νάπα μαζεύονται χιλιάδες παιδιά ακαδημιών ποδοσφαίρου και μπορούμε, δεν μπορούμε να βρούμε είκοσι παίκτες να στελεχώσουμε την εθνική μας ομάδα!!!
Άσχετες μεν, μα συνάμα απόλυτα ειλικρινείς, οι αποφάσεις της Ομοσπονδίας και των σωματείων, ποτέ δεν είχαν κατεύθυνση το γηγενές στοιχείο.
Ποτέ τα σωματεία με εξαίρεση κάποια, δεν έδωσαν ιδιαίτερη σημασία στο εγχώριο ταλέντο και ποτέ η Ομοσπονδία δεν έδωσε τα’ απαραίτητα κίνητρα για να το βοηθήσει.
Αντί αυτού, έκανε ότι είναι δυνατό για να καταστεί το κυπριακό πρωτάθλημα δεύτερο παγκοσμίως σε ποσοστό εργοδότησης ξένων!!!
Όχι μόνο αύξησε τον αριθμό των ξένων από 15 σε 17 πριν από δύο μόλις καλοκαίρια, αλλά εξακολουθεί να διατηρεί το δικαίωμα στις ομάδες να διαθέτουν απεριόριστο αριθμών ξένων, ηλικίας κάτω 22 ετών.
Το ψυλλιάστηκε ο Άρης και συγκέντρωσε εφτά νεαρούς επαγγελματίες και άλλους τόσους παραχώρησε ως δανεικούς, δημιουργώντας μικρό «νηπιαγωγείο» εντός της ομάδας, το οποίο εννοείται εξελίσσει σε κανονική μπίζινα.
Η δε Πάφος, στελέχωσε αποκλειστικά και μόνο με ξένους, την δεύτερη ομάδα της, στρέφοντας εξ ολοκλήρου την πλάτη στα εγχώρια ταλέντα.
Δεν ήθελε και πολύ, στα ίδια χνάρια ακολουθεί από φέτος και ο ΑΠΟΕΛ, ο οποίος δημιουργεί το δικό του «νηπιαγωγείο», εντάσσοντας μέχρι στιγμής έξι ποδοσφαιριστές στο ρόστερ.
Δεν θ’ αργήσει η στιγμή, που και οι υπόλοιπες ομάδες θα επενδύσουν σε τούτου του είδους την μπίζινα, πιο εξελιγμένα και επαγγελματικά σε σχέση με αυτό που έκαναν τα προηγούμενα χρόνια, αποκτώντας ένα, δύο ή και τρεις παίκτες στον Κατάλογο Β’!!
Δεν μπορείς να τους καταλογίσεις ΄ όμως και κάποιο λάθος.
Ορθώς οι ομάδες εκμεταλλεύονται τούτη την παράμετρο, αφού είναι πέρα για πέρα συμφέρουσα σε σχέση με την ανάδειξη παικτών από μικρές ηλικίες. Και φθηνότερη και πιο άμεση λύση.
Τους Γιαμάλ ανά την Κύπρο, δεν κατάλαβα πως θα τους βρούμε. Και άντε και τους βρήκαμε… ποιος και που θα τους αναδείξει;
*Το κείμενο δημοσιεύτηκε στην Καθημερινή της Κύπρου την Κυριακή 14 Ιουλίου, 2024
