Οι Βουλευτικές Εκλογές του 2021 θα διεξαχθούν κάτω από πρωτόγνωρα αντίξοες συνθήκες: (1) Στην ανάστατη γειτονιά μας, η κατοχική Τουρκία (α) εκτός από την Κυπριακή Δημοκρατία, απειλεί ποικιλοτόπως και την Ελλάδα, τη Γαλλία, την Ευρώπη, τη Συρία, τις ΗΠΑ, το Ισραήλ (και όχι μόνο) και (β) επιδιώκει μια «λύση» στην Κύπρο, Τουρκικών προδιαγραφών, ως ενδιάμεσο σταθμό για την πραγματοποίηση του (από το 1956) σχεδίου της για τουρκοποίηση ολόκληρης της Κύπρου. (2) Οι πολίτες είναι ταλαιπωρημένοι, τρομοκρατημένοι και αβέβαιοι για το μέλλον, λόγω κορωνοϊού και της κυκλοφορίας πληθώρας σχετικών αμφισβητούμενων ή ψεύτικων ειδήσεων και ψιθύρων. (3) Πολλοί ψηφοφόροι είναι αγανακτισμένοι για το πολιτικό-κομματικό και οικονομικό κατεστημένο, τα σκάνδαλα, την οικονομική και κοινωνική ανισότητα και το ασύλληπτο μέγεθος της οριζόντιας και κάθετης διαφθοράς και διαπλοκής. Το διάσημο βίντεο του Al-Jazeera καταχωρήθηκε ήδη, ανεξίτηλα, στη συλλογική μνήμη. (4) Οι έντονες, μονότονες και πολλάκις θεατρικές, προεκλογικές αντεκκλήσεις, οι πομπώδεις διακηρύξεις (από όλους!) για «αλλαγή», κάθαρση, διαφάνεια, λύση κ.λπ., και η υποτίμηση, από πολλούς, της νοημοσύνης του κόσμου, αυξάνουν την ήδη μεγάλη απαξίωση για την πολιτική, τους πολιτικούς και τους ακριβοπληρωμένους (;) επικοινωνιολόγους τους.
Στο γράφημα παρουσιάζεται η πορεία μόνο των τεσσάρων κομμάτων ΔΗΣΥ, ΑΚΕΛ, ΔΗΚΟ και ΕΔΕΚ, που είναι (από το 1981) τα κόμματα εξουσίας. Τα ποσοστά τους υπολογίζονται σε σχέση με τους ΕΓΓΕΓΡΑΜΜΕΝΟΥΣ (*) ψηφοφόρους (και όχι με τις έγκυρες ψήφους) για να αναδεικνύονται τα ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΑ ποσοστά του λαού που τα εμπιστεύεται, τη στιγμή της εκάστοτε ψηφοφορίας. Ο κάθε εκλογέας μπορεί να βλέπει διαφορετικά τις εκλογές, αλλά όλοι έχουν το ίδιο μερίδιο της ευθύνης της θέσης τους στις 30 Μαΐου.
Μερικά σημαντικά ερωτήματα για τις Εκλογές του 2021 είναι και τα εξής: (1) Οι πιο πάνω καταθλιπτικές συνθήκες, πόσο πολύ θα επηρεάσουν τη σύνθεση της νέας Βουλής; Θα υπάρξει αλλαγή του πολιτικού σκηνικού; (2) Πόσο πολύ θα βγουν ζημιωμένα τα τέσσερα κόμματα εξουσίας; (3) Θα μπορέσει το 4ο κόμμα να μπει στην 3η κατανομή των εδρών και να αποσπάσει, έτσι, έδρες από τα δύο μεγαλύτερα κόμματα; (4) Πόσο βολική (ή άβολη;) θα είναι για τα μεγάλα κόμματα η συμμετοχή στις εκλογές πληθώρας μικρών κομμάτων; (5) Ποια μικρά κόμματα θα παραμείνουν και ποια εξωκοινοβουλευτικά κόμματα θα μπουν στη νέα Βουλή; Πόσες ψήφοι σε αυτά, θα αποδεικτούν ανίσχυρες να εξαργυρωθούν σε έδρα ή έδρες; Πώς θα διαμοιραστούν αυτές οι έδρες στα δύο μεγαλύτερα κόμματα, στην 3η κατανομή; (6) Πώς θα επηρεάσει η μεγάλη αποχή (**) την κατανομή των εδρών αυτή τη φορά; Ενώ το 1981 η αποχή (μαζί με τα λευκά/άκυρα) ήταν 5%, το 2016 έγινε 35%. Δηλαδή εφτα-πλασιάστηκε! Όμως αυτή η τεράστια αύξηση της αποχής, ελάχιστα επηρέασε τον αριθμό των εδρών του πρώτου και του δεύτερου κόμματος. Τον Μάϊο του 2016, ενώ τα δύο μεγαλύτερα κόμματα είχαν την εμπιστοσύνη του 37% του λαού (20 % +17 %), τελικά (νόμιμα) εξασφάλισαν, μαζί, το 61% των εδρών της Βουλής (34 από τις 56) αλλά και την εντύπωση ότι έχουν το ανάλογο ποσοστιαίο εκτόπισμα στον λαό, με ό,τι (θετικό ή αρνητικό) αυτό συνεπάγεται, ιδίως για το εθνικό θέμα.
Την επόμενη των Βουλευτικών Εκλογών, θα ακολουθήσουν οι συνηθισμένες αναλύσεις των αποτελεσμάτων, με όλους να δηλώνουν «κερδισμένοι» και να καλούν τον κόσμο σε ... ενότητα, σύμπνοια κ.λπ. Η ημερήσια διάταξη όμως, θα συμπεριλαμβάνει πολύ σοβαρά θέματα, πλέον: (α) τα ονόματα των πιθανών υποψηφίων για την Προεδρία της Βουλής (β) την επερχόμενη άτυπη (ή άτοπη, για πολλούς) Πενταμερή Διάσκεψη και (γ) τις πιθανές συμμαχίες ενόψει των επόμενων Προεδρικών Εκλογών, του Φεβρουαρίου του 2023, «αν υπάρχει Κυπριακή Δημοκρατία ως τότε»...
(*) Οι εγγραμμένοι ψηφοφόροι του 2016 ήταν σχεδόν διπλάσιοι από τους αντίστοιχους του 1981.
(**) Στην αποχή θα πρέπει να προστεθούν και οι χιλιάδες (παλιοί και νέοι εκλογείς) που αρνούνται
να εγγραφούν στον εκλογικό κατάλογο.
Σώτος Βοσκαρίδης
Πρώην Επίκουρος Καθηγητής ΤΕΠΑΚ
