Οι πρώτες ενέργειες, όσο σίδερο και νεύρα ήταν βραστά ακόμα μετά το παιχνίδι του Σαββάτου, ήταν να απευθυνθούν στους αρμοδίους μπας και βρουν έστω εκ των υστέρων το δίκιο τους για όσα τους εκνεύρισαν.
Αφού λοιπόν έκαναν ό,τι ήταν να κάνουν, σε πρώτο στάδιο τουλάχιστον, για τον Σόουζα και τον Βασίλη, οι της ΑΕΛ έδωσαν τόπο στην οργή και στράφηκαν στα του δικού τους οίκου. Ανεξάρτητη από τα λάθη τρίτων, η εικόνα της ο ομάδας απέχει παρασάγγας από αυτήν που περίμεναν οι ίδιοι, οι ουδέτεροι, ακόμα κι οι αντίπαλοι όταν ξεκινούσε η χρονιά, και το κατά πόσον θα φτάσει στα στάνταρ που προσδοκούσαν εναπόκειται στους ίδιους και μόνο.
Προκειμένου να συγκεντρωθούν χωρίς αποπροσανατολισμούς στη δουλειά που έχουν να κάνουν και εκμεταλλευόμενοι τη συγκυρία της διακοπής, Κέρκεζ και Σοφοκλέους κατέληξαν στη μέθοδο του παλιού, καλού «ritiro». Της τακτικής που έχει τις ρίζες της στην Ιταλία της δεκαετίας του ‘60 αλλά εφαρμόζεται κατά καιρούς και στις μέρες μας από ομάδες που ψάχνουν τρόπους να ξεπεράσουν κρίσεις ή προβλήματα, με πολύ πρόσφατο παράδειγμα τη Γιουβέντους του Αλέγκρι.
Φερόμενος εμπνευστής του ο θρυλικός (εφευρέτης και του Κατενάτσιο) Ελένιο Ερέρα, ο οποίος ξεκίνησε να το εφαρμόζει όταν πήγε στην Ίντερ στο ξεκίνημα της δεκαετίας του ‘60 (κι αφού προηγουμένως είχε κατακτήσει τέσσερα πρωταθλήματα και δύο κύπελλα στην Ισπανία με Σεβίλλη και Μπαρσελόνα). Θιασώτης της αυστηρής πειθαρχίας, πέραν της απαγόρευσης του καπνίσματος, της κατανάλωσης αλκοόλ και της ρύθμισης της δίαιτας των ποδοσφαιριστών του (πράγματα αυτονόητα στις μέρες μας, όχι όμως και πριν από έξι δεκαετίες), ο Αργεντινός καθιέρωσε τον εγκλεισμό των παικτών του σε ένα απομονωμένο ξενοδοχείο λίγες μέρες πριν από κάθε αγώνα προκειμένου να τους κρατήσει μακριά από τους όποιους περισπασμούς της καθημερινότητας και να τους έχει απολύτως συγκεντρωμένους στο εκάστοτε παιχνίδι.
Μέσα στα χρόνια και αναλόγως των περιστάσεων τα ξενοδοχεία έγιναν προπονητικά κέντρα κι οι αφορμές για τις μαζώξεις ποικίλες (όπως και η διάρκειά του), όμως η κεντρική ιδέα παραμένει η ίδια. Τα πράγματα δεν πάνε καλά, κρίνεται ότι μια αλλαγή ρουτίνας θα βοηθήσει την κατάσταση και μαζευόμαστε για να αναπτερώσουμε το ηθικό, να συσφίξουμε τις σχέσεις μας και να επιστρέψουμε πιο ισχυροί στον έξω κόσμο.
Αυτή ακριβώς είναι κι η επιδίωξη της ΑΕΛ. Στο γνώριμο από την καλοκαιρινή προετοιμασία περιβάλλον της ορεινής Λεμεσού, παίκτες και τεχνική ηγεσία έχουν τη δυνατότητα να καθαρίσουν το μυαλό τους από τα τα περί διαιτησίας και τις υπερβολές που πλανώνται στην περιρρέουσα ατμόσφαιρα, να επουλώσουν την πληγωμένη τους αυτοπεποίθηση και να χαράξουν μια νέα αφετηρία όταν με καλό ξαναρχίσει το πρωτάθλημα.
