Χρήστος Ζαβός
Αν ήταν σέντερ φορ ή σέντερ μπακ και σκοράριζε μετά από στημένη φάση θα μπορούσε να τρέξει στην κερκίδα και με το δάκτυλο στο πρόσωπο ν' απαιτούσε σιωπή. Πως το έκανε ο Καρώ; Έτσι ακριβώς.
Μόνο που δεν είναι μήτε σέντερ φορ, μήτε μπακ ούτε καν παίκτης. Είναι προπονητής κατάγεται από την πρώην Δυτική Γερμανία, του γένους των Τσόρνιγκερ και τρεις αγωνιστικές μετά την έναρξη του πρωταθλήματος, απέκτησε το δικαίωμα να απαιτεί σιωπή και σεβασμό απ’ όλους μας.
Απ’ όλους όσους τον αμφισβήτησαν, απ’ όλους όσους τον χλεύασαν, απ’ όλους όσους δεν πίστεψαν στη «θεωρία του λουκάνικου» έτσι όπως την ανέπτυξε την πρώτη φορά που τον είδαμε στα λημέρια μας.
Ανάμεσα σ’ αυτούς και η αφεντιά μου που ναι μεν γραπτώς προσέγγισα με σοβαρότητα το θέμα (δες εδώ), ραδιοφωνικά δε τα έκανα μαντάρα αφού πίστεψα οι Κίρζης και Κονναφής θ’ ακούσουν ότι δεν άκουσαν ποτέ και ο Φανούρης θα τρέχει από δω και από κει να δικαιολογήσει τα αδικαιολόγητα λέγοντας μας παραμύθια της Χαλιμάς.
Χέσε όμως την αφεντιά μου. Ας διευρύνουμε την ερώτηση προς το ευρύ κοινό λίγο παραπάνω. Είναι κανείς Απολλωνίστας που δεν λαμβάνει συνταγογράφηση από τις Υπηρεσίες Ψυχικής Υγείας και πίστευε ότι η ομάδα μετά από τρία ματς θα έχει το απόλυτο;
Όποιος απαντήσει θετικά, είτε ψεύδεται λαμβάνοντας όντως συνταγές γιατρού, είτε πάσχει από το σύνδρομο της μητριάς της Χιονάτης που κάθε μέρα νόμιζε ότι είναι η πιο όμορφη του δάσους.
Αφήνοντας τα παραμύθια κατά μέρους και ασχολούμενοι με την πραγματική ζωή, καλά, καλά ούτε οι ίδιοι στον Απόλλωνα δεν πίστευαν ότι ο Γερμανός θα μπει φορτσάτος και με το «έτσι και το θέλω» θα κερδίζει ομάδες, χωρίς κόφτη, με αριθμητικό μειονέκτημα, με ανατροπή, με κύπριους, με τραυματίες ένα σωρό και με όλους εμάς να στέλνουμε αρνητική ενέργεια.
Ομολογώ ότι ο φόβος που σκόρπισαν οι εμφανίσεις με την Ζίλινα, ήταν τέτοιος που ο καθένας σκεφτόταν διάφορα εκτός απ’ αυτό που έκανε ο Γερμανός στα τρία πρώτα ματς. «Αλλόθρησκος» ο Κονναφής, πότε θα φύγει ο Κίρζης, τι θα βρει πάλι να πει ο Φανούρης, γιατί διαλύθηκε ο κορμός της ομάδας, που στο διάολο βρήκε τον Γερμανό φαφλατά, ποιος πληρώνει τον Κατελάρη, τι σκατά κάνει μες στην ομάδα ο Φιλιώτης και πάει λέγοντας.
Και όμως, το χάι λάιτ του χθεσινού ματς για τον φαντασιακό «ψυχολόγο» των Απολλωνιστών δεν ήταν μήτε η κόντρα του Γιάνγκα που κέρδισε το αυτογκόλ, μήτε το χαμένο πέναλτι του Πίττα, ούτε η «λιβανέζικη κουζίνα» του Ζράντι. Ήταν κατά την άποψη μου το χειροκρότημα της Δυτικής προς τον Φιλιώτη ενόσω έβγαινε από το ματς.Ακριβώς αυτή η συλλογική αντίδραση εκ μέρους των «δυτικών» αναδεικνύει εμμέσως τον σεβασμό προς το έργο του Γερμανού κόουτς.
Ο οποίος πέραν του ότι δημιουργεί χαρακτήρα εντός του συνόλου, πέραν του ότι εμφανίζει στο γήπεδο παίκτες που ενδιαφέρονται ο ένας για τον άλλο (η φωτογραφία των Νταμπό- Γιάνγκα να σηκώνουν τον Πίττα από το έδαφος αμέσως μετά το χαμένο πέναλτι, επιβεβαιώνει την παροιμία των Κινέζων για τις χίλιες λέξεις), έχει φέρει στην Κύπρο ένα παιγνίδι που μέχρι στιγμής φαίνεται να δυσκολεύει τους αντίπαλους.
Το pressing που κάνει η ομάδα ψηλά, σε συνδυασμό με την αψεγάδιαστη εφαρμογή του transition, αποδεικνύει ότι όντως στην Κύπρο είμαστε τακτικά οπισθοδρομικοί και μάλλον ανενημέρωτοι για το πώς αντιμετωπίζονται διαφόρων ειδών παιγνίδια, όχι και τόσο συμβατικά με το κυπριακό ποδοσφαιρικό μυαλό.
Με αυτά και με αυτά ο Απόλλωνας χωρίς αμυντικό χαφ, με τον Κατελάρη να είναι στο καλύτερο επίπεδο της καριέρα του αφού για πρώτη φορά χθες παρουσιάστηκε ήρεμος στο παιγνίδι του, τον Φιλιώτη που απέναντι στον απείθαρχο Οκριασβίλι πρόταξε πειθαρχία και τον κέρδισε και με τον Ζράντι να μπαίνει σφήνα υποψήφιος για το «καλύτερο στατικό σουτ» των τελευταίων δέκα χρόνων… και με μια πλειάδα παικτών να είναι εκτός για διάφορους λόγους κάνει το τρία στα τρία και όλους φίλους και εχθρούς να σιωπούν, αναλογιζόμενοι την φετινή ομάδα των «φυγάδων».
Το φετινό πείραμα με τα πιο πάνω δεδομένα και άλλα πολλά, δεν ξέρω τι αποτελέσματα έχει και ποια συμπεράσματα θα εξαχθούν με το πέρας του χρόνου, αλλά ο παντελώς άγνωστος σε μας «εφευρέτης» Τσόρνιγκερ, αξίζει σεβασμού και μελέτης και εκ μέρους των οπαδών της ομάδας στήριξη και μόνο.
Σιωπή λοιπόν να δούμε τη συνέχεια. Ή σσσσκασμός σε μια πιο αγενή βερσιόν του Γερμανού τον οποίο άμα δεις στην πόλη μην του πεις για την Κυριακή γιατί μάλλον μας έχει καταλάβει. Εμείς πάντως τώρα αρχίσαμε… μήπως και τον καταλάβουμε.
