Λένε πως δεν υπάρχει τίποτα χειρότερο από την εκδίκηση μιας γυναίκας που νιώθει προδομένη. Μπορεί να σκεφτεί ακραίους τρόπους για να πάρει το αίμα της πίσω, χωρίς να υπολογίζει τις συνέπειες.
Στην περίπτωση της 35χρονης Κίκας, της σημερινής μας πρωταγωνίστριας, δεν είναι εύκολο να προσδιορίσει κανείς ποιος είναι ο θύτης και ποιο το θύμα.
Κύπρος - «Ο πεθερός μου με δίδαξε τον έρωτα»
Μια όμορφη γυναίκα, με αυστηρό ύφος που δεν αφήνει και πολλά περιθώρια για να την πλησιάσεις. Είναι στα όρια του αντικοινωνικού κάνοντάς σε να διερωτάσαι τι θέλει εδώ.
«Ζω και εργάζομαι στην Λευκωσία. Είμαι ελεύθερη, έχω το δικό μου σπίτι και λατρεύω την δουλειά μου. Δεν μου λείπει κάτι ή αν θες δεν υπάρχει κάτι που να ονειρεύτηκα και να μην το έχω».
Αρχίζει να αφηγείται με ένα υπεροπτικό ύφος προκαλώντας ερωτήματα αν αυτή η συμπεριφορά είναι ένεκα χαρακτήρα ή άμυνα.
«Τον Θανάση τον γνώρισα μέσω μιας συναδέλφου, είχαμε πάει για μεσημεριανό, τον συναντήσαμε εκεί και κάθισε μαζί μας. Με γοήτευσε από το πρώτο λεπτό. Έξυπνος, πετυχημένος και φαινόταν ότι πατούσε γερά στα πόδια του. Δεν είναι κούκλος αλλά για μένα η εξωτερική εμφάνιση δεν είναι κριτήριο. Μέχρι το βράδυ μου έστειλε αίτημα φιλίας στο facebook. Την επόμενη βδομάδα μιλούσαμε ήδη με τις ώρες στο τηλέφωνο και μέσα στον μήνα ήταν πλέον ο εραστής μου».
Περιγράφει με το ίδιο αποξενωμένο βλέμμα, μοιάζει σαν να κουτσομπολεύει την ζωή κάποιου άλλου.
«Ήξερα ότι ήταν παντρεμένος, ήξερα όμως και ότι δεν περνούσε καλά εντός του γάμου του. ‘’Είναι ξενέρωτη, χωρίς κανένα ενδιαφέρον’’, αυτά και άλλα τόσα, πολύ χειρότερα, έλεγε για την γυναίκα του. ‘’Θα χωρίσω, την βαριέμαι’’, αυτό άκουγα συνέχεια. Επαναλάμβανε πως είναι κρίμα, πως την λυπόταν γιατί είναι μόνη στην Λευκωσία αφού η οικογένεια και οι φίλοι της διαμένουν Πάφο. ‘’Κάνε υπομονή, κοντεύει ο καιρός, και, και, και».
Κύπρος: «Ο εραστής μου είναι ο άντρας της καλύτερής μου φίλης»
Το πρόσωπό της πήρε μια άγρια μορφή, ο τόνος της φωνής της ήταν δυνατός και έντονος σαν να ήθελε να την ακούσουν οι γύρω της, σαν να επιδίωκε την δικαίωση, την εξιλέωση.
«Ένα πρωινό Σαββάτου, σε μια βόλτα, σαν να έσπασε ο διάβολος το ποδάρι του, τους βρήκα μπροστά μου. Χεράκι-χεράκι! Ένα ερωτευμένο ζευγαράκι… Πλησίασα, φανερά εκνευρισμένη. Ο Θανάσης πάγωσε, τον έλουσε κρύος ιδρώτας, άσπρισε. ‘’Κίκα’’ της συστήθηκα και με την σειρά της μου απάντησε ‘’Παναγιώτα, χάρηκα’’, εγώ πάλι καθόλου. Βλέποντάς την από κοντά αντιλαμβάνομαι προς έκπληξή μου ότι ήταν έγκυος. Αφού είπαμε διάφορες αρλούμπες, ρώτησα και μου το επιβεβαίωσε τρισευτυχισμένη».
Ζήλια! Ζωγραφισμένη παντού επάνω της. Όσο και αν προσπαθούσε να την κρύψει και να το παίξει υπεράνω, ήταν αδύνατο!
«Με κορόιδεψε. Εμένα! Έπαιξε μαζί μου με τον χειρότερο τρόπο. Δεν το χωρούσε το μυαλό μου. Ο εγωισμός μου. Τον περίμενα το βράδυ στο σπίτι αποφασισμένη για εκδίκηση. Είχα σκεφτεί και σχεδιάσει τα πάντα μέχρι την παραμικρή λεπτομέρεια. Ήρθε, φρόντισα να το κάνουμε όσο πιο άγρια και παθιασμένα γινόταν. Το βιντεοσκόπησα. Το επόμενο πρωί το έστειλα στην γυναίκα του. Μας έδειχνε σε «κολασμένες» στιγμές… Δεν με νοιάζει αν με πείτε κακιά, στριμμένη και όλα τα κοσμητικά παρεμφερή. Ούτε με νοιάζει πώς ένιωσαν ούτε ο ένας ούτε ο άλλος. Με την Κίκα δεν παίζει κανείς!».
Απότομη, σκληρή μέχρι και το τέλος, δεν είχε μετανιώσει λεπτό για την πράξη της. Περαιτέρω ερωτήσεις ήταν εντελώς αχρείαστες στην περίπτωσή της.
Η εκδίκηση είναι ένα πιάτο που τρώγεται κρύο, λέει ο σοφός λαός, καλό όμως θα είναι να προσέχουμε λίγο τον «άμαχο πληθυσμό».
