Δημήτρης Λουκά
Στο κελί θα παραμείνει ο 69χρονος, ο οποίος φέρεται να πυροβόλησε τον 45χρονο γιο του, ενώ βρίσκονταν στην οικία τους στα Πυργά της επαρχίας Λάρνακας, το βράδυ της 26ης Μαΐου.
Ο 69χρονος, άσκησε έφεση αφού θεώρησε, «εσφαλμένη την απόφαση του παραπέμποντος Δικαστηρίου να διατάξει την κράτηση του μέχρι τότε, στη βάση ότι υπήρχε κίνδυνος επηρεασμού μαρτύρων».
«Κατά τη θέση του, δεν συνεκτιμήθηκε ορθά το μαρτυρικό υλικό και έγινε εσφαλμένη ερμηνεία και εφαρμογή των σχετικών νομολογιακών αρχών», αναφέρει η απόφαση του Ανωτάτου.
Μάρτυρες συγγενείς και γείτονας
Ο παραπονούμενος είναι γιος του Εφεσείοντα και το περιστατικό από το οποίο προκύπτουν οι κατηγορίες φέρεται να επεσυνέβηκε στην κατοικία όπου αμφότεροι διέμεναν, μαζί και η σύζυγος του κατηγορούμενου και άλλοι δύο γιοι του. Όλοι είναι μάρτυρες του περιστατικού, όπως και ένα φιλικό του Εφεσείοντα πρόσωπο. Βασικός μάρτυρας είναι ακόμα ένας γείτονας, που είχε προστρέξει μετά τους πυροβολισμούς και είδε την προσπάθεια αφόπλισης του Εφεσείοντα.
Όπως σημειώνει το Ανώτατο, «προεξάρχον στοιχείο στην κατάληξη του πρωτόδικου Δικαστηρίου ήταν η στενή συγγενική σχέση μεταξύ του Εφεσείοντα και των βασικών μαρτύρων κατηγορίας».
Δεν υπήρχε μαρτυρία ότι ο Εφεσείων επηρέασε τον παραπονούμενο για να δώσει συμπληρωματική κατάθεση, ούτε καν ότι επιχείρησε κάτι τέτοιο. Ούτε και ήταν απαραίτητο να καταδειχτεί τέτοια εκ μέρους του συμπεριφορά.
Η απόφαση αναφέρει ότι: «Εύστοχα το πρωτόδικο Δικαστήριο χαρακτήρισε το γεγονός ως ενδεικτικό του κινδύνου. Ούτε υπήρχε ή απαιτείτο μαρτυρία για οικονομικό εκβιασμό ή πίεση προς τα μέλη της οικογένειας του από τον Εφεσείοντα. Η οικονομική εξάρτηση, μικρού ή μεγάλου βαθμού, αντικειμενικά καθιστούσε τους μάρτυρες πιο ευάλωτους και τρωτούς σε πιέσεις και επομένως συνιστούσε μοχλό πίεσης που θα μπορούσε να χρησιμοποιηθεί. Γι΄ αυτό και το πρωτόδικο Δικαστήριο αναφέρθηκε σε ενίσχυση της διαπίστωσης του περί του κινδύνου επηρεασμού τους».
«Πολύ σοβαρή υπόθεση»
Εν κατακλείδι το Ανώτατο σημειώνει πώς επρόκειτο για πολύ σοβαρή υπόθεση με τους βασικούς μάρτυρες να προέρχονται όλοι από το στενό συγγενικό και φιλικό περιβάλλον του Εφεσείοντα. Ο κίνδυνος επηρεασμού τους, στην περίπτωση που ο Εφεσείων παρέμενε ελεύθερος, αναδυόταν αντικειμενικά στις περιστάσεις της υπόθεσης ως πραγματικός και οι φόβοι για επηρεασμό τους ήταν εύλογα δικαιολογημένοι, αντισταθμίζοντας ως παράμετρος του δημοσίου συμφέροντος στην προώθηση μιας πολύ σοβαρής, επαναλαμβάνουμε, υπόθεσης το δικαίωμα ελευθερίας του Εφεσείοντα.
«Καταλήγουμε ότι δεν υπάρχει περιθώριο για επέμβαση του Εφετείου στην άσκηση της διακριτικής ευχέρειας του πρωτόδικου Δικαστηρίου, που κινούμενο μέσα στα ορθά νομολογημένα πλαίσια δικαιολογημένα διέταξε την κράτηση του Εφεσείοντα».
