Με γλαφυρό τρόπο, περιγράφει ο Σενέρ Λεβέντ, τα έκτροπα που βίωσε, αλλά και την απειλή κατά της ζωής του, όταν οι εθνικιστές βανδάλισαν τα γραφεία της εφημερίδας «Αφρίκα».
Στο άρθρο του, που δημοσιεύεται στην εφημερίδα «Πολίτης», ο κ. Λεβέντ, συγκλονίζει, με την αναφορά του στην επιστράτευση και του δικού του, προσωπικού, πιστολιού, το οποίο διαθέτει κατόπιν άδειας, για να μπορέσει να αμυνθεί, σε περίπτωση που απειληθεί η ζωή του:
«Εκείνοι που έκαναν κομμάτια τα τζάμια μας, αναρριχούνται στο μπαλκόνι, στα παράθυρα, για να μπουν μέσα. Και μπαίνουν μέσα. Οι φίλοι λένε, πανικόβλητοι: "Έρχονται να σε σκοτώσουν". Έχω ένα πιστόλι. Με άδεια. Το πήρα όταν δεχθήκαμε πυροβολισμούς. Έβαλα την γεμιστήρα. Το όπλισα. Περιμένω.».
Στην συνέχεια, όμως, η «αστυνομία» παρεμβαίνει και εμποδίζει τους τραμπούκους: «Ακριβώς, εκείνη την στιγμή, η "αστυνομία" μπαίνει μέσα και εμποδίζει εκείνους που εισήλθαν στην εφημερίδα. Αμυνόμαστε. (...) Στοιβάζουμε τις καρέκλες και τα τραπέζια πίσω από την πόρτα. Παίρνουμε θέση μπροστά στα παράθυρα.».
«Μήπως περιμένει να μας σκοτώσουν»
Πριν από την επέμβαση της «αστυνομίας», ο κ. Λεβέντ καλούσε απελπισμένα τον γενικό διευθυντή της, καθώς τα μέλη της, απλώς παρακολουθούσαν, όπως αναφέρει:
«Παντού πέφτουν πέτρες. Τι κάνει η "αστυνομία"; Παρακολουθεί! Η "αστυνομία" δεν μπορεί να εμποδίσει εκείνους που μπροστά στα μάτια της αρπάζουν πέτρες και τις πετάνε. Τηλεφωνώ στον γενικό διευθυντή της "αστυνομίας". "Βρίσκεται σε συνάντηση", λέει η γραμματέας του. "Είναι πολύ επείγον", της λέω. "Είναι σε σύσκεψη", λέει πάλι η γραμματέας, μετά από σύντομη παύση. "Τότε, ρωτήστε τον", της λέω, "μήπως περιμένει να μας σκοτώσουν;". Και κλείνω το τηλέφωνο.».
