Τις πιθανές εστίες ρύπανσης του νερού της θάλασσας των παραλιακών πόλεων, επισημαίνει ο πρόεδρος της κοινοβουλευτικής επιτροπής περιβάλλοντος, Χαράλαμπος Θεοπέμπτου και αναγνωρίζει ως βάσιμες τις ανησυχίες πολιτών πως τα προβλήματα δεν αντιμετωπίζονται από τις αρμόδιες Αρχές αλλά μπαίνουν κάτω από το χαλί.
Φέρει ως χαρακτηριστικό παράδειγμα την περίπτωση της Λεμεσού. «Προβλήματα ρύπανσης αντιμετωπίζουν όλες οι παράκτιες πόλεις όμως οι πιο δραστήριοι κάτοικοι της Λεμεσού συχνά προβάλουν παράπονα για την ποιότητα του νερού της θάλασσας. Όμως ο Δήμος αντί να κάνει μελέτη για να εντοπιστούν οι πηγές των προβλημάτων και να δοθεί λύση, πλήρωνε κυρίως για τον καθαρισμό των νερών», αναφέρει ο βουλευτής του Κινήματος Οικολόγων.
Μια τέτοια έρευνα θα πρέπει να εξετάσει όλες τις πιθανές πηγές ρύπανσης, προσθέτει ο Χαράλαμπος Θεοπέμπτου και τις παραθέτει, αρχίζοντας από τη διαπίστωση πως υπάρχουν «ποτάμια που καταλήγουν στη θάλασσα χωρίς καμιά κατασκευή που να παγιδεύει τα απόβλητα από το να φτάνουν στο νερό». Για να εισηγηθεί πως «το πιο σωστό φυσικά είναι να υπάρχει επίβλεψη και να επιβάλλεται αυστηρή τιμωρία σε όσους απορρίπτουν απόβλητα στις λεκάνες ποταμών ή οπουδήποτε αλλού ή όταν κάνουν διάφορες παρεμβάσεις σε ποταμούς».
Ο ζωολογικός κήπος
Μια άλλη οδός ρύπανσης της θάλασσας, εξήγησε ο βουλευτής είναι η ακόλουθη: «Μετά από μια βροχή, όλες οι ακαθαρσίες από τους δρόμους οδηγούνται στους υπονόμους, που καταλήγουν με αγωγούς στη θάλασσα. Ακόμη και στον Μόλο, στην περίπτωση της Λεμεσού». Για να παραθέσει σε αυτό το σημείο και την προσωπική του εμπειρία λέγοντας πως «μια φορά με είδε κάποιος να εξετάζω τον αγωγό ομβρίων που καταλήγει στη θάλασσα και βρίσκεται μπροστά από τον ζωολογικό κήπο και μου είπε ότι όποτε βρέχει έρχονται λύματα από τα ζώα του κήπου και μυρίζει άσχημα εκεί».
Λύματα από βυτιοφόρα
Σε ό,τι αφορά τους υπονόμους, ο Χαράλαμπος Θεοπέμπτου σημειώνει: «Ένα κόλπο που κάνουν επιτήδειοι σε διάφορες πόλεις είναι να ρίχνουν λύματα από το βυτιοφόρο τους στους υπονόμους για να κερδίσουν χρόνο από το ταξίδι στον εγκεκριμένο χώρο απόρριψης που στη Λεμεσό είναι στο Βατί. Είναι κάτι που πρέπει να εξεταστεί Αν εφαρμοζόταν σωστά η νομοθεσία για τα απόβλητα δε θα είχαμε τέτοια προβλήματα ούτε με τα στερεά ούτε με τα υγρά».
Συνεχίζοντας, αναφέρεται «στο ιχθυοτροφείο, δίπλα από το νέο λιμάνι Λεμεσού, που είναι πολύ κοντά στην ακτή», υπογραμμίζοντας πως «θα πρέπει να εξεταστεί αν επηρεάζει την ποιότητα νερών των λουόμενων. Θέτει επίσης και το εξής ερώτημα: «Πηγαίνει τακτικά το σκάφος που μαζεύει τα απόβλητα από τα πλοία του αγκυροβολίου;». Για να ξεκαθαρίσει ότι «πρέπει να υπάρχουν, με βάση τον νόμο, τα έντυπα που το αποδεικνύουν».
Νέα καίρια ερωτήματα
Ακολούθως, ο πρόεδρος της επιτροπής περιβάλλοντος της Βουλής, θέλοντας να στείλει το μήνυμα πως απαιτούνται έλεγχοι από τις αρμόδιες Αρχές για να διαπιστώνουν την καταλληλότητα των υποδομών και τη συμμόρφωση των ιδιωτών, παρέθεσε μια σειρά από νέα καίρια ερωτήματα. Συγκεκριμένα:
· Έχουμε σωστά συστήματα απορρόφησης λυμάτων από σκάφη στο παλιό λιμάνι, στο νέο λιμάνι και στην μαρίνα; Είναι εύχρηστα και λειτουργούν χωρίς προβλήματα;
· Ελέγχονται τα σκάφη που κάνουν παράκτιο τουρισμό και πάρτι για τη διαχείριση των υγρών και στερεών αποβλήτων τους;
· Στην περίπτωση της Λεμεσού, πόσο επηρέασε η απόρριψη τεράστιων ποσοτήτων λάσπης και νερών από τις εκσκαφές για την κατασκευή των πύργων στο παραλιακό μέτωπο;
· Στη Λάρνακα, τί θα γίνει με τις κατασκευές που θα γίνουν στην περιοχή των πρώην ντεποζίτων πετρελαίου και γκαζιού;
Μεσογειακό φαινόμενο
Τέτοιου είδους προβλήματα δεν αποτελούν αποκλειστικό κυπριακό φαινόμενο καθώς παρατηρούνται και επηρεάζουν δυσμενώς, γενικά την παράκτια ζώνη και τις παραλιακές πόλεις. «Η Μεσόγειος ελκύει ένα τεράστιο αριθμό τουριστών κάθε χρόνο και γι’ αυτό, όπως και σε όλες τις παράκτιες πόλεις του κόσμου, οι μεσογειακές παράκτιες πόλεις αντιμετωπίζουν ιδιαίτερα προβλήματα», διευκρίνισε ο Χαράλαμπος Θεοπέμπτου.
Ποια μέτρα λαμβάνονται; «Η πολιτική που εφαρμόζεται εδώ και πολλά χρόνια για αποφυγή η τουλάχιστον μείωση των προβλημάτων είναι γνωστή ως ολοκληρωμένη διαχείριση παράκτιων ζωνών, η οποία δίνει έμφαση στο συντονισμό των διαφόρων πολιτικών, τη διαχείριση, τους αναπτυξιακούς στόχους, τους διάφορους τομείς δραστηριοτήτων, τη συμμετοχή των ενδιαφερομένων και το συλλογικό και το ατομικό καλό», απάντησε.
Η δικαιολογία της Κύπρου
Η Κυπριακή Δημοκρατία ωστόσο δεν εφαρμόζει τη συγκεκριμένη πολιτική, σημείωσε ο βουλευτής των Οικολόγων, εξηγώντας και τον λόγο: «Παρότι εδώ και πάνω από 10 χρόνια έπρεπε και η Κύπρος να την εφαρμόσει, προβάλουμε τη δικαιολογία ότι τη μελετούμε, όπως και τη σύμβαση της Βαρκελώνης για την παράκτια ζώνη».
Καταλήγοντας ξεκαθάρισε πως οι πιο πάνω πιθανές πηγές ρύπανσης «ισχύουν για πολλές παραλιακές πόλεις, όπως και της Κύπρου», τονίζοντας πως «αν πραγματικά θέλουμε να μειώσουμε το πρόβλημα της ρύπανσης των παραλιών έχουμε πολλά να κάνουμε. Απλώς πρέπει να εντοπίσουμε τα άμεσα και μικρά μέτρα τώρα και να προγραμματιστούμε για τα πιο μεγάλα».
Πηγή: Αλήθεια
