Αναφορικά με το θέμα απουσίας θεσμικού πλαισίου λειτουργίας παιδικών κατασκηνώσεων και αρμόδιου φορέα ελέγχου, και ασκώντας τις εξουσίες στο πλαίσιο των θεσμικών αρμοδιοτήτων μου, είμαι υποχρεωμένη να επανέλθω για τρίτη φορά[1], επαναφέροντάς το στη δημοσιότητα, τρία χρόνια μετά τη δημοσιοποίηση της Έκθεσης[2] του Γραφείου. Αφορμή για την παρούσα δημόσια τοποθέτησή μου αποτελούν παράπονα (4), που μου υποβλήθηκαν εντός της χρονικής περιόδου 2022-2023 από γονείς παιδιών που συμμετείχαν σε κατασκηνώσεις και αφορούν:
- Τραυματισμό παιδιού που χρησιμοποίησε παιχνίδι που βρισκόταν στον κατασκηνωτικό χώρο και τον τρόπο με τον οποίο έτυχε χειρισμού τόσο ο τραυματισμός όσο και το όλο περιστατικό γενικότερα από το προσωπικό της κατασκήνωσης.
- Κακομεταχείριση παιδιών και εκφοβιστική συμπεριφορά από πλευράς ομαδαρχών και αρχηγού κατασκήνωσης προς τα παιδιά.
- Διαδικασίες εξέτασης των αιτήσεων για συμμετοχή παιδιών σε κατασκήνωση.
Για άλλη μια φορά διαπιστώνω αποτυχία του Κράτους να διασφαλίσει τα δικαιώματα των παιδιών και να ανταποκριθεί στην ανάγκη δημιουργίας θεσμικού πλαισίου λειτουργίας παιδικών κατασκηνώσεων και καθορισμού αρμόδιου φορέα ελέγχου.
Η Έκθεση του Γραφείου μου, αναφορικά με την απουσία θεσμικού πλαισίου λειτουργίας παιδικών κατασκηνώσεων και αρμόδιου φορέα ελέγχου, Ιούλιος 2020, διαβιβάστηκε στο Υπουργείο Παιδείας, Αθλητισμού και Νεολαίας, το Υπουργείο Εσωτερικών, τον Υφυπουργό Τουρισμού και τον Πρόεδρο Ένωσης Δήμων. Κοινοποιήθηκε δε στις Κοινοβουλευτικές Επιτροπές Παιδείας και Πολιτισμού, Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων και Ίσων Ευκαιριών μεταξύ Αντρών και Γυναικών, Οικονομικών και Προϋπολογισμού, Νομικών, Εσωτερικών και στην Παιδοβουλή. Παρά το ότι το θέμα συζητήθηκε ενώπιον Κοινοβουλευτικών Επιτροπών και τηρήθηκε αλληλογραφία μεταξύ του Υπουργείου Παιδείας, Αθλητισμού και Νεολαίας με το Υφυπουργείο Τουρισμού και το Υφυπουργείο Κοινωνικής Πρόνοιας, δεν οδήγησε σε λήψη αποφάσεων για την κάλυψη του θεσμικού κενού. Τα αρμόδια Υπουργεία, κάθε ένα ξεχωριστά, δεν θεωρεί ότι μια τέτοια ρύθμιση εμπίπτει στη δική του αρμοδιότητα και/ή έλεγχο και ως αποτέλεσμα τούτου καμία ενέργεια δεν έχει ληφθεί προς αυτή την κατεύθυνση μέχρι σήμερα.
Θεωρώ ανεπίτρεπτο το γεγονός ότι το Κράτος αποτυγχάνει για μία ακόμη φορά να εκπληρώσει τις υποχρεώσεις του, όπως αυτές απορρέουν από τη Σύμβαση των Ηνωμένων Εθνών για τα Δικαιώματα του Παιδιού. Με την έναρξη της καλοκαιρινής περιόδου συνέχισαν να διοργανώνονται για ακόμα μία χρονιά, παιδικές κατασκηνώσεις, χωρίς προδιαγραφές και έλεγχο, με παιδιά όλων των ηλικιών συμμετέχουν σε αυτές και η πολιτεία ακόμα διερωτάται ποιος θα είναι ο αρμόδιος υπεύθυνος την ίδια στιγμή που οι εμπλεκόμενες Υπηρεσίες αναλώνονται σε επιχειρηματολογία προκειμένου να απαλλαγούν της ευθύνης.
Καλώ, επομένως, την Πολιτεία, χωρίς καμία άλλη καθυστέρηση και κωλυσιεργία, να προβεί στις δέουσες ενέργειες, οι οποίες να διασφαλίζουν τα δικαιώματα των παιδιών που παίρνουν μέρος σε παιδικές κατασκηνώσεις: για προστασία, ασφάλεια, υγεία, καταλληλότητα των παρεχόμενων προγραμμάτων και δραστηριοτήτων ανάλογα με την ηλικία των παιδιών που συμμετέχουν, αλλά ιδίως για την καταλληλότητα του προσωπικού που επιλέγει κατά την απόλυτη κρίση του ο διοργανωτής της κατασκήνωσης και που έχει υπό την ευθύνη του την επίβλεψη και την ασφάλεια παιδιών.
[1] Βλ. Δημόσια Τοποθέτηση Επιτρόπου Προστασίας των Δικαιωμάτων του Παιδιού κας Δέσπως Μιχαηλίδου σχετικά με την απουσία θεσμικού πλαισίου λειτουργίας παιδικών κατασκηνώσεων και αρμόδιου φορέα ελέγχου, ημερ. 23/6/2022. Βρίσκεται αναρτημένη στην ιστοσελίδα www.childcom.org.cy.
[2] Έκθεση Επιτρόπου αναφορικά με την απουσία θεσμικού πλαισίου λειτουργίας παιδικών κατασκηνώσεων και αρμόδιου φορέα ελέγχου, Ιούλιος 2020. Βρίσκεται αναρτημένη στην ιστοσελίδα www.childcom.org.cy.
