Το αλύχτισμα της αζτεκικής σφυρίχτρας του θανάτου ήταν το τελευταίο πράγμα που ακουγόταν σε πολλές ανθρωποθυσίες. Ο ανατριχιαστικός ήχος της περιγράφεται ως «ο πιο τρομακτικός στον κόσμο» και κυμαίνεται μεταξύ του ήχου ενός τρομακτικού φυσήματος του ανέμου και «της κραυγής χιλίων πτωμάτων».
Μια νέα μελέτη διαπίστωσε ότι αυτό το όργανο είναι εξίσου τρομακτικό και για τους ανθρώπους σήμερα, όπως ήταν πριν από 500 χρόνια.
Επιστήμονες από το πανεπιστήμιο της Ζυρίχης έπαιξαν τον ήχο της αζτεκικής σφυρίχτρας του θανάτου σε μια ομάδα εθελοντών και κατέγραψαν πώς αντέδρασε ο εγκέφαλός τους. Οι συμμετέχοντες που το άκουσαν ανέφεραν ότι ένιωσαν φόβο, ενώ οι σαρώσεις του εγκεφάλου έδειξαν ότι ο ήχος τους έβαλε σε κατάσταση εγρήγορσης, ενεργοποιώντας περιοχές του εγκεφάλου που σχετίζονται με βασικά συναισθήματα όπως ο θυμός, ο φόβος και η λύπη.
Οι ερευνητές πιστεύουν ότι οι σφυρίχτρες μπορεί να χρησιμοποιούνταν για να τρομάξουν τα θύματα και τους θεατές κατά τη διάρκεια τελετών ανθρώπινης θυσίας.
Ο επικεφαλής συγγραφέας, καθηγητής Sascha Frühholz, δήλωσε στην Daily Mail: «Ο ήχος είναι τραχύς και υψηλής συχνότητας και, ως ακροατές, συνήθως δεν μας αρέσουν τέτοιοι ήχοι».
Εσείς, είστε αρκετά γενναίοι για να τον ακούσετε;
Οι αζτεκικές σφυρίχτρες του θανάτου, ή σφυρίχτρες κρανίων, είναι ένα είδος ασυνήθιστου μουσικού οργάνου που βρέθηκε σε τάφους που χρονολογούνται από το 1250 έως το 1521 μ.Χ. Το ασυνήθιστο σχήμα τους που μοιάζει με κρανίο παρέμενε αίνιγμα για τους αρχαιολόγους, μέχρι που ένας τολμηρός ερευνητής αποφάσισε να φυσήξει στην άκρη μιας τέτοιας αρχαιολογικής ανακάλυψης.
Ο ήχος που παράγεται είναι διαπεραστικός, θυμίζοντας ανθρώπινες κραυγές.
Οι αρχαιολόγοι δεν είναι ακόμη σίγουροι για τη χρήση αυτών των ασυνήθιστων οργάνων, αλλά κάποιοι θεωρούν ότι μπορεί να χρησιμοποιούνταν είτε για να τρομάξουν τον εχθρό κατά τη διάρκεια της μάχης είτε ως μέρος τελετών ανθρώπινης θυσίας.
Για να μάθουν περισσότερα, οι ερευνητές αποφάσισαν να εξετάσουν πώς οι σύγχρονοι ακροατές, που δεν ήταν εξοικειωμένοι με τη σφυρίχτρα, θα αντιδρούσαν στον ήχο.
Ο καθηγητής Frühholz είπε: «Δεδομένου ότι η σφυρίχτρα ακούγεται παρόμοια με μια ανθρώπινη κραυγή, θέλαμε να ερευνήσουμε αν οι άνθρωποι έχουν την ίδια αρνητική και αποτρεπτική αντίδραση στους ήχους της».
Μια ομάδα ευρωπαίων συμμετεχόντων άκουσε ηχογραφήσεις αυθεντικών αζτεκικών σφυρίχτρων θανάτου, αντίγραφα και σφυρίχτρες που δημιούργησαν οι ερευνητές, μαζί με άλλους ηχογραφημένους ήχους. Στη συνέχεια, οι συμμετέχοντες κλήθηκαν να περιγράψουν τι άκουσαν και πώς τους έκανε να αισθανθούν, ενώ οι σαρώσεις του εγκεφάλου τους κατέγραφαν την αντίδρασή τους.
Σχεδόν καθολικά, ο ήχος προκάλεσε έντονη αρνητική συναισθηματική αντίδραση, καθώς και αίσθηση επείγοντος και εγρήγορσης.
Όσον αφορά την επίδραση στον ακροατή, η σφυρίχτρα θανάτου βρέθηκε να είναι πιο παρόμοια με τους ήχους όπλων, σειρήνων και κραυγών πόνου ή φόβου.
Οι ερευνητές προτείνουν ότι η αζτεκική σφυρίχτρα θανάτου μπορεί να κατασκευάστηκε για να μιμείται κάποιους φυσικούς ήχους, όπως οι κραυγές, και να αναπαράγει την επίδραση που έχουν αυτοί στους ακροατές.
Προηγούμενες μελέτες έχουν δείξει ότι η σφυρίχτρα λειτουργεί παράγοντας πολλούς ήχους ταυτόχρονα, καθώς ο αέρας συγκρούεται στα διάφορα τοιχώματά της.
Αναλύοντας το ακουστικό προφίλ των διαφορετικών σφυρίχτρων, οι ερευνητές βρήκαν ότι το «θορυβώδες και τραχύ» προφίλ του ήχου περιλαμβάνει χαρακτηριστικά που συναντώνται συνήθως στις κραυγές πρωτευόντων και στη «τρομακτική μουσική».
Ο παράγοντας του φόβου ενισχύεται από την συμπερίληψη τόνων που συχνά βρίσκονται στην ανθρώπινη ομιλία και στις κραυγές.
Ωστόσο, οι ερευνητές παρατήρησαν επίσης μια άλλη ενδιαφέρουσα λεπτομέρεια στις αντιδράσεις των ακροατών.
Εκτός από το ότι ανέφεραν πώς τους έκανε να αισθανθούν ο ήχος, κάθε συμμετέχοντας κλήθηκε επίσης να δώσει μια περιγραφή για τον ήχο.
Η ανθρώπινη κραυγή ήταν η πιο κοινή σύγκριση.
Ωστόσο, οι συμμετέχοντες ανέφεραν επίσης μια σειρά από τεχνητούς ήχους όπως βραστήρες, αλυσοπρίονα, τρένα ή μηχανές.
Στο άρθρο τους, που δημοσιεύθηκε στο Communications Psychology, οι ερευνητές προτείνουν ότι αυτή η ασυνήθιστη μίξη φυσικών και τεχνητών ήχων μπορεί να είναι μέρος του λόγου που η αζτεκική σφυρίχτρα θανάτου είναι τόσο τρομακτική.
Όταν ο ακροατής άκουγε τη σφυρίχτρα θανάτου, ενεργοποιούσε μια σειρά δραστηριοτήτων στις περιοχές επεξεργασίας ήχου του εγκεφάλου, καθώς προσπαθούσε να προσδιορίσει την προέλευση του ήχου.
Αυτή η ξαφνική ενεργοποίηση συγχύζει τον εγκέφαλο, αφήνοντάς τον για λίγο μπερδεμένο και αποσβολωμένο.
Οι Αζτέκοι ίσως εκμεταλλεύτηκαν αυτό το σοκαριστικό αποτέλεσμα για να προκαλέσουν φόβο σε ένα κοινό.
Ωστόσο, οι αρχαιολόγοι δεν είναι ακόμη σίγουροι εάν το κοινό αυτό ήταν ο εχθρικός στρατός ή μια ομάδα πιστών σε μια λατρεία ανθρώπινης θυσίας.
Επειδή ο ήχος είναι τόσο τρομακτικός, ίσως η Σφυρίχτρα Θανάτου να χρησιμοποιούνταν στον πόλεμο, αλλά ο καθηγητής Frühholz και οι συνεργάτες του πιστεύουν ότι η τελετουργική εξήγηση είναι πιο πιθανή.
Οι Αζτεκικές Σφυρίχτρες Θανάτου έχουν βρεθεί στα χέρια θυμάτων τελετουργικής θυσίας σε ναούς όπως ο ναός Ehecatl-Quetzalcoatl στην πόλη του Μεξικού.
Επίσης, η εικόνα του κρανίου που συνδέεται με την αζτεκική σφυρίχτρα θανάτου θα μπορούσε να αναπαριστά τον Μικτλάντεκουτλι, τον άρχοντα του Κάτω Κόσμου των Αζτέκων.
Πηγή: newsbeast
