Η 28η Οκτωβρίου του 1940 είναι ημερομηνία ορόσημο, όχι μόνο για τον Ελληνισμό αλλά για ολόκληρη την ανθρωπότητα, ανέφερε σήμερα ο Υπουργός Εσωτερικών Νίκος Νουρής, εκφωνώντας τον πανηγυρικό της ημέρας στη δοξολογία για την επέτειο του ιστορικού «ΟΧΙ» που τελέστηκε στον καθεδρικό Ναό Αποστόλου Βαρνάβα, στη Λευκωσία, στην παρουσία του Προέδρου της Δημοκρατίας, της Προέδρου της Βουλής και του Αναπληρωτή Υπουργού Εξωτερικών, Μιλτιάδη Βαρβιτσιώτη, εκ μέρους της ελληνικής Κυβέρνησης.
Παράλληλα ο ΥΠΕΣ διατράνωσε την αποφασιστικότητα να αγωνιστούμε ανυποχώρητα στην Κύπρο για τον τερματισμό της κατοχής, με καθολική συμμετοχή και αδιάσπαστη ενότητα λαού, δίδοντας το μήνυμα ότι ο κυπριακός Ελληνισμός, δεν θα γονατίσει μπροστά στις βουλές του κατακτητή.
Όπως είπε, η μάχη της Ελλάδας, όπως αποκαλείται ο Ελληνοϊταλικός πόλεμος στην ιστοριογραφία, υπήρξε ένα μικρό συγκριτικά επεισόδιο μέσα στη δίνη του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου, με καθοριστική ωστόσο επίδραση στην τελική του έκβαση.
Η ασυμβίβαστη ελληνική στάση απέναντι στους Ιταλούς, σημείωσε, απετέλεσε την πρώτη πράξη αυθόρμητης και γενναίας αντίστασης απέναντι στην αυθαίρετη και απροκάλυπτη βία και τη φασιστική υστεροβουλία.
Ανέφερε ότι με αισθήματα εθνικής υπερηφάνειας σήμερα, 28 Οκτωβρίου, γιορτάζουμε το έπος του ’40. «Τιμούμε τους ηρωικούς μαχητές, πρωτεργάτες και δημιουργούς του «Ελληνικού θαύματος». Τιμούμε αυτούς που προέταξαν ανάχωμα τα στήθη τους, μπροστά στην επέλαση των σιδερόφραχτων στρατιωτικών δυνάμεων, αντίκρυ στις πύλες της πατρίδας Ελλάδας και έπεσαν για την τιμή και τη λευτεριά της, «στήνοντας τα τίμια λείψανά τους, ισχυρότατο προπύργιο και οδόφραγμα στον φασισμό».
Κάνοντας μια ιστορική αναδρομή, ο κ. Νουρής είπε ότι μετά από μια διαρκή και εξουθενωτική οικονομική κρίση στην Ευρώπη, στη Γερμανία και την Ιταλία, ο Χίτλερ και ο Μουσολίνι, καταλαμβάνουν την εξουσία και επιβάλλουν στις χώρες τους το έρεβος της νέας τάξης πραγμάτων: το σκοτάδι του ναζισμού και του φασισμού. Η Κεντρική Ευρώπη είχε υποδουλωθεί και διαμελισθεί, πρόσθεσε.
Κι ενώ οι ανθρώπινες αξίες ποδοπατούνται κάτω από τις ερπύστριες των αρμάτων και η σιωπή του θανάτου κάλυπτε τους πληθυσμούς της γης, είπε, «ο μικρός στο μέγεθος ελληνικός λαός, με την ελληνοπρεπή στάση του, την ηρωική του αντίσταση και θυσία, δείχνει στην ανθρωπότητα ότι η δύναμη της ψυχής μπορεί να σταθεί ισάξια απέναντι στη βία των όπλων. Βροντοφώναξε ότι οι ιδέες μπορούν να λυγίσουν τον χάλυβα, ότι το πνεύμα νικά την ύλη, ότι η περηφάνια αγνοεί την αρίθμηση».
Όταν το πρωινό της 28ης Οκτωβρίου του ‘40 ο Ιταλός πρεσβευτής επιδίδει το τελεσίγραφο παράδοσης και πλήρους υποταγής της Ελλάδας στον Μεταξά, ο δρόμος ήταν μόνο ένας και προκαθορισμένος από τη λαμπρή ιστορία του ελληνισμού, είπε ο κ. Νουρής, για να προσθέσει ότι «το μυριόστομο και βροντερό «ΟΧΙ» σήμανε την αρχή ενός αγώνα δύσκολου, αλλά κορυφαίου» αφού κανέναν δεν άφησαν ασυγκίνητο τα κατορθώματα των Ελλήνων στην Πίνδο, στην Κορυτσά, στους Άγιους Σαράντα, στο Αργυρόκαστρο, στη Χειμάρα, στην Κλεισούρα.
Στον αγώνα αυτό, υπενθύμισε, δεν μπορούσε να απουσιάζει ο ελληνισμός της Κύπρου. Αψευδής μάρτυρας, όπως είπε, ο αείμνηστος Πρόεδρος Γλαύκος Κληρίδης, ο οποίος υπήρξε εθελοντής και αιχμάλωτος πολέμου.
Η αντίδραση των Κυπρίων στο ιστορικό «ΟΧΙ» και τις πρώτες νίκες του Ελληνικού Στρατού εναντίον των Ιταλών, στα Ελληνοαλβανικά σύνορα και την Ήπειρο, πήρε τη μορφή εθνικού συναγερμού στην Κύπρο. «Τι κι’ αν οι αποικιοκράτες απαγόρευαν την ανάρτηση της ελληνικής σημαίας. Η γαλανόλευκη, κυμάτιζε απ’ άκρου εις άκρον στο νησί», είπε ο κ. Νουρής.
Εκατοντάδες Κύπριοι άφησαν την τελευταία τους πνοή στα πεδία των μαχών, αγωνιζόμενοι για την ελευθερία και την αξιοπρέπεια του ανθρώπου, επιβεβαιώνοντας παράλληλα τους άρρηκτους και αδελφικούς δεσμούς με τον Μητροπολιτικό Ελληνισμό, πρόσθεσε.
Στην κρίσιμη ώρα, ανέφερε ο ΥΠΕΣ, όλος ο ελληνισμός «βρήκε το δρόμο της εθνικής τιμής, σε έναν αγώνα που αφήνει διαχρονικά μηνύματα ενάντια σε οποιαδήποτε δύναμη καταδυνάστευσης και στέρησης ελευθεριών. Στο σταυροδρόμι της ιστορίας, η Ελλάδα είχε να επιλέξει μεταξύ της υποταγής και της ατίμωσης, του αγώνα και της θυσίας. Και έγινε μια μάζα, μια σημαία, μια ψυχή. Έτσι νίκησε».
Στην Κύπρο μας, που για 47 χρόνια στενάζει κάτω από τον τουρκικό ζυγό, οφείλουμε, σημείωσε, «γαλουχημένοι στα ιερά νάματα της ένδοξης φυλής μας, να σταθούμε άξιοι συνεχιστές. Σε αυτή τη μοιρασμένη πατρίδα, που βιώνει τη συστηματική προσπάθεια απονεύρωσης της εθνικής μας καταβολής, οφείλουμε να σταθούμε ‘Ακρίτες που φυλάνε Θερμοπύλες’, συνεχιστές της Ελλάδας των Μηδικών, της Ελλάδας του ‘21, της Ελλάδας του ‘40 και όλων των προγόνων μας που άφησαν την πνοή τους στα ιερά τούτα χώματα για τις ίδιες αξίες και τα ίδια ιδανικά».
Η βαριά κληρονομιά που κουβαλούμε, τόνισε ο κ. Νουρής, μας υπαγορεύει να αντλήσουμε τα μηνύματα και να βιώσουμε το ιστορικό τους δίδαγμα, να αγωνιστούμε ανυποχώρητα για τον τερματισμό της κατοχής, με καθολική συμμετοχή και αδιάσπαστη ενότητα λαού, δίδοντας το μήνυμα ότι ο κυπριακός Ελληνισμός, δεν θα γονατίσει μπροστά στις βουλές του κατακτητή.
Ενωμένοι, συνέχισε, πρέπει να στηρίξουμε τις προσπάθειες που καταβάλλει ο Πρόεδρος της Κυπριακής Δημοκρατίας για επανέναρξη των διαπραγματεύσεων, με στόχο μια δίκαιη και βιώσιμη λύση του κυπριακού προβλήματος, που θα αποκαθιστά τις βασικές ελευθερίες και τα ανθρώπινα δικαιώματα όλων των Κυπρίων, στη βάση των ψηφισμάτων του Οργανισμού Ηνωμένων Εθνών. Μιας λύσης που θα επανενώνει τον λαό και τη μοιρασμένη μας πατρίδα και θα την απαλλάσσει από την απαράδεκτη κρατούσα κατάσταση, μετεξελίσσοντάς την σε ένα σύγχρονο κράτος, που θα εγγυάται την ανεξαρτησία, την κυριαρχία και την εδαφική ακεραιότητα, απαλλαγμένο από κάθε αναχρονιστικό σύστημα εγγυήσεων, ξένης κηδεμονίας, παρεμβατικά δικαιώματα και στρατεύματα κατοχής.
Μέσα από το ιμπεριαλιστικό της παραλήρημα, την αναλγησία και την άκρατη αυθαιρεσία, η Τουρκία του Ερντογάν, με τις παράνομες ενέργειες της στην περίκλειστη περιοχή της Αμμοχώστου και εντός της Αποκλειστικής Οικονομικής Ζώνης της Κυπριακής Δημοκρατίας, απεργάζεται τη διχοτόμηση της Κύπρου, είπε, τονίζοντας ότι ούτε εμείς, αλλά ούτε και η διεθνής κοινότητα αποδέχεται μια τέτοια εξέλιξη.
Σε αυτόν τον αγώνα, αναχαίτισης της προσπάθειας κατάλυσης της Κυπριακής Δημοκρατίας και διαιώνισης των τετελεσμένων της εισβολής του 1974, επιβάλλεται, σημείωσε, «να συνενώσουμε δυνάμεις, διεκδικώντας το αυτονόητο: την ελευθερία και τα ανθρώπινα δικαιώματα για όλους ανεξαιρέτως τους νόμιμους κατοίκους αυτού του πολύπαθου τόπου. Έχουμε επιλέξει και ανήκουμε στην Ενωμένη Ευρώπη. Και αυτό γιατί πιστεύουμε στις Ευρωπαϊκές αρχές και αξίες. Πιστεύουμε και οραματιζόμαστε ένα κράτος δικαίου στο οποίο τα ανθρώπινα δικαιώματα, οι αρχές και οι αξίες θα είναι απόλυτα διασφαλισμένες».
Γαλουχημένοι με το πνεύμα, τη δύναμη και την ανδρεία του ’40, με γνήσια εθνική περισυλλογή, παραμένουμε στις επάλξεις του καθήκοντος και λέμε «ΟΧΙ» σε όσους καπηλεύονται σήμερα την ιστορία μας, αλλά και «ΜΟΛΩΝ ΛΑΒΕ» σε εκείνους που εποφθαλμιούν την ακεραιότητα της πατρίδος μας.
Γιατί κατανοούμε αυτό που ήμασταν, είμαστε και θα συνεχίσουμε να είμαστε στον αιώνα των αιώνων, κατέληξε.
