ΚΥΠΕ
Οφείλουμε, να συνεχίσουμε ενωμένοι την προσπάθεια για μία δίκαιη και βιώσιμη λύση, ανέφερε η Πρόεδρος της Βουλής Αννίτα Δημητρίου στον επιμνημόσυνο λόγο της στο εθνικό μνημόσυνο αγωνιστών της ΕΟΚΑ 1955-1959 στο Παραλίμνι, τονίζοντας ότι χώρος και χρόνος για εφησυχασμό, δεν υπάρχει.
Σήμερα, ανέφερε, 66 χρόνια μετά τη μεγαλειώδη εκείνη ανάταση της δόξας και της τιμής και διακόσια χρόνια μετά την ελληνική επανάσταση του 1821, η Κύπρος ημικατεχόμενη εξακολουθεί να υφίσταται τις συνέπειες της βάρβαρης τουρκικής εισβολής με περισσότερο από 40 χιλιάδες τουρκικά στρατεύματα να απειλούν άμεσα την εθνική επιβίωση και την ιστορική συνέχεια του κυπριακού ελληνισμού.
Αποθρασυσμένη, είπε, και έξω από κάθε πλαίσιο νομιμότητας ή ευρωπαϊκής αρχής η κατοχική δύναμη εφαρμόζει μεθοδικά και απροκάλυπτα πλέον τους σχεδιασμούς της με στόχο τη διχοτόμηση και τη δημιουργία τουρκικού προτεκτοράτου στην Κύπρο.
Υπό την καθοδήγηση της Τουρκίας, πρόσθεσε η Πρόεδρος της Βουλής, η τ/κ πλευρά εμμένει στη λύση των δύο κρατών και εξακολουθεί να υπονομεύει τις όποιες προοπτικές επανέναρξης ενός ουσιαστικού διαλόγου, στο πλαίσιο των ψηφισμάτων των Ηνωμένων Εθνών, στο πλαίσιο του διαπραγματευτικού κεκτημένου όπως έχει συμφωνηθεί όλα αυτά τα χρόνια.
Παράλληλα, η Άγκυρα όχι μόνο συνεχίζει να προκαλεί και να παρανομεί, αλλά επεκτείνει τις έκνομες ενέργειες της προβαίνοντας συνεχώς σε νέους τακτικισμούς στην Αμμόχωστο και δημιουργώντας νέα τετελεσμένα στην περίκλειστη περιοχή, με εμφανή στόχο τον πλήρη εποικισμό της, σημείωσε.
Συνεχίζοντας, η κ. Δημητρίου ανέφερε ότι οι προκλήσεις συνεχίζονται και στην κυπριακή ΑΟΖ, ενώ προχωρεί πλέον και στην άλωση και του Ακρωτηρίου του Αποστόλου Ανδρέα, μετατρέποντας σε στρατιωτική ζώνη, μία τεράστια έκταση παρά το κατεχόμενο Ριζοκάρπασο.
Παρά ταύτα, είπε, χώρος και χρόνος για εφησυχασμό, δεν υπάρχει. «Οφείλουμε, μακριά από άσκοπες και επιζήμιες εσωτερικές διαμάχες, να συνεχίσουμε ενωμένοι την προσπάθεια για μία δίκαιη και βιώσιμη λύση, βασισμένη στα ψηφίσματα των Ηνωμένων Εθνών, στις ευρωπαϊκές αρχές και αξίες», σημείωσε η κ. Δημητρίου. Γιατί, πρόσθεσε, πέραν των όποιων πολιτικών ή ιδεολογικών διαφορών, όλοι συμφωνούμε, πως η διχοτόμηση και η διαιώνιση της κατοχής δεν μπορεί να είναι η μοίρα αυτού του τόπου και αυτού του λαού.
Όπως είπε το οφείλουμε στις γενιές που θα έρθουν, αλλά και στην ηρωική γενιά του έπους του 55-59. Μόνο έτσι θα φανούμε αντάξιοι, των αγωνιστών του Παραλιμνίου, που τιμούμε σήμερα, αλλά και όσων διαχρονικά αγωνίστηκαν ή έπεσαν μαχόμενοι για την ελευθερία της πατρίδας.
Η κ. Δημητρίου αναφέρθηκε εκτενώς στους αγώνες της κοινότητας Παραλιμνίου το 1955-59, κάνοντας ειδική μνεία στους επώνυμους αγωνιστές, αλλά και στους ανώνυμους, στις γυναίκες του Παραλιμνίου.
