Ο Αβέρωφ Νεοφύτου με ανακοίνωση του απαντά στις αναφορές του Προέδρου της Δημοκρατίας, Νίκου Χριστοδουλίδη αναφέροντας «ο ηγέτης μιας χώρας, η οποία τελεί υπό κατοχή για 50 χρόνια και η οποία είχε το 2013 υποστεί οδυνηρή χρεωκοπία, κρίνεται από την ικανότητά του με έργα, όχι με λόγια, να σπάσει τα δεσμά της κατοχής και να επουλώσει τις πληγές της κοινωνίας με την άρση των αδικιών της κρίσης του 2013. Ο Προέδρος της Δημοκρατίας, ωστόσο, έχει επιλέξει να μιλά αντί να πράττει, να σχολιάζει τα προβλήματα ως εξωτερικός παρατηρητής αντί να τα επιλύει ως υπεύθυνος ηγέτης, και να ασχολείται αποκλειστικά με την εικόνα του αντί να επικεντρώνεται στην αντιμετώπιση της οδυνηρής πραγματικότητας σχετικά με το εθνικό μας θέμα, αλλά και σχετικά με τις προοπτικές της οικονομίας».
Αυτούσια η ανακοίνωση
Ο ηγέτης μιας χώρας, η οποία τελεί υπό κατοχή για 50 χρόνια και η οποία είχε το 2013 υποστεί οδυνηρή χρεωκοπία, κρίνεται από την ικανότητά του με έργα, όχι με λόγια, να σπάσει τα δεσμά της κατοχής και να επουλώσει τις πληγές της κοινωνίας με την άρση των αδικιών της κρίσης του 2013. Ο Προέδρος της Δημοκρατίας, ωστόσο, έχει επιλέξει να μιλά αντί να πράττει, να σχολιάζει τα προβλήματα ως εξωτερικός παρατηρητής αντί να τα επιλύει ως υπεύθυνος ηγέτης, και να ασχολείται αποκλειστικά με την εικόνα του αντί να επικεντρώνεται στην αντιμετώπιση της οδυνηρής πραγματικότητας σχετικά με το εθνικό μας θέμα, αλλά και σχετικά με τις προοπτικές της οικονομίας.
Ενάμιση χρόνο τώρα δημιουργεί διαρκώς φαντασιώσεις σχετικά με το Κυπριακό. Πότε με τη δήθεν εμπλοκή της ΕΕ στις συνομιλίες, πότε με τον ορισμό, κατόπιν… δικών του ενεργειών, απεσταλμένων «διαμετρήματος Μέρκελ» και τελευταία με τον άτσαλο, πραγματικά βιαστικό και άσκοπο χειρισμό μιας βολιδοσκόπησης, η οποία κατέληξε σε επικοινωνιακό Βατερλό και φοβάμαι και σε πλήρες και οριστικό ναυάγιο επί της ουσίας, τουλάχιστον για την πρωτοβουλία του Αυγούστου. Η προκλητική και απαράδεκτη αδιαλλαξία του Τατάρ δεν μπορεί να χρησιμοποιείται ως άλλοθι. Προσωπικά την ανέμενα. Το ζήτημα και το στοίχημα για τη δική μας πλευρά ήταν να αναγκαστεί ο Τατάρ να άρει την αδιάλλακτη θέση του. Όμως η αλόγιστη διαχείριση, οι πανηγυρισμοί για μια βολιδοσκόπηση και η πρόωρη ανακοίνωσή της προτού καρποφορήσει η προσπάθεια του ΓΓ να φέρει στο τραπέζι του διαλόγου τις δύο πλευρές πρόσφερε στον Τατάρ την ευκαιρία που έψαχνε να ξεφύγει με υπεκφυγές από τη διαδικασία. Με έκπληξη διάβασα ότι ο Πρόεδρος πήγε σε ένα podcast, για «να δημιουργήσει νέα δεδομένα για να επαναρχίσει ο διάλογος για την επίλυση του Κυπριακού». Από πότε νέα δεδομένα στη διπλωματία δημιουργούνται με συνεντεύξεις σε κανάλια; Είναι καιρός να αντιληφθεί ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας ότι το εθνικό θέμα είναι παρά πολύ σοβαρή υπόθεση, για να το αναθέτουμε σε επικοινωνιολόγους. Είναι καιρός να αντιληφθεί ότι η χώρα χρειάζεται υπεύθυνο ηγέτη, όχι σχολιαστή γεγονότων σε κανάλια. Εύχομαι για το καλό του τόπου από εδώ και μπρος να επιδειχθεί η απαιτούμενη σοβαρότητα, η δέουσα σύνεση και η απαραίτητη υπευθυνότητα, για να αξιοποιήσουμε ίσως κάποια νέα πρωτοβουλία του ΓΓ του ΟΗΕ περί τα τέλη Σεπτεμβρίου. Χωρίς να βιαστούμε και πάλι να δημοσιοποιήσουμε βολιδοσκοπήσεις προτού υπάρξει επίσημο αποτέλεσμα και να βαφτίσουμε τις ενέργειες του ΓΓ ως δικές μας πρωτοβουλίες εξ ολοκλήρου.
Aπό την άλλη πλευρά, η ενδυνάμωση της οικονομίας, η αντιμετώπιση της ακρίβειας, η καταπολέμηση των ανισοτήτων, η ενίσχυση της κοινωνικής συνοχής και, στο πλαίσιο της συνοχής αυτής, η σταδιακή επούλωση των πληγών της χρεωκοπίας, είναι όρος απαράβατος για την επιβίωση του λαού μας και για τη σφυρηλάτηση αρραγούς εσωτερικού μετώπου για μια υπεύθυνη αντιμετώπιση της εθνικής μας υπόθεσης. Η μέριμνα για τα μεγαλύτερα θύματα της κρίσης, τους κουρεμένους καταθέτες, τους κατόχους αξιογράφων, τους μετόχους αλλά και τους εργαζόμενους στον τραπεζικό τομέα με τα κουρεμένα ταμεία προνοιας τους, είναι υπεύθυνη πολιτική στάση. Λαϊκισμός είναι να υπόσχεσαι προεκλογικά στους συμπολίτες μας ό,τι είναι ευχάριστο, αλλά να τους ξεχνάς μετεκλογικά και μάλιστα ασκώντας ανάλγητα τις συνταγματικές σου αρμοδιότητες για αναπομπή ενός νόμου που ούτε εσύ ούτε κάποιος άλλος στην κυβέρνησή σου έχετε μελετήσει. Ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας εκτίθεται πλέον ο ίδιος προσωπικά, όταν ανακαλύπτει πρόβλημα συνταγματικότητας σε έναν νόμο που ΔΕΝ επιφέρει αύξηση των δαπανών του Δημοσίου. Να δεχθώ προς στιγμήν ότι η αρνητική του τοποθέτηση πηγάζει από το γεγονός ότι εισηγήθηκα τον νόμο εγώ. Όμως, συμβαίνει ο νόμος αυτός να έχει ψηφιστεί και από το σύνολο των συμπολιτευόμενων κομμάτων, δηλαδή του ΔΗΚΟ, της ΕΔΕΚ και της ΔΗΠΑ. Είναι και οι συνεργάτες αυτοί του Προέδρου της Δημοκρατίας, τους οποίους εκθειάσατε μάλιστα στο podcast του ΑΝΤ1, λαϊκιστές, αδιάβαστοι και άσχετοι σχετικά με τη λειτουργία του Κοινοβουλίου; Η περιφρόνηση της Βουλής και ο εμπαιγμός των πληγέντων από τη χρεωκοπία συνιστούν βαρύ πολιτικό ολίσθημα.
Η επικοινωνία είναι απολύτως απαραίτητη ως εργαλείο υποστήριξης και προώθησης μιας σοβαρής, ουσιαστικής και επωφελούς πολιτικής. ΔΕΝ είναι και ΔΕΝ πρέπει να επιτρέψουμε να γίνει ποτέ υποκατάστατό της. Η διαφορά μεταξύ πολιτικής πράξης και επικοινωνιακών τεχνασμάτων είναι σαφής: η πρώτη παράγει θετικό αποτέλεσμα για την πατρίδα και τους πολίτες, ενώ η επικοινωνία προσφέρει εφήμερες εντυπώσεις και πρόσκαιρη δημοφιλία χωρίς κανένα ουσιαστικό αντίκρισμα. Αλλά η πατρίδα χρειάζεται ωφέλιμους πολιτικούς, όχι απλώς ευχάριστους. Συνιστώ λοιπόν στον κ. Χριστοδουλίδη, από καθαρή έγνοια για την πατρίδα και μακριά από προσωπικές σκοπιμότητες, να ξεφύγει από τον κύκλο της εντυπωσιοθηρίας και της ανέξοδης προσωπικής προβολής και να επικεντρωθεί ως Πρόεδρος της Δημοκρατίας που πρέπει να καταλάβει επιτέλους ότι είναι τόσο στη σοβαρή και υπεύθυνη διαχείριση του εθνικού μας θέματος όσο και στην αντιμετώπιση των συνεπειών της κρίσης που δοκίμασαν και δοκιμάζουν ακόμα τις αντοχές των συμπολιτών μας. Ας προσγειωθεί επιτέλους στη – δυστυχώς, σκληρή – πραγματικότητα.
Τονίζω ξανά: η χώρα έχει ανάγκη ηγέτη, όχι αδιάφορο σχολιαστή ούτε κυνηγό τηλεοπτικής προβολής.
