ΚΥΠΕ
Τελέστηκε την Κυριακή το 11ο ετήσιο μνημόσυνο του αείμνηστου, πρώην Προέδρου της Κυπριακής Δημοκρατίας και ιδρυτή του Δημοκρατικού Συναγερμού, Γλαύκου Κληρίδη, στον Ιερό Ναό της Του Θεού Σοφίας στον Στρόβολο, στην παρουσία, μεταξύ άλλων, του Προέδρου της Δημοκρατίας Νίκου Χριστοδουλίδη, της Προέδρου της Βουλής και Προέδρου του ΔΗΣΥ Αννίτας Δημητρίου, του τέως Προέδρου της Δημοκρατίας Νίκου Αναστασιάδη, Υπουργών και του Πρεσβευτή της Ελλάδας στην Κύπρο Ιωάννη Παπαμελετίου.
Του μνημοσύνου προέστη ο Επίσκοπος Μεσαορίας Γρηγόριος, ενώ επιμνημόσυνο λόγο εκφώνησε ο πρώην Υπουργός Άμυνας και Πρόεδρος του Ινστιτούτου Μελετών Πολιτικής και Δημοκρατίας Χριστόφορος Φωκαΐδης.
Σε δηλώσεις μετά το μνημόσυνο, η Πρόεδρος της Βουλής και Πρόεδρος του ΔΗΣΥ Αννίτα Δημητρίου είπε ότι «ο Γλαύκος Κληρίδης για μας δεν είναι απλά ο ιδρυτής του ΔΗΣΥ, αλλά ο άνθρωπος εκείνος, ο οραματιστής, ο οποίος έβαζε πάνω από όλα την πατρίδα».
«Εκείνος ο οποίος διασφάλισε τις σωστές πολιτικές, εκείνες τις πολιτικές που χρειαζόντουσαν για την ίδια την πατρίδα, για τους πολίτες, για το μέλλον, για τα δεδομένα, τα οποία καλούμαστε να διαχειριστούμε σήμερα», πρόσθεσε.
Η κ. Δημητρίου είπε ότι «σήμερα μνημονεύουμε, όχι μόνο τον άνθρωπο Γλαύκο Κληρίδη, αλλά κυρίως συνειδητοποιούμε την ευθύνη που μας αναλογεί για να συνεχίσουμε την πορεία του με αυτόν τον πολιτικό ρεαλισμό, με αυτό το ήθος, με αυτή την συνέπεια και αποφασιστικότητα».
«Ευχόμαστε έστω και στο απειροελάχιστο να μπορέσουμε να ακολουθήσουμε τη δική του πορεία», πρόσθεσε.
Επιπλέον, η κ. Δημητρίου είπε ότι «είναι εκεί που συνειδητοποιούμε όλοι μας - και ευχαριστούμε και τον ομιλητή τον κ. Χριστόφορο Φωκαΐδη - την ευθύνη για να μπορέσουμε με ενότητα να αντεπεξέλθουμε σε αυτές τις προκλήσεις των καιρών και κυρίως την ύψιστη προτεραιότητα – που αυτό ήταν και το όραμα του Γλαύκου Κληρίδη - την απελευθέρωση και επανένωση της πατρίδας μας».
Στον επιμνημόσυνο λόγο του, ο κ. Φωκαϊδης είπε ότι «σήμερα έχουμε ανάγκη ως κοινωνίες από μετασχηματιστικούς ηγέτες» και «από διαφορετικά πρότυπα, πρότυπα ηγεσίας όπως αυτού του Γλαύκου Κληρίδη».
«Ενός εμβληματικού ιστορικού ηγέτη που δικαιωματικά θα πρέπει να συγκαταλέγεται στην πορεία των μεγάλων μετασχηματιστικών ηγετών του κόσμου», είπε ο κ. Φωκαϊδης, ο οποίος ανέφερε πως μετασχηματιστική ηγεσία είναι «οι ηγέτες εκείνοι που καταφέρνουν να φέρουν σε πέρας βαθιές και στοχευμένες αλλαγές, αφήνοντας έτσι το αποτύπωμα τους στην εξέλιξη της ιστορίας».
Για αυτό είναι σημαντικό, σύμφωνα με τον κ. Φωκαϊδη, «να αγγίξουμε στο περιεχόμενο της πολιτικής του σκέψης και ιδιαιτέρως στο πως πολιτεύτηκε, στο κληριδικό παράδειγμα, αυτό που έχω ορίσει ως μετασχηματιστικό παράδειγμα ηγεσίας».
Απώτερος στρατηγικός στόχος του Γλαύκου Κληρίδη και «το μεγάλο πολιτικού του όραμα, ήταν η διαφύλαξη της ολικής Κύπρου, ως ενιαίου πολιτικού συνόλου, στο οποίο δίκαια αναπτύσσεται ο ελληνισμός, μαζί με την σύνοικη κοινότητα των Τ/κ», ανέφερε και πρόσθεσε ότι αυτό αποτελούσε για τον Κληρίδη, «το μεγάλο ιστορικό διακύβευμα με το οποίο βρισκόταν αντιμέτωποι ε/κ ηγεσία».
Ο κ. Φωκαϊδης είπε ότι «το καλύτερο μνημόσυνο για τον Γλαύκο Κληρίδη δεν είναι άλλο από την απαλλαγή από την τουρκική κατοχή και την επανένωση της πατρίδας μας σε συνθήκες ελευθερίας, ασφάλειας και ευημερίας για όλους τους νόμιμους κατοίκους της εντός του πλαισίου της ΕΕ που η δική του μετασχηματιστική ηγεσία μας κληροδότησε».
Εκείνο που δεν πρέπει να ξεχνάμε, όλοι εμείς κυρίως που ανήκουμε στη μεγάλη οικογένεια του ΔΗΣΥ, όπως είπε, «είναι πως αν κάτι οφείλουμε Γλαύκο Κληρίδη δεν είναι απλώς να τον μνημονεύουμε, αλλά κυρίως να ακολουθήσουμε το παράδειγμα του».
Επιπλέον, ο κ. Φωκαϊδης είπε ότι ο Γλαύκος Κληρίδης ως ηγέτης της Κύπρου το 1993 «θα πετύχει κατά τη διάρκεια της 10ετους θητείας του τον δεύτερο μείζονα μετασχηματισμό στη σύγχρονη πολιτική ιστορία της Κύπρου» που ήταν η ένταξη της Κύπρου στην ΕΕ.
Η ένταξη ήταν το αποτέλεσμα της μετασχηματιστικής πολιτικής Κληρίδη, στο πλαίσιο μιας κοινής εθνικής στρατηγικής με την Αθήνα, πρόσθεσε.
Είπε ακόμη ότι «η πολιτική των διασυνδέσεων και το βέτο υπήρξαν βασικός πυλώνας αυτής της υψηλής στρατηγικής Κύπρου και Ελλάδας που είχε ως απώτερο στόχο τη λύση του Κυπριακού.
Πρόσθεσε ότι άλλος ένας σημαντικός πυλώνας ήταν και το ενιαίο αμυντικό δόγμα το οποίο και «διαδραμάτισε καθοριστικό ρόλο στην κινητοποίηση, ιδιαίτερα του διεθνούς και κυρίως του αμερικανικού παράγοντα».
«Σε αυτή όλη τη δεκαετή διαδρομή ο Κληρίδης παραγνωρίζει και πάλι το όποιο προσωπικό κόστος για να θωρακίσει την ευρωπαϊκή πορεία της Κύπρου. Καταγγέλθηκε για εκτροπή για τρίτο Αττίλα σε σχέση με την αποδοχή των ΜΟΕ, για την πρόταση συμπερίληψης Τ/κ στην διαπραγματευτική ομάδα», πρόσθεσε.
Επίσης, ο κ. Φωκαϊδης είπε ότι απότοκο της μετασχηματιστικής αυτής στρατηγικής ήταν και το παράθυρο που άνοιξε για λύση του Κυπριακού προς το τέλος της 10ετους Προεδρίας Κληρίδης» και πρόσθεσε ότι «τα όσα επακολούθησαν όταν ο Κληρίδης δεν βρισκόταν πια στην εξουσία, μπορεί να θολώνουν συχνά το τοπίο».
«Μια νηφάλια όμως πολιτική εκτίμηση δεν μπορεί παρά να καταλήξει στο συμπέρασμα πως αν είχε λίγο ακόμα χρόνο θα είχε πιθανότατα καταφέρει να πετύχει ένα έντιμο συμβιβασμό, που θα άνοιγε τον δρόμο για μια οριστική λύση του εθνικού μας προβλήματος».
