Κωνσταντίνος Νικολάου
Τέτοιας ποιότητας ήταν κάποιες φάσεις που έφτιαξε ο Απόλλωνας, που σε κάνουν να νιώθεις ότι αν δεν προέκυπτε η ατυχία με τον Μάρκες, ή έστω αν ήταν διαθέσιμος ο Ντορεγκαράι… ένα γκολ θα το έβρισκε. Με το «αν» όμως δεν γίνεται δουλειά κι ως εκ τούτου εκείνο που έχουν να κρατήσουν οι «κυανόλευκοι» είναι πως είδαν στα μάτια μια ομάδα όπως ο Άρης.
Το συγκρότημα του Αντριάν Γκούλα είχε απέναντι του έναν αντίπαλο με εξαιρετική ποιότητα, ο οποίος για να τον ακολουθήσεις χρειάζεσαι πολλές αντοχές… κι ενώ υπήρχε η απραξία τριών βδομάδων. Όλα αυτά όμως δεν αποτέλεσαν εμπόδιο, αφού η εμφάνιση ήταν άκρως ενθαρρυντική.
Ο Απόλλωνας αντιμετώπισε ουσιαστικά με επιθετική προσέγγιση μια πιο έτοιμη ομάδα που είναι επίσης επιθετική, χωρίς να τη φοβηθεί. Πίεσε ψηλά, πήρε τα ρίσκα του κι όπως είπαμε πιο πάνω… αν είχε την τύχη με το μέρος του ίσως να έπαιρνε και τους τρεις βαθμούς.
Δεν λέμε… Κι ο αντίπαλος είχε τις καλές του στιγμές, πράγμα που παραδέχθηκε άλλωστε κι ο Σλοβάκος προπονητής, που τόνισε πως η ομάδα του θα μπορούσε τόσο να κερδίσει, όσο να χάσει. Ωστόσο, από πλευράς «κυανολεύκων» τα θετικά θεωρούμε ότι είναι περισσότερα.
Όσον αφορά στις ατομικές εμφανίσεις ξεχωρίσαμε ιδιαίτερα τον Ντ’ Αλμέιδα, που με την επιστροφή του έκανε απόλυτα αισθητή την παρουσία του! Έτρεξε πάρα πολύ, δημιούργησε αρκετά προβλήματα στους αντίπαλους μέσους, δίνοντας παράλληλα υπερπολυτελές βοήθειες στην ομάδα του.
Βέβαια θα ήταν άδικο να μην τονίσουμε ότι η αμυντική λειτουργία πήρε επίσης θετικό πρόσημο, απέναντι στους επιθετικούς του Άρη, αλλά κι ότι ο Λέουβενμπεργκ φώναξε παρών όποτε χρειάστηκε. Ιδιαίτερα δραστήριοι ήταν μπροστά οι Σαγκάλ, Μπουαγκάρντ, Βέισμπεκ, αλλά και Ντρόζντεκ, οι οποίοι έφτιαξαν αρκετές προϋποθέσεις για γκολ.
Εν ολίγοις, κάτι καλό φαίνεται να γίνεται στον Απόλλωνα κι ως εκ τούτου μοναδικό ζητούμενο είναι να δώσουν άπαντες συνέχεια στη σκληρή δουλειά. Δεν είναι υπερβολή να πούμε πως αν δεν κατεβάσουν ταχύτητα στο Κολόσσι… τα θετικά αποτελέσματα φαντάζουν να είναι μόνο θέμα χρόνου.