Χρήστος Ζαβός
Δεν είναι κανείς που να μην αναγνωρίζει τούτη την ομάδα, την ποιότητα και την υψηλού επιπέδου καθοδήγηση που λαμβάνει από τους ανθρώπους του ποδοσφαιρικού τμήματος και δη του Σπιλέφσκι.
Και μόνο που μπαίνουμε στον κόπο να συζητήσουμε κάποια ενδεχομένως μειονεκτήματα που διαθέτει, αμέσως μετά από ένα ματς, με την πρωταθλήτρια Τσεχίας, αντιλαμβάνεται κανείς το επίπεδο που έχει φτάσει ο Άρης άρα και η κουβέντα που γίνεται γύρω απ’ αυτόν.
Έχω την εντύπωση ότι η απόφαση του Σπιλέφσκι να μην προχωρήσει στην απόκτηση ενός στόπερ επιπέδου, ξεκίνησε ήδη να πληρώνεται μες στο γήπεδο. Δες σε Πολωνία και Τσεχία τι έγινε και θα καταλάβεις
Έχω όμως την εντύπωση ότι μετά το παιγνίδι με την ομαδάρα της Σπάρτα, τείνει να επιβεβαιωθούν όλοι όσοι ευθύς εξ αρχής διαπίστωσαν την αδυναμία της ομάδας στην άμυνα. Μοιάζει με προφητικό το κείμενο (δες εδώ) αλλά οι ανησυχίες για την απουσία ενός ποιοτικού στόπερ, ξεκίνησαν και καταγράφηκαν από την αρχή της προσπάθειας για την είσοδο στους ομίλους.
Πέραν των ανησυχιών και των επισημάνσεων που γίνονται, επιβεβαιώνεται δυστυχ΄ώς για τον ΄Αρη, ένας άτυπος κανόνας του ποδοσφαίρου που φέρει τον οποιοδήποτε κάνει λάθη ή παραλείψεις στον προγραμματισμό να τα πληρώνει στο γήπεδο.
Είναι δε το άθλημα τόσο αμείλικτο, που δεν σου δίνει περιθώρια μη πληρωμής των λαθών αναγκάζοντας σε να σταθείς ενώπιον του ταμείου άμεσα.
Τυχαίο ή όχι ο Άρης πάει στην Τσέχικη πρωτεύουσα με το Γιανγκό να είναι τραυματίας και το Μουσούντα ανέτοιμο, παρέχοντας στον προπονητή μια μόνο επιλογή για παρτενέρ του Μπρόρσον, τον Ουρόσεβιτς. Ο οποίος όπως και ο Γιανγκό δεν είναι καθαρά στόπερ και δεν μπορεί κανείς να έχει την απαίτηση να σταθούν άψογα σε τέτοια γήπεδα και διοργανώσεις.
Και αν καμιά φορά στην Κύπρο ελέω και του επιπέδου, μπορείς να κρυφτείς, μπορείς να χώσεις πράγματα κάτω από το χαλί ή να πειραματιστείς χρησιμοποιώντας top ακραία μπακ όπως ο Γιανγκό ή ο Ουρόσεβιτς για στόπερ, η Ευρώπη σε ξεγυμνώνει. Όπως έγινε στην Πολωνία με τον Αφρικανό, λίγο πολύ ίσχυσε και στην περίπτωση του Σέρβου στην Πράγα.
Στην τελική έχω την εντύπωση ότι η απόφαση των ιθυνόντων και δη του Σπιλέφσκι να μην προχωρήσουν στην απόκτηση ενός στόπερ επιπέδου, ξεκίνησε ήδη να πληρώνεται μες στο γήπεδο.
Άμα δε, ο προπονητής του Άρη συνεχίσει να μην προσαρμόζεται στα δεδομένα των ματς, εμμένοντας στο γνώριμο επιθετικό του στυλ, τότε το πρόβλημα μάλλον θα διογκωθεί, κυρίως στα ματς της Ευρώπης.
Αφού ακόμη και όταν προηγείται μες στην Πράγα με μια τέτοια επιπέδου ομάδα όπως η Σπάρτα, επιμένει να επιτίθεται τότε η άμυνα του θα έπρεπε να είναι στελεχωμένη από έναν αντίστοιχο Κακόριν ή Γκομίς ή Μπέγκτσον της άμυνας. Στόπερ δηλαδή ανάλογης ποιότητας, όπως αυτής που διατηρούν οι μεσοεπιθετικοί της ομάδας και όχι μόνο.
Δεν γνωρίζω, κατά πόσο υπάρχει περίπτωση ν’ αναθεωρήσουν την απόφαση τους για την μη απόκτηση ενός κεντρικού αμυντικού, η αλήθεια είναι όμως ότι τους δίνεται έστω και υπό το καθεστώς του ανέργου, να προσθέσουν στο ρόστερ έναν τέτοιο παίκτη. Στην τελική ο καθένας ορίζει την μοίρα του…
Ο δρόμος του Άρη φέτος είναι έτσι και αλλιώς μακρύς, σε Κύπρο και Ευρώπη. Κανείς δεν περισσεύει…
