Πέτρος Παπαγιώργης
Ο Σωφρόνης Αυγουστή θέλει να αξιοποιήσει στο έπακρο το διάστημα διακοπής του πρωταθλήματος. Οι μέρες προσφέρουν μια πρώτης τάξεως ευκαιρία για μια ανασύνταξη και φυσικά για δουλειά πάνω σε τομείς που χρήζουν βελτίωσης. Ποντάροντας σε μια ομάδα με μεγαλύτερη διάρκεια και ενέργεια στο γήπεδο.
Η διακοπή του πρωταθλήματος μετά τη συμπλήρωση 7 αγωνιστικών βρίσκει την ομάδα στην έκτη θέση με 13 βαθμούς (3 νίκες, 4 ισοπαλίες και συντελεστή τερμάτων 17-10 ).
Το πρόβλημα δεν επικεντρώνεται στους τέσσερις τηις άμυνας αλλά στον τρόπο που αμύνεται η ομάδα
Είναι εμφανές ότι η ομάδα, (που κρίνεται ότι έχει θετική πορεία μέχρι στιγμής), βαδίζει σχεδόν ολοκληρωτικά βασισμένη στο περυσινό υλικό ( παρατηρείται άνοδος της απόδοσης των Ρομάν Μπεζούς, Ανδρόνικου Κακουλλή, Ανταμ Λανγκ, Νεμάνια Μίλετιτς), με τη βοήθεια από τους νεοφερμένους να έρχεται από το Γουίλι Σεμέδο και προσφάτως από το Σαιντού Αλιούμ (δείχνει εξαιρετικά προσόντα).
Από τους λοιπούς νεοφερμένους η συνδρομή στη συλλογική προσπάθεια είναι πενιχρή, άνκαι κάποιοι εντάχθηκαν με την προοπτική να έχουν πρωταγωνιστικό ρόλο στη φετινή ομάδα. Είναι άρα ευτυχές γεγονός για την Ομόνοια το ότι παίκτες που πέρυσι είχαν μέτρια απόδοση, έχουν φέτος ανέβει.
Στο οδυνηρό από πλευράς απωλειών ματς με την ΑΕΖ, επαναδιαπιστώθηκε ότι η ομάδα έχει σοβαρό πρόβλημα στην ανασταλτική λειτουργία. Πρέπει να έπαθε... σοκ σε κάποιες στιγμές ο προπονητής των κυπελλούχων με τη συμπεριφορά της μεσοαμυντικής του γραμμής.
Ο τρόπος που αμύνεται
Το πρόβλημα δεν επικεντρώνεται στους τέσσερις της άμυνας, αλλά στον τρόπο που αμύνεται η ομάδα. Στη διακοπή παρουσιάζεται η ευκαιρία να δουλέψει η τεχνική ηγεσία σε αυτό το κομμάτι γιατί είναι κάτι που πρέπει να λυθεί το συντομότερο. Γιατί αν δεν λυθεί, κανείς δεν τρέφει αυταπάτες για το τι θα συμβεί.
Δεν υπάρχει σωστή αναχαίτιση για να μπορέσει ομάδα να κρατά την τελευταία γραμμή άμυνας ψηλά. Όσο καλοί και να είναι οι στόπερ σου, (που δεν είναι όλοι καλοί), όταν δεν υπάρχει βοήθεια από τα χαφ, δεν γίνεται να μην εκτεθούν. Όπως έγινε προχθές. Έβγαιναν από τα άκρα και τον κεντρικό διάδρομο οι αντίπαλοι και δεν επέστρεφαν οι χαφ. Δεν υπήρχε η παραμικρή αναχαίτιση. Αποτέλεσμα, αυτού να μην μπορεί να βρει σίγουρη κατοχή η ομάδα και την απαιτούμενη αμυντική ασφάλεια για να χτίσει το παιχνίδι της.
Αλλαγές
Προχθές το κέντρο είχε πάλι διαφορετική μορφή. Οι Φουάντ Μπασιρού και Αλεξάντερ Φράνσον έπαιζαν για πρώτη φορά μαζί, ενώ πιο μπροστά ήταν ο Καρίμ Ανσαριφάρντ ως ιδιότυπο δεκάρι. Ο Αφρικανός ήταν μέτριος, ο δε Σουηδός υποχρεώθηκε να καλύπτει τεράστιους χώρους, αλλά δεν τα κατάφερε γιατί ακόμη δεν μπορεί να το κάνει, αφού δεν έχει ρυθμό, ενώ ήταν και αργός.
Η κακή ανασταλτική λειτουργία της Ομόνοιας που αφήνει κενούς χώρους στα μετόπισθεν, ενδεχομένως να οφείλεται και στο γεγονός ότι δεν έχει ακόμη σταθεροποιηθεί η γραμμή από πλευράς στελέχωσης. Μια ματιά να ρίξει κανείς στις ενδεκάδες στους μέχρι τώρα αγώνες θα το διαπιστώσει. Το προχθεσινό αποτελεί χαρακτηριστικό παράδειγμα.
Επίσης οι παίκτες που αγωνίζονται στο χώρο, (αν εξαιρέσουμε το Ρομάν Μπεζούς που ναι μεν δεν έχει ως κύριο καθήκον το ανασταλτικό μέρος, αλλά τρέχει και μαρκάρει), δεν έχουν ακόμη φθάσει σε ψηλό επίπεδο απόδοσης.
Η λύση στο πρόβλημα θα έρθει μέσα από τη δουλειά στην ανασταλτική λειτουργία, τις αλληλοκαλύψεις, τις γρηγορότερες επιστροφές και τη μεγαλύτερη συνεισφορά των επιθετικών στα μαρκαρίσματα.
